*Monika*

kkkk5712, trochę spokojniej tak? I proszę o kulturę słowa. To nie folwark prywatny, a do tego wątku zaglądają inni użytkownicy więc kultura słowa obowiązuje wszystkich. To, że jesteś osobą anonimową nie znaczy, że to co piszesz w sieci jest bezkarne.

JużTuByłem, Ja nie uczestniczyłam w grupowej, tylko w indywidualnej, ponad 3 lata w nurcie psychodynamicznym. Zmieniałam na początku terapeutę, na kobietę. Dziś wiem dlaczego, wtedy nie. Leków nie biorę już niecałe 3 lata. I tak brałam je tylko na początku terapii, około 3 miesiące, ale nic nie pomagały. Myślę, że w toku terapii...bo to jest proces bardziej zrozumiesz swoje nieświadome mechanizmy. A z lekami jest tak jak wyżej opisujesz. Pochwal się jak coś znajdziesz, dobrze?

dlaczego-ja?, odbierz PW ode mnie. Słuchaj...czyli wszystko jest świeże. Bardzo Ci współczuję. Myślę, ze powinnaś się przełamać i pojść do psychologa, na terapię. Nie wstydź się.

Behemoth, rzeczywiście Pawle. Chyba masz tu jakieś fory na forum A tak na poważnie, to zainteresuję się tematem.

dlaczego-ja?, Witaj na forum! Myślę, że nie przepracowałaś traumy, którą przeżyłaś. Wcale się nie dziwię, że nie masz odwagi. Nie jesteś na to jeszcze gotowa. Myślę, że dużo by tu dała psychoterapia, wręcz jest wskazana. Co o tym myślisz?

Giada, Zgadzam się z Tobą.

optymistyc, W takim razie życzę Tobie, aby dobre samopoczucie trwało jak najdłużej!

Aparatomania prosta - rzadka choroba oczu. Najczęściej dotyka ludzi, którzy mają pamięć fotograficzną. Początkowo objawy są ukryte, w fazie utajenia zarażony ma wizje dotyczące nagości. Wydaje mu się, że wszyscy dookoła są rozebrani, a i on sam jest nagi. W ostrej fazie choroby występują omamy wzrokowe. Leczenie polega na systematycznym oglądaniu zdjęć ubranych ludzi. mąka pszenna

Wybacz, ale nie podejmuję z Tobą żadnych dyskusji. Powody znasz. Alfą i Omegą też nie jesteś więc proszę pomijaj moje posty, zachowuj się tak, jakby ich nie było. Terapia jest pomocna przede wszystkim w zaburzeniach osobowości. Innego toru leczenia przy tego typu spectrum zachowań nie ma. Często jest mozolna i długotrwała. Leki są pomocne, owszem, żeby złagodzić stany towarzyszące z.o. W kwestii meneli i osób prowadzących zdrowy tryb życia zgadzam się z Tobą.

JużTuByłem, często branie leków wynika z wygodnictwa i braku podjęcia decyzji o terapii bo po co? Po co męczyć się na terapii skoro to taka orka na ugorze, jak można traktować swoją wątrobę na zasadzie katowania, nie?

tashja, Facet ewidentnie ma problem, a Ty wchodzisz w rolę ofiary. Sorry, ale dawno kopłabym Go w tyłek. Wiem, ze to nie rozwiązanie, ale póki On nie widzi w sobie winy nic z tym nie zrobisz. Terapia by mu się przydała.

PoznacSiebie, Piter, prawda jest taka, że zawsze jest nad czym popracować. Ty już jesteś trochę świadom swoich trudności, a jeśli nie, to ja bym rozważyła na Twoim miejscu ponowną terapię w innym nurcie niż poprzednie. Weź to proszę pod uwagę. Nerwica sama nie odpuści bo to zależy od tego, jak dalece masz zakorzenione stare mechanizmy, które Cię wyprowadzają na manowce.

bigfish, nie wkurzaj się Sławciu, będziemy lepić bałwanka

Kika7, Rzeczywiście to, o czym piszesz może być realne, jednak tylko z fachową pomocą koleżanka maryna będzie w stanie podjąć wyzwanie, żeby pomóc córce i sobie przy okazji też. Bez urazy, ale najpierw należałoby w większości przypadków podjąć pracę z rodzicami, a dopiero później z dziećmi.

optymistyc, pochwal się jakimi metodami uporałeś się ze swoimi trudnościami? Terapia? Terapia i leki?

maryna, Witaj na forum! Nie czytałam wcześniejszych postów, przepraszam... Błędy wychowawcze są nieświadome i dlatego dobrze byłoby wybrać się do psychologa z dzieckiem. Specjalista "rozgryzie" nieprawidłowości i wynikające z nich trudności dotyczące wychowania dziecka. Być może trzeba będzie przepracować parę ważnych kwestii, jakie wnieśliście jako rodzice w wychowanie Moniki. Psycholog przeprowadzi wywiad i dobrze byłoby, gdyby można było rozpocząć takie spotkania z udziałem Was-rodziców i dziecka. U mnie w przedszkolu praktykuje się tego rodzaju działania. Czasem na problem większego kalibru mój psycholog kliniczny poświęca dziecku i rodzicom godzinę czasu w tygodniu przez okres całego roku szkolnego. Wszystko zależy z jaką trudnością dziecko i rodzice borykają się i jak głęboko zakorzeniony jest problem-trudność.

Ale nie będziecie wybrzydzać w kwestii miejsca? Będę szukała w Centrum Polski, żeby było sprawiedliwie.

multikonto, Żegnamy.

Słuchajcie Kochani! Pora coś załatwiać tak? Mam wziąć sprawę w swoje ręce?

kobietaa77, Chyba źle trafiłaś kochana. Forum to nie jarmark pańszczyźniany. Zanim napisałaś tego posta trzeba było przeczytać dokładniej Regulamin tego Forum.

Albo z nimi spać podczas nieobecności lubego

ametarwen, Witaj na forum! Ataki paniki wywołane są często nieświadomym lękiem. Najlepiej rozpocząć psychoterapię. Leki działają uspokajająco, ale przyczyny lęku nie zniwelują.

:*

tahela,

tahela, a Ty Joasiu to już wyższa szkoła jazdy fetyszu, uczeń przerósł mistrza