*Monika*

Witaj. Myślę, że powinieneś udać się do psychiatry, nie do lekarza ogólnego, poprosić psychiatrę o skierowanie na psychoterapię. Nikt Ci tu diagnozy nie wystawi. Nie ma czegoś takiego jak decentralizacja, jeśli chodzi o objawy zaburzeń. Decentralizacja jest to ustawowe, trwałe, prawem chronione przekazywanie organom decentralizowanej władzy publicznej (gminom, powiatom, województwom) zadań, kompetencji i środków, w które do tej pory były wyposażone organy władzy centralnej....więc myślę, że chodziło Tobie o derealizację lub depersonalizację. Objawy, które opisujesz mogą wskazywać na zaburzenia lękowe lub lękowo-depresyjne, ale tak jak powiedziałam diagnozuje psychiatra w porozumieniu z terapeutą.

Rhuta S., Witaj. Poprzeglądaj ten wątek. Myślę, że problem, który opisujesz związany może być z zaburzeniami nerwicowymi. Paraliż senny, który jest zjawiskiem normalnym podczas fazy REM, nie pozwala obudzić się z takiego czy innego powodu". "Mózg budzi się przed ciałem". Czasami paraliż senny ma miejsce razem z sennymi halucynacjami lub "budzącymi snami". W wielu przypadkach ludziom się wydaje, że widzą mroczną lub groźną postać znajdującą się w ich pokoju, lub słyszą dziwne dźwięki, nie są jednak w stanie określić ich źródła. Niektórzy badacze hipotezują, że ludzie opisujący uprowadzenia przez istoty spoza Ziemi tak naprawdę doświadczyły paraliżu sennego połączonego z taką halucynacją. Ludzie mogący częściej doświadczać paraliżu sennego, jak mówią eksperci, jeśli są pozbawieni snu, mogą mieć dziwne zmiany lub mieć nieregularne rozkłady snu. Ludzie uzależnieni od alkoholu lub leków, które mogą zlikwidować fazę snu REM, tacy jak osoby biorące leki antydepresyjne, również mogą mieć predyspozycje do takich doświadczeń. Według doktor Phillips, może ryzykować na przykład osoba, która opóźnia przyjęcie dawki leku antydepresyjnego. Tak naprawdę zależy to tylko od korelacji stylu życia. Klasycznym przykładem jest dziecko, które dużo się bawi podczas wiosennej przerwy w nauce, po czym budzi się na plaży niezdolne do wykonania jakiegokolwiek ruchu. Taka osoba pozbawia siebie snu, wchodzi w nieregularny rozkład snu i dużo pije - są to trzy czynniki ryzyka. Paraliż senny i halucynacje senne ogólnie są niegroźne, eksperci od snu powiedzieli jednak, że mogą czasami być powiązane z narkolepsją. Chociaż w większości przypadków, jak mówi Hansen, są znakiem tego, że dana osoba musi "rozwinąć jakieś dobre zwyczaje senne", takie jak zmniejszenie spożycia kofeiny przed snem, regularne ćwiczenia fizyczne i chodzenie spać i wstawanie każdego dnia o tej samej porze. Jeśli paraliż senny i ekstremalna senność w ciągu dnia występują nawet przy odpowiednim śnie, to wtedy należy się udać do lekarza.

Kasiu, zawstydzasz kochana. Cieszę się, że mogłam pomóc, chociaż nie zdawałam sobie sprawy z tego, że Ci pomogłam. Wałkowałam czasem z Tobą tematy z uporem maniaka. To wszystko.

Bo nerwicowców charakteryzuje to, że prowadzą walkę wewnątrz, wielokrotnie nie widać z czym borykamy się w środku. Dość niepokojące są Twoje objawy. Przemyśl możliwość psychoterapii. psychoterapia-dziala-czekam-na-ka-dego-posta-z-wasza-opinia-t4853-1442.html

Seba26, psychoterapia-dziala-czekam-na-ka-dego-posta-z-wasza-opinia-t4853-1442.html

Rad, A myślałeś o psychoterapii? Bo leki to nie wszystko, nie usuwają przyczyny dd, chociaż czasem poprawiają funkcjonowanie.

Seba26, Mimo wszystko spróbuj zarejestrować się do Poradni Zdrowia Psychicznego i poprosic psychiatrę o skierowanie na psychoterapię. Większość czynnych tu użytkowników na forum leczy się za pomocą tej metody. Ja też. Cóż w tym dziwnego? Terapia nie polega na żaleniu się, niestety, błędne rozumienie. Ale rozumiem,że nigdy bliżej nie interesowałeś się tego typu leczeniem.

Zgodnie z życzeniem autorki wątku przenoszę temat do kosza.

22king22, Rozważałaś kwestię psychoterapii?

Kabzelek1986, Bardzo Cię proszę o to, żebyś nie przypisywała każdemu użytkownikowi zaburzeń osobowości. Diagnozuje psychiatra w porozumieniu z terapeutą to raz, a dwa...wiem, że chcesz pomóc, ale czasem można przez nieuwagę czy nadgorliwość wyrzadzić więcej szkody niż pożytku.

Kabzelek1986, Proszę wyłącz funkcję Caps Lock. Lepiej będzie się czytało. Borderline współistnieje często z innymi zaburzeniami. Chodzisz na terapię?

Kabzelek1986, Witaj na forum!

Seba26, Witaj na forum. Czuj się tutaj dobrze. Rozgość się, poszukaj odpowiedniego wątku dotyczacego trudności, które Cię spotkały. Myślę, że ów zajaranie, jak to określileś było zapalnikiem uaktywnienia się Twoich stanów, z którymi się borykasz. Szkoda,że nie zglosiłeś się z problemem do profesjonalisty.Może na dzień dzisiejszy byłbyś na tyle silny, że radziłbyś sobie z lękami. No, ale nie będziemy tu gdybać......... Jeszcze raz...witaj.

No wiec właśnie. Dlatego wręcz twierdzę,że wcześniejsze relacje z matką, rodzicami wywołały i wpłynęły na Twój obecny stan. Niestety, często tak bywa. Musisz to wszystko przepracować na psychoterapii.

ddd, Życzę Ci, żebyś załatwiła!

Magdi, Mimo wszystko opisałaś swoj przypadek, może być pomocny dla innych. Zapraszam do wzięcia udziału w dyskusji w innych wątkach.

ddd, finka, psychoterapia-dziala-czekam-na-ka-dego-posta-z-wasza-opinia-t4853-1456.html

niemasensu, o jakim rozgłosie mówisz? Nie chcesz poznać swoich nieświadomych lęków i obaw? Sam do nich nie dojdziesz, przykro mi bardzo. NIe jesteś obiektywny w stosunku do siebie, jak każdy z nas. A pod okiem dobrego terapeuty zaczniesz żyć ze swoimi trudnosciami tak, żeby nie powodowały u Ciebie stanów, których nie rozumiesz. Innego wyjścia nie ma. Są jeszcze leki, ale osobiście nie polecam, gdyż nie usuwają przyczyny, tylko tuszują objawy. Wielu użytkowników korzysta z tej formy pomocy. Zachęcam do przeczytania wątku: psychoterapia-dziala-czekam-na-ka-dego-posta-z-wasza-opinia-t4853-1456.html

Dobrze, czekamy na wypowiedzi innych użytkowników, którzy chcą wypowiedzieć się w w/w temacie (wątku) wg poniższych punktów.

Magdi, Bardzo ładnie z Twojej strony, że podzieliłaś się swoimi doświadczeniami. Tylko,że nie wszyscy borykają się tu z atakami paniki. Większośc cierpi na innego typu zaburzenia, gdzie ataki paniki są jakby dodatkiem do całego cierpnienia. I w takich przypadkach długoletnia terapia i zażywanie leków moze przynieśc efekt. Jednak swoją postawą pokazałaś, że nie należy się poddawać, leczyć się i pracować nad swoimi trudnościami. Idziesz na terapię, napisz proszę później o swoich odczuciach w związku z nią we wątku: psychoterapia-dziala-czekam-na-ka-dego-posta-z-wasza-opinia-t4853-1456.html

borewicc, A jakie masz/miałeś relacje z rodzicami? Pieniądze jak się okazuje to nie wszystko. Myślę, że problem leży głębiej.

ddd, finka ja wybrałabym się na Waszym miejscu na psychoterapię. Leki to nie wszystko, niestety.

borewicc, Czy borykasz się z niską samooceną?

barabba, Witaj na forum. Jedyne co mi przychodzi na myśl to problem z rozładowaniem złości i gniewu. Napisz coś więcej, może w okreslonym wątku.