Lucid Dream

[videoyoutube=nWs5WM5b5zg][/videoyoutube]

a mi się marzy poznanie jakiejś samotnej, zagubionej dziewczyny, tylko nie wiem gdzie taką spotkać

Mi się wydaje, że w wyleczeniu istotną role odgrywają inni ludzie. Większość osób z dystymią jest samotna, a to bardzo utrudnia wyjście z tej choroby. Leki połączone z pomocą znajomych wiele by dały, ale takim ponurakom niestety trudno jest nawiązać dobre relacje z innymi ludźmi i nie mają prawie żadnych znajomych

Mam do was pytanie. Zastanawiam się nad pójściem do jakiegoś ośrodka leczenia nerwic, ale nie wiem czy się nadaje. Mam dystymie, fobie społeczną i osobowość unikającą. Z takimi problemami można iść do takiego ośrodka i to by mi coś dało?

To pewnie masz zaburzoną osobowość, albo jesteś lekooporna.

Jakie leki najlepiej na was działają? Mi pomagał sulpiryd, ale do czasu i pewnie będę musiał zmienić na coś innego.

Od lat mam problem z Dystymią, fobią społeczną i osobowością unikającą. Zastanawiam się czy nie wybrać się na jakiś oddział, bo w domu i tak nic nie robię, jedynie błądzę po internecie i uciekam w sen. Co o tym myślicie? Znacie jakieś odpowiednie miejsce dla mnie? Dzienne odpadają, bo są za daleko

Jest tu ktoś z Olsztyna lub okolic? Pewnie sam jestem

Znacie jakieś skuteczne i bezbolesne sposoby na samobójstwo? Mam już dość i muszę w końcu ze sobą skończyć, ale nie potrafię tego zrobić

o odżywianiu jest książka w języku polskim: http://www.empik.com/grain-brain-zbozowa-glowa-ziarno-prawdy-o-mozgu-i-jego-cichych-zabojcach-pszenicy-weglowodanach-perlmtter-david-loberg-kristin,p1112632701,ksiazka-p

Przeglądając youtube trafiłem na ciekawy filmik, warto obejrzeć :) [videoyoutube=7FhbHV_bbk8][/videoyoutube]

Też tak macie, że się cholernie wszystkim przejmujecie i rozpamiętujecie swoją przeszłość?

Byłem u specjalisty i okazało się, że to jakaś ostrzejsza forma trądzika. Kakao z pieprzem by nasiliło mój problem, więc lepiej zostawić specjalistom takie problemy. Dobrze, że mu wspomniałem o depresji, bo chciał przepisać mi lek, który by ją pogłębił.

Też miałem podobny problem i to dobre kilka lat. Jak chodziłem spać to nie zgaszałem światła, albo zgaszałem i szybko biegłem chować się pod poduszkę. Nawet miałem dziwne urojenia, że ktoś stoi obok łóżka i obserwuje mnie, ale to chyba przez to, że naoglądałem się horrorów W końcu uznałem, że za stary jestem aby tak bardzo się bać ciemności i pustych pomieszczeń i postanowiłem pokonać ten lęk. Zamiast uciekać od ciemności to postanowiłem kilka razy na godzinę usiąść na fotelu w pustym mieszkaniu przy zgaszonym świetle i obserwować wszystkie myśli jakie się pojawiają i szukałem racjonalnych argumentów aby je wytłumaczyć sobie. Cały czas sobie powtarzałem, że to tylko ciemność i nic mi w niej nie grozi, a wszystko co mi się wydaje to siedzi tylko w mojej wyobraźni i nie sprawdzi się. Początki były trudne bo cały drgałem aż, ale z każdym kolejnym razem lęk był coraz słabszy i obecnie ani trochę się nie boje ciemności :) Polecam się przełamać i zrobić to samo :)

a takie problemy mogą być objawem zaburzeń? Jak mój stan psychiczny się pogorszył to zauważyłem, że nasiliły się problemy ze skórą

Depresja endogenna i Dystymia też nie istnieje? Szkoda czasu na takie książki, bo tylko w błąd ludzi wprowadzają.

Czy zaburzenia psychiczne wpływają na problemy ze skórą? Cały czas mi coś wyskakuje na twarzy i plecach, jutro jadę do dobrego dermatologa i się zastanawiam czy nie wspomnieć mu o moich zaburzeniach. Wydaje mi się, że to ma jakiś związek, bo często jak się stresuje czymś to piecze mnie cała skóra.

Czytaj: wszyscy mają tak samo, ale tylko ty jesteś tak spier...lonym frajerem, że zamiast osiągać sukces za sukcesem, to leżysz i myślisz o śmierci. Człowiek, który mi to powiedział to właśnie skończył studia i znalazł prace w zawodzie w którym zawsze chciał pracować i był z tego zadowolony. Jako jedyny nie skończyłem szkoły, bo nie potrafiłem się zabrać za prace dyplomową i się wszyscy dziwili, więc powiedziałem, że mam depresje i zostałem wyśmiany

Jak sulpiryd na dystymie przestał działać to amisulpryd może mnie jakoś pobudzić?

To bardziej objawy nerwicy, z tego co wymieniłeś w pierwszym poście to uczucie zmęczenia tylko pasuje do depresji. W dzieciństwie miałem mocno nasiloną nerwice i miałem wtedy duże lęki, zawroty głowy, mdłości, uczucie gorąca, problemy z jedzeniem i często mdlałem.

Bardzo fajnie działa sulpiryd, ale niestety nie trwa to długo. Pierwszy tydzień brania to było coś pięknego, ale potem powoli przestaje działać. Będę musiał zmienić na coś innego bo obecnie odczuwam cały czas zmęczenie i senność, ale i tak jest dużo lepiej niż przed braniem.

To pewnie samą nerwice masz, bez depresji. Najlepiej poczekaj na diagnozę Psychiatry i nie szukaj sobie zaburzeń.

"każdy ma depresje" "weź się za siebie" "źle się czujesz, bo jesteś niedotleniony" "źle się czujesz, bo nie uprawiasz sportu" "musisz chcieć" "leki nic ci nie dadzą" "nie jesteś już dzieckiem, musisz zmienić myślenie" "to wszystko w twojej głowie" Jakbym miał wszystkie teksty wypisać to by książka z tego wyszła

Mi się wydaje, że to może być dystymia. kilka lat mam dystymie i mam sporo objawów o których piszesz.

Na każdego inaczej działają leki i trudno przewidzieć jak się będziesz czuła. Ja biorę leki na depresje z lękami i nie odczuwam żadnych skutków ubocznych :) Jeśli przepisze jakieś leki to radze nie czytać skutków ubocznych i opinii o leku, bo u nerwicowców często pojawia się lęk przed skutkami ubocznymi i można łatwo sobie jakieś wmówić Jeśli odczujesz, że coś jest nie tak, to dzwoń do psychiatry i się pytaj czy odstawić :)