Rabinizm

Prawidłowo. Obyś umiała utwierdzać się w tym przekonaniu. Na FB jest grupa "Zatrzymajmy przemoc w naszych rodzinach", tam admin często zamieszcza świetne artykuły, które mogłyby pozwolić Tobie zrozumieć sedno problemu, m. in. o seksoholizmie czy poczuciu własnej wartości. Zastanów się nad psychoterapią. Ponieważ stracił kontrolę nad Tobą. Pokazałaś mu, na co Cię stać.

Myślę, że to szczytny cel, jednak jeżeli ktoś nie posiada wewnętrznego poczucia umiejscowienia kontroli, to raczej nie zmotywuje go zaradny niepełnosprawny. To jest w sumie zabawne, żę bądź co bądź zdrowych ludzi ze wszystkimi kończynami i odpowiednią ilością szarych komórek musi motywować do działania człowiek - kadłubek. Nie piję tutaj do nikogo konkretnego, zwłaszcza z tego forum, lecz nie bez kozery taki Nick Vujicic stał się celebrytą motywacyjnym.

[videoyoutube=YC1n6NGANw0][/videoyoutube]

foreverfriendzone, cześć. Tak jak już inni pisali, wygląda to na NN. Nerwica niestety upośledza zdolności myślowe, ponieważ żyje się w permanentnym stresie i nie dość, że organizm nie może się zregenerować, to jeszcze mózg absorbuje swoje zasoby na kompulsywne myśli. Przy tym dochodzą derealizacja i depersonalizacja, które indukują jeszcze większe lęki oraz niestabilny obraz własnego "ja". Znajdź przyczynę, próbuj ją wyeliminować. Prawdopodobnie Twoje natręctwa są wynikiem wyparcia z głównego nurtu myśli jakichś nierozwiązanych problemów. Pamiętaj, że najważniejszą osobą dla siebie jesteś Ty, a więc powinieneś się interesować swoimi stanami emocjonalnymi i myślami. Stany emocjonalne, w tym kompulsywne myśli, można kontrolować, mimo że na początku wydaje się to niesamowicie trudne. Być może psychoterapeuta jest w stanie Tobie pomóc, zwłaszcza na początku podróży. Życzę powodzenia PS Nie frustruj się ewentualnym brakiem zrozumienia ludzi z otoczenia. Ci, którzy nigdy tego nie przeżyli, nie są w stanie sobie wyobrazić, czym jest nerwica i jakie może uczynić spustoszenia.

Lepiej pobyć kilka lat samej, by poukładać życie i znaleźć dobrego partnera niż niszczyć się w związku z toksycznym mężem. Tak czy siak jesteś samotna, ponieważ oprócz problemów niczego nie daje on w zamian. Za kilka - kilkanaście lat, kiedy młodość przeminie i będziesz miała więcej trosk (np. dzieci), obudzisz się z ręką w nocniku, żałując, że nie podjęłaś radykalnej decyzji. Konkluzja: myśl perspektywicznie. Samotność po odejściu może być znacznie mniejsza i krótsza niż ta w związku. Przede wszystkim daje Tobie nadzieję na skończoność problemów. Wierzę, że w końcu przestaniesz bić się z myślami i podejmiesz właściwą decyzję.

A nie zdarza się Tobie myśleć w trakcie wykładu o nierównym przedziałku bądź grubej studentce?

aticu, jeśli już mnie wywołałeś do odpowiedzi, to potwierdzę słowa refren. Wygląda na to, niestety, iż wybitność jest wyłącznie Twoim odczuciem (chociaż Cię nie znam i nie mogę stwierdzić na sto procent, że jest inaczej), które ogranicza Cię w podejmowaniu decyzji mogących mieć zbawienne skutki na Twoje życie.

Ten uśmieszek na końcu nie wskazuje na współczucie, lecz na reakcję w stylu: "ale im doyebałam!".

Nie przerzucaj na mnie swojej agresji. Nie musisz mnie lubić ani szanować, ale daj spokój z projekcjami. Na chłopski rozum, jeśli nie chce współżyć dowcipnie, to oralnie raczej też nie? Oral to raczej tylko wtedy, kiedy kobieta czuje się zobowiązana do zaspokojenia mężczyzny, ale wtedy ssanie będzie dla niej wątpliwą przyjemnością. Chyba, że mówimy o grzybicy pochwy i dużej chuci.

refren, może z tą wybitnością to przesada, jednak reszta wygląda całkiem wiarygodnie. To takie typowe zamiatanie problemu pod dywan, a później zdziwko, dlaczego życie się nie układa.

No ale właściwie o co się rozchodzi? O nagłe wyrośnięcie kolców w pochwie czy zaszycie jej? Jeśli moszna oralnie i manualnie, to można również dowcipnie.

Dam Ci dobrą radę: zacznij od siebie.

Nie utożsamiam się z niepoważnymi śmieszkami. Śmieszkom mówię: "nie". Co nie zmienia faktu, że parę lat temu zakładałam tutaj konto, tylko nie pamiętam do niego loginu i hasła, o ile nie zostało usunięte.

Mężczyzna z reguły potrafi oddzielić emocje od myślenia i skupia się na sednie sprawy, kobieta natomiast często koncentruje uwagę na emocjach towarzyszących wystąpieniu. Natury nie oszukasz.

Odnoszę wrażenie, że to skutek silnego stresu, jednak podałaś zbyt mało informacji, by móc jednoznacznie stwierdzić, co Ci dolega. Warto tutaj pójść po linii najmniejszego oporu i spróbować uczyć się kontrolować emocje.

Te "wysokie poprzeczki" wyglądają mi na wymysł słabych ludzi, którzy zatracili się w poczuciu bezcelowości i z powodu swojego rozprzężenia relatywistycznego (mam tutaj na myśli brak konkretnych poglądów i celów) nie potrafią odnaleźć silnego punktu zaczepienia. Wszystko staje się rozmyte i mało wiarygodne, stwarzając przy tym pozornie niebotyczne problemy. Z doświadczenia wiem, że można złamać schematy, żyć jak społeczny dewiant i pokonywać trudności, które z biegiem czasu okazują się śmiesznie małe.

Nie do końca o to mi chodziło.

znerwicowana23, musisz to przepracować, być może na psychoterapii. Zmiana mieszkania nie pomoże.

Ciekawa wydaje mi się taka metoda: wyciągnąć tę myśl na wierzch, przeanalizować ją, znaleźć w niej jakiś słaby punkt i obrócić ją w absurd. Mnie się to udaje, kiedy czuję nagły przypływ negatywnych emocji. Za chwilę się uspokajam.

Co Ciebie to interesuje, kim jestem? Coś Ty taki drażliwy? Wskaż mi fragment, w którym kogokolwiek umoralniam. Ogólnie to forum to rak i straszny śmietnik.

Czyli rozpasanie.

To jest projekcja. Zauważ, że ludzie próbują (a przynajmniej próbowali, dopóki nie zacząłeś ich atakować) Tobie jakoś pomóc. To bardzo poważna wada, niepozwalająca stworzyć konstruktywnych relacji społecznych. Czy możesz rozwinąć tę myśl? Jak to się dokładnie działo?

Doprawdy, fascynujące. Jesteś tak wspaniała, czy mogę Cię dotknąć? Powinnaś popracować nad empatią, gdyż brak tej cennej umiejętności wylewa się z Twoich postów, lub nauczyć się milczeć wtedy, kiedy nie masz niczego adekwatnego do napisania.

Mylisz pierwotną przynależność z wtórną.

Zatrybiłeś się w prozaicznej rzeczywistości, dlatego też nie potrafisz wyjrzeć poza pustkę. Atakujesz ludzi, przerzucając swoje projekcje wynikające z braku samoświadomości na nich. Wydajesz się być bardzo nieprzyjemnym, cynicznym człowiekiem. Dopóki nie raczysz wyjrzeć poza swoje ograniczone horyzonty, nie będziesz w stanie dostrzec piękna i różnorodności świata. Dla chcącego nic trudnego.