bedziedobrze212

A ja tu jestem zupełnie przypadkowo po 4 latach od zachorowania na depresje. Poki co nie wrociła, choc zawsze liczę sie z taka możliwością. Dziś znalazlam sie tu przypadkowo w taki sposob, że czytalam swoją oddana juz do dziekanatu pracę inzynierską, zauważyłam mnóstwo błędow, bardzo sie zestresowalam i pomyslalam, czy ja czasem nie jestem perfekcjonistką? wpisalam perfecjonizm do google i wybrałam jedną z stron - wlasnie tu. i tak oto jestem! Ale juz uciekam, przynajmniej z obrony trzeba by miec lepsza ocenę:) no i mam nadzieje, magisterka pójdzie już z mniejszymi blędami:)

Czesć Aguś, to ja, przeczytałam posta, ale jestem w bibliotece i nie mam czasu, ale widzisz, że nie jesteś sama i z pewnością wszystko się ułoży. B.

A ja bedę mieć tak jak ashley i już!!! już zaczynam, raczkuję, odbijam sie od dna, ha ha! kto się przyłacza do śmiechowej brygady, no kto? proszę, proszę w kolejce, bo zrobi się nam nam bałagan! PAnie przodem, zapraszam!

ja z radomia

Dodaję do wypowiedzi calineczki, bo na moj gust pasuje: Zakochajcie sie!!

To fakt, nikt, kto tego nie przeżył, nie potrafi tego zrozumieć do końca, do czego się otwarcie przyznaję. Trzymaj się Liljana!

do człowiek nerwica:Przecież jesteś młody, najważniejesze dopiero przed Tobą, wykreuj swoją przyszłośc w miare możliwości, nie oceniaj siebie tak szorstko i bądż mniej krytyczny, to przyciąga ludzi:) wierzę,że wiele rzeczy CI się uda. Dziewczyny zwracają uwagę głównie na charakter, a przecież jesteś milym, inteligentym meżczyzną. Postaraj się tylko być bardziej zadowolony z życia, jakiekolwiek by ono nie było:)I pamiętaj, ja wiem, że Ty masz nerwicę i pewnie wszystko, co Ci napisalam, już negujesz w myślach, ale zastanów się, czy tędy droga?

A kogo mam lubić, jak nie siebie?? za jaką osobę jestem w pelni odpowiedzialna? życie jest krotkie, więc staram się je przezyć jak najciekawiej. Wiem, że mam jakieś talenty, jakeś zdolności i się nimi cieszę, że zostaly mi dane od losu, przecież moglo tak nie być.

Nie mam pojecia, myslalam ze tu są tylko osobiste pytania i ja też chce takie zadać. Nie jestem socjologiem ani w ogole nie mam pojecia co odpowiedzieć. Zwlaszcza o czwarej nad ranem po nieprzespanej nocy. Moje pytanie brzmi: Jak opisalbyć swoje uczucia, gdy słuchasz muzyki? Jak się czujesz?

Wszystko jasne

Bralam regularnie leki, zaczęlam być dla siebie bardzo tolerancyjna, zjechalam mocno z ambicji, zaczelam sie zdrowiej odzywiać i chodzić na spacery, dalam sobie duzo czasu, kupilam sobie komorke i zaczelam smsować. A ponadto doszlam do przekonania, że moglo mnie tu nie być, więc i tak zyję na kredyt, więc nie musze sie martwic o przyszlosc. Mnie to pomoglo, moze i Wam pomoze.

Bralam leki, zaczelam zalatwiac zalegle sprawy, dalam sobie duzo czasu, bardzo zjechalam z ambicji, zaczelam chodzic na spacery, zdrowo sie odzywiac, kupilam sobie telefon komorkowy i zaczelam smsowac, dzieki temu odnowilam troche znajomości, stalam sie dla siebie bardzo tolerancyjna, zaczely sie wakacje, pogodzilam sie z rzeczami, na ktore mam maly wplyw, dużo czytalam na temat, jak sobie radzić z depresją. A ponadto tak sobie myslę, że moglo mnie tu nie być, więc teraz żyję na kredyt, więc nie musze sie tak martwic przyszlością. To chyba najważniejsze.

Ja mialam tak samo i też myslalam, że nigdy tu już nie zawitam.

To fakt, jestem teraz aktualnie bardzo szczęsliwa, mam wakacje i wszystko mi dobrze sie uklada, wiem, że nie mysle trzeżwo, już wracam na ziemie. To niech to dotyczy nie ludzi ogolnie, ale cechy, ktorą posiada jeden wyjątkowy człowiek, którego znacie. I może to być zaleta niepowtarzalna. Akurat jestem w tym punkcie sinusoidy, że po totalnym kataklizmie przyszlo ogromne szczęście. I Tobie tego życzę, cadarxx

A toc to i ja się cieszę! ale dziekuje wszystkim za wsparcie, gdy czulam się naprawdę fatalnie

A u mnie kolejny tydzień bardzo zdrowy, fajny, fadosny i co tydzień bede pisać jak jest, jeśli tylko, moi drodzy, na to zezwolicie. Pozwalacie??

Czas chyba na kontratak i rownowagę. Wypisujemy zalety, jakie dostrzegamy w ludziach (nie mowie, że wszystkich). Mam nadzieję, że pobijemy antagonistyczny temat. No to na początek. 1.Za to, że mają dobre intencje, tylko czasami coś nie wychodzi. 2. Za poczucie humoru. 3. Za chęć pomocy. 4. Za towarzyskość. Dawajcie!

Och, przeprasam forumowiczów, pomylilam działy.

CZuję się smerfastyczno - bombastycznie albo jeszcze lepiej!! po bardzo głebokiej depresji ani sladu, w tamtym tygodniu codziennie sie z kimś spotykalam, chlopak do mnie wrocil, dostalam sie na porządne studia i dostalam pracę. Uwierzcie, ze może być dobrze!!! A czasami myslę, żę moglam to wszystko stracić i zejśc na wlasne życzenie z tego świata, brrr. Ominelyby mnie niesamowite rzeczy!!! Nigdy nie widomo, co nas spotka

Zgadzam sie, im wczesniej tym lepiej, zeby sie nie pogorszylo. Umnie tak sie zaczynalo, a potem bylo coraz gorzej. Lepiej zapobiegac niz leczyc

U mnie tez trwalo pol roku i wedglug specjelistycznych poradnikow tyle wlasnie to trwa, czyli pol roku.

nie mam specjalnego celu w życi Co się ostatnio wzruszylo?

A ja uważam, że największą wartoscią jest samo życie, dopiero potem zdrowie.

Ja też biorę ten lek od tygodnia i jedynym skutkiem ubocznym jest bezsenność, ale od 2 dni już się kończy, także ok.Mnie się podoba.

Bardzo się cieszę i się pod statnim zdaniem podpisuję! Ja też czuję się w miarę dobrze, choroba mnie dopadla w marcu, jest lipiec i do tej pory w przeciągu tych kilku miesięcy jest najlepiej. I wierzę, że to byla tylko jednorazowa wpadka