L.E.

człowiek nerwica, nie chodzi o ilość kilogramów ponad normę, ale o to, jak się z tym człowiek czuje. Nie byłam nigdy otyła, ale byłam mocno okrągła (kilka kilo nadwagi na prawdę sporo robi przy moim wzroście). Miałam buzię jak księżyc w pełni, drugi podbródek, boki... Milion razy próbowałam się tego pozbyć i nigdy nic z tego nie wychodziło. Zawsze patrzyłam na znajome, kilka kilo szczuplejsze ode mnie i miałam wrażenie, że jestem co najmniej dwa razy od nich grubsza. Nie wiem, co się stało, że w końcu udało mi się wrócić do prawidłowej wagi. Prawdopodobnie ogarnięcie większości problemów z zaburzeniami sprawiło, że w końcu i z tym mogłam się ruszyć z miejsca.

A do tego w końcu zakumała, jak działa zabawka z jedzeniem w środku

fancia, bez sensu. To o czym mówisz zdecydowanie kwalifikuje się do terapii. Jakiś niekompetentny był ten psycholog

Szkarłatna litera, już jest z nią wszystko dobrze. Wczoraj była strasznie śnięta po narkozie i zamiast się położyć to zataczając się krążyła po mieszkaniu i się bałam, czy z nią wszystko ok. Miała guzek przy krtani. W sumie to do końca nie wiadomo, co to było, ale był na tyle blisko tętnicy i krtani, że musiał być wycięty (była opcja, żeby najpierw zrobić biopsję, a potem dopiero wycinać, ale nie chciałam psa nie wiadomo ile po weterynarzach ciągać). W każdym razie dziś od rana mała jest żywotna jak zwykle. I nosi apaszkę, żeby nie drapała rany. Szymon mówi, że mamy psa hipstera

fancia, leki nie od razu działają tak jak powinny. Początkowo mogą nawet rzeczywiście nasilać objawy. Daj sobie trochę czasu, a jak nie będzie lepiej, poproś o zmianę leków. Podoba mi się Twoje podejście do Boga i do życia ogólnie, myślę, że to może Ci pomóc wyleczyć zaburzenia. Czy poza braniem leków leczysz się w jakiś inny sposób?

A mnie po raz kolejny uderza to, że z przykazania szóstego robi się pierwsze i z niego robi się czynnik decydujący o zbawieniu bądź nie. Wierzę, że Bóg, o ile istnieje okaże się bardziej sprawiedliwy

Lilith, na pewno za Ciebie wypijemy I za jeszcze kilka osób, bo jakbyśmy mieli za wszystkich to bym skończyła pod stołem -- 17 sie 2012, 09:50 -- Przywieźć jakąś grę czy nie będzie na to czasu?

madziaaa320, to tym lepiej. Nic Cię przy nim nie trzyma. Ja nie byłam nigdy w takiej sytuacji, więc nie poradzę Ci, gdzie masz się zgłosić. Ale na pewno są ośrodki, do których możesz się udać zamiast do rodziny albo pod most.

Abbey, dzielna dziewczynka :* Nie potrzebujesz tego przecież. Jak tyle wytrzymałaś to i teraz sobie poradzisz.

ala1983, chyba nie zawsze to jest takie proste. Wartości wartościami, a popędy czy zaburzenia czasem idą w swoją stronę. Wiem to po sobie.

niewypowiedziana, ja jakimś szał-ekspertem nie jestem, ale po tych trzech dniach i tak powinnaś iść się zbadać. Wszystko będzie ok

niewypowiedziana, skoro dwóch lekarzy zaleciło Ci to samo to myślę, że spokojnie możesz brać tylko przez 3 dni.

*Wiola*, pewnie nie, ale rozmowy o seksie są kłopotliwe, i te dotyczące nas i te dotyczące innych. Oczywiście o swoich przeżyciach jest ciężej mówić.

Candy14, trauma to może nie, ale jest to mocno dziwne. Niby wiedziałam, że moi rodzice nadal uprawiają seks, ale usłyszeć to coś zupełnie innego. Strasznie dziwnie się po tym czułam.

Keji, rozumiem Cię. Też mam czasem takie fazy. Tak na prawdę nie myślę o odebraniu sobie życia, ale jak mnie coś akurat boli (fizycznie lub psychicznie) to mam takie wizje, że na przykład wbijam sobie gdzieś nóż. Podobnie reaguję, jak przypomnę sobie sytuację, gdzie zachowałam się nieodpowiednio (nawet jeśli było to ileś lat temu i nikt poza mną już o tym nie pamięta). I już sobie wyobrażam, że się pod coś rzucam albo coś takiego.

Candy14, ja tam się z tym akurat zgadzam. Znajomy z roku miał w akademiku współlokatora, który potrafił ze swoją laską wejść pod kołdrę i seksić się, kiedy tamten akurat spożywał obiad To jest może skrajny przykład, ale są osoby, które się za bardzo obnoszą ze swoim życiem seksualnym. Plus jeszcze usłyszenie rodziców podczas seksu też nie należy do przyjemnych przeżyć.

Keji, ale chyba sama z siebie tak nie uważasz, co?

Sporo rzeczy mi się jeszcze nasuwa, ale też offtopować nie będę Powiem więc tylko tyle, że popełnianie grzechu jest kwestią wyboru, a orientacja seksualna kwestią wyboru nie jest. Przy czym jakby biseksualista chciał się na zmianę realizować z facetem i kobietą nie byłoby to moralnie właściwe i czegoś takiego nie popieram (chociaż mi się samej zdarzało, ale już wtedy uważałam to za strasznie złe).

Cytowanie fragmentów wyrwanych z kontekstu nie ma chyba zbyt wielkiego sensu. Nienawiść do homoseksualistów to pomysł kościoła, chyba, że jest w Piśmie Świętym fragment mówiący inaczej. Jeśli tak, czekam na cytat (razem z kontekstem )

Helvetti, mówię o tym, ale bez przesady. To co jest ok zostawiam w spokoju, jak coś jest nie tak to o tym mówię. Miałam z tym na prawdę duże problemy i czasem ciężko mi było cokolwiek z siebie wykrztusić, ale jak już się zacznie to jakoś idzie

Kalebx3, byłbyś świetny w leczeniu zbyt niskiego ciśnienia. Twoje wypowiedzi mi je podnoszą aż za bardzo

Kalebx3, skoro Ty to nazywasz dyskusją... Trochę jesteś za ostry w swoich poglądach, ale może i świat byłby nudny, gdyby wszyscy myśleli to samo i wyrażali to tak samo.

Mnie to nie przekonuje. Leczysz się jakiś rok, czy dwa, zrobi Ci się lepiej i nagle wyskakują Ci z kilkutysięcznym rachunkiem?

Kalebx3, jak pisałam wcześniej jestem bi seksualna (byłam z kobietą, więc pewnie podpada pod Twoje rozumienie lesbijski), więc pod moim adresem padło kilka uwag w stylu tego, że jestem obrzydliwa, odrzucająca, nie pójdę do nieba itp... A moją wiarę obrażasz sugerując, że Bóg, w którego wierzę jest małostkowym draniem, który zagląda ludziom pod kołdry i tylko na tej podstawie ich ocenia.

Kalebx3, w takim razie nie rasista tylko nacjonalista. Niech będzie. W moje się za przeproszeniem wpie*dalasz, bo obrażasz mnie, jako osobę i moją wiarę.