achino

Xanax Fenibut, Xanax

Brak slow. Moja psychiatra nie byłaby w stanie niczego z tego zrozumieć.

Zolpidem to najlepszy narkotyk z jakim mialem do czynienia w calym moim zyciu.

Pani moderator tabletki dzis na pewno wziela?

Pewnie chodzisz do pracy, bo musisz, nie masz innego wyjścia. Nie jest to zatem "wzięcie odpowiedzialności za życie", tylko przymus, tak jak odbywanie kary pozbawienia wolności. Ja nie muszę pracować. Ale nawet, jeślibym musiał, tobym nie dal rady.

Jest to bardzo trudne, wymaga wytoczenia powództwa. Sad może nakazać eksmisje jedynie gdy lokator: 1)zaniedbuje swoje obowiązki mieszkaniowe prowadzące do powstania szkód, 2)niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców, 3) wykracza w sposób rażący przeciwko porządkowi domowemu.

Jedyny wniosek, jaki płynie z tej opowieści jest następujący: należy zatajać prawdę i kłamać ile wlezie, nigdy do niczego się nie przyznawać. Pisze to bez cienia ironii. Ludzie nie chcą żadnej prawdy, żadnego przyznawania się. Wszyscy sa zaklamani. Czlowiek ze swej natury jest podly i nie ma żadnego powodu, aby wydzwaniać do znajomych i przyznawać sie do tego, ze jest sie slabym. Nikt nie chce tego sluchac. O sobie mowic jak najmniej.

Natomiast da się go stłumić. Kwestia umiejętności koncentracji na innych zagadnieniach. Ponadto nowy związek wypiera stare wspomnienia, bo angażuje myśli. (Nie wymaga znacznych umiejętności koncentracji.) Eksperci od poradników z Bravogirl się znaleźli. A jak ci zdechnie dziecko, to tez się skoncentrujesz na innych zagadnieniach? Stłumisz? Moze zajęcie się bachorem sąsiadki ci wtedy pomoże? Pajac.

To ja te wszystkie posty w nocy napisałem? Wydawało mi się, ze oglądałem teledyski na youtube. Pamiętam jedynie, ze wziąłem zolpidem.

Nic nie mysle. Wyrzuc recepte do smietnika i powiedz, ze nie zadzialalo. To jest placebo. Moja psychiatra daje to starym babom, którym cyt "nawet witamina C by pomogla". Nie ma zadnego dzialania, skutkow ubocznych, niczego. To nie jest żaden lek, za jakis czas na pewno usuna to z rynku. Staralem sie 10 lat temu o rente. Odmowili. Stwierdzili, ze chory, owszem, jestem, ale to nie znaczy, ze niezdolny do pracy. Nie odwoływałem sie, bo nie mialem sily. Teraz jednak mam znacznie większą dokumentacje medyczna (grube tomy od 1994 roku), a poza tym teraz na pewno poszedłbym do sadu., nie odpuscilbym. Problemem jest jednak to, ze moja psychiatra chyba dosc eufemistycznie opisuje moje dolegliwosci. Ta jej ostatnia diagnoza "zaburzenia lekowo-depresyjne" nie brzmi powalająco. Wcześniejsze diagnozy "zaburzenia depresyjne nawracające z objawami somatycznymi", "fobia szkolna". Zero pobytów w szpitalu, zero prób samobójczych z wzywaniem pogotowia. Kto da rentę takiej osobie? No ale sprobowac mozna. Dodatkowym problemem bedzie to, ze wypisanie wniosku o rente zajmuje lekarzowi bardzo duzo czasu, a kolejka pacjentow przed gabinetem dluga...

Pani "ekspert_abcZdrowie" dziękujemy za porady na poziomie wróżek z kanału EZO TV. Czasami jest tak, ze nic nie można zrobić. Mozna jedynie przeżyć swój ból, swoja rozpacz, żałobę. Na niektore pytania nie ma dobrych odpowiedzi, mądrych rad i rozwiazan. Przed bolem tesknoty nie da sie uciec. Chyba mozna jedynie go wyrazic: opisac, wylac lzy. Moj bol rozstania i teskoty trwa juz kilka lat i chyba juz zawsze bedzie ze mna, Takie doswiadczenia bardzo mocno zmieniaja ludzi i juz zawsze sa z nami, tak jak ciezkie choroby, blizny czy smierc najblizszych. Sa to ciezkie doswiadczenia zyciowe, ktore pokazuja nam, czym jest zycie, prowadza nas do uniwersalnych prawd o jego sensie (lub braku sensu), o przemijaniu, smierci. Rozstanie z ukochana osoba jest jak smierc. Czujemy, ze cos w nas umarlo, Niektorych osob nie da sie zastapic. W zyciu jest wiele, naprawde wiele cierpienia.

Mieszanka zolpidemu z alkoholem to wyjatkowy debilizm. Zrobilem tak kilkakrotnie i nigdy juz nie sprobuje. Kac jest o wiele gorszy niz po samym alkoholu - przychodzą stany majaczeniowe, paranoiczne, silne objawy przypominające grypę, panika. Poza tym - nie wiem dlaczego - biegunka. Postanowilem, ze nie bede laczyl tych substancji. Za to zolpidem jest substancja, która ciagle odkrywam i mam nadzieje, ze uda mi sie wykorzystac ja jako zamiennik alkoholu, bo dziala na mnie naprawde niesamowicie - nie tylko wyluzowuje, ale wręcz odrywa mnie od samego siebie. W nadchodzacy weekend nie wypije w ogole alkoholu, za to sprobuje dwoch tabsow Nasenu i pojde sobie na miasto.

Niczego nie przeoczylem, uznalem wspomniane 17 lat leczenia za wystarczajace wyjasnienie. Setralina (Setaloft) byla bardzo slabym lekiem. Nie pomagala. A wenlafaksyne bralem 10 lat temu. Wtedy na poczatku pomagala, nawet bardzo. Pozniej natomiast przyszla na niej faza biernosci, apatii, wycofania i przede wszystkim ogromnej, niemozliwej do opanowania hipersomnii. Z tego powodu lek odstawilem. Bylem tez impotentny, oczywiscie. Zatem kiedys wenlafaksyna mi pomogla, ale wtedy dominowaly u mnie objawy depresyjne i fobia spoleczna. Teraz najwiekszym problemem jest nerwica lekowa (lek uogolniony), i dlatego wenlafaksyna, ktora czesto wywoluje nerwowosc, jest zlym pomyslem. -- 24 wrz 2015, 23:19 -- Sprawia mi to przyjemnosc. Na kims musze sie wyzyc. Nieladnie wypominac wiek, zwlaszcza kobiecie i gejowi. Jestem niepelnosprawny, w kazdym normalnym kraju juz dawno zostaloby to uznane i otrzymalbym wsparcie. 17 lat leczenia, grube tomy kartotek, nieprawidlowe wyniki badan EEG, zrujnowane zdrowie fizyczne w wyniku choroby, co miesiac po kilkaset zlotych wydanych na leki, tysiace opakowan zjedzonych tabletek. Rodzice maja obowiazek pomagac dziecku z biologicznych i moralnych wzgledow. Jesli jestes jedynakiem, to komu maja pomagac rodzice? Rydzykowi, prezydentowi Dupie? Prostytutkom? To chyba logiczne, ze jesli w Twoim dziecku plynie Twoja krew i nie masz nikogo blizszego na swiecie, to wlasnie o niegoe bedziesz sie troszczyc, a nie o dziecko sasiadki. Jak mozna w ogole podnosic watpliwosci w tak banalnej kwestii!

No i co z tego, ze zostales oszukany przez lekarza. Ja tez przed chwila bylem w aptece po Sedam, ktory kosztuje 10 PLN. Miala tylko Lexotan za 23 i musialem kupic, bo nie wytrzymam do jutra bez benzo. I tez jestem oszukany. Kurwy lekarskie i aptekarskie oszukuja przez caly czas, wiec co tu sie dziwic. Jestes chory psychicznie, to jestes dojna krowa i frajerem, na ktorym kazdy chce zarobic.

Nie wiem, skad wzieliscie to "18". Swiadczy to o waszej niewiedzy. Nawet w prawie tego dennego pseudopanstwa rodzice maja obowiazek lozyc finansowo na bachora, o ile sie uczy, az do 25 roku zycia. A wymeldowac nie moga nigdy, bo nie ma takiej procedury prawnej i panstwo chroni przed eksmisja na bruk. Jestescie niedoinformowani. Oczywiscie po 25 roku zycia nie musza finansowac kaleki, ale pozostaje jeszcze kodeks moralny.

Obowiazkiem rodzicow jest opiekowac sie niepelnosprawnym dzieckiem przez cale zycie. Zwlaszcza jesli sami czynnie i biernie sie do choroby przyczynili. Zreszta nie wiem, jak jest u Ciebie, ale ja jestem jedynakiem. A co do blizny, to podtrzymuje - gorsza jest niz smierc. U mnie zle sie goja rany, pozostawiaja brzydkie blizny. Jesli u Ciebie goi sie dobrze, to nie dziwi mnie Twoj atak szalu (od pewnego czasu masz zmienne nastroje). Moze tez z jakichs innych powodow nie zalezy Ci na wygladzie. -- 24 wrz 2015, 19:45 -- A ja od 17.

Wczoraj przed wyjsciem do psychiatry bylem tak zestresowany, ze dostalem ataku paniki, palpitacji, gwaltownych potow i biegunki. Bylem juz pewien, ze zrezygnuje. Wzialem zolpidem, aby sie uspokoic. Serce nie przestawalo szalec, wiec dolozylem 40 mg propranololu, a na biegunke loperamid. Popilem to drinkiem. Podzialalo, choc musialem jechac taksowka, bo autobusem nie dalbym rady. Wszystkie leki, jakie biore powoduja wysuszenie sluzowek jamy ustnej. A tak sie sklada, ze loperamid i propranolol sa pod tym wzgledem najgorsze. Dzis obudzilem sie z kompletnie wysuszonym gardlem, a w rezultacie z powiekszonymi wezlami chlonnymi i podwyzszona temperatura. Zaczyna sie infekcja. Taka jest u mnie cena leczenia choroby umyslowej - ciagle infekcje wirusowe, anginy, zapalenia oskrzeli. Po prostu nie chce sie zyc. Mowilem psychiatrze o tym, ze wszystkie leki wywoluja wysuszenie sluzowek, przez co stale sie przeziebiam. Pokiwala tylko glowa, bo nic nie mozna zrobic.

Uzgodnilem z psychuszka, ze odstawiamy Fevarin. Fevarin, jak powiedziala, czesto podraznia zoladek, powoduje wymioty nawet (ja czesto wymiotuje po mixie Fev i alko). Wracamy do 10 mg esci, a kiedy bede mial ochote sie rozerwac czy tez poczuc emocje, to obnize sobie do 5 mg. Wypisala mi tez zaswiadczenie do PUP, ze jestem stukniety i maja mnie ubezpieczyc. Diagnoza: zaburzenia lekowo-depresyjne. Leczenie: esci 10, Spamilan 3x5, Trittico 50, Sedam 3, leki na zoladek. Zalecenia: enzymy watrobowe, USG jamy brzusznej

Zaraz jadę do psychuszki. Wziąłem podwójna dawkę broma i pije malego drinka na odwage. Jak pomysle o tych tramwajach to zaraz ze strachu caly sie trzęsę! Coaxil to placebo, podaje się go starym, histerycznym babom, które natrętnie odwiedzają psychiatrów.

alprazolam, diazepam, zolpidem, phenibut, GHB/GBL

Znow sie zdenerwowalem. Poczulem nagle klucie w boku. Wrzody czy cos. Pomyslalem o tym calym zyciu... o tym, ze nawet nie mam sily dotrzec na badania krwi, zeby sprawdzic enzymy watrobowe; o tym, ze nie mam ubezpieczenia NFZ. Mysli o tym, ze peknie mi wrzod. Jesliby mi cos peklo i trzeba by rozcinac powloki brzuszne, to wole umrzeć - dla geja taka blizna jest gorsza niż śmierć. Czuje zlosc i nienawisc do rodzicow. Powinni mnie zawiezc do lekarzy, zrobic mi badania. Ale nie poprosze ich o to, nie dam im tej satysfakcji. Jutro chyba nie dam rady dojechac do psychiatry - a dojechac musze, bo skonczyly sie benzodiazepiny. Wezme taksowke. Zrezygnowalem z escitalopramu, bo tak jak wielu z was czulem sie otumaniony, zamulony, spowolniony, impotentny, apatyczny. Chcialem isc na jakas randke, dyskoteke, poczuc, ze zyje. Zamiast tego, po wdrozeniu Fevarinu, zaatakowaly mnie agresywne somaty. Nie mam gdzie sie wyzyc emocjonalnie. Wszystko we mnie sie kotluje. Wyobrazam sobie, ze moglbym bez powodu kogos pobic lub wyskoczyc z okna.

Gripex ma w skladzie DXM, ktory w polaczeniu z SSRI moze wywolac syndrom serotoninowy. Jest to wysoce nieprawdopodobne przy tak niskich dawkach, ale lepiej weź zwykly ibuprom, paracetamol czy pyralgine. -- 22 wrz 2015, 20:52 -- Powpisywalem tam wszystkie leki, jakie zazywam, i wyszlo mi, ze przyjmuje zabojcza kombinacje

Wszyscy szukają idealnego leku, a takiego NIE MA!

Ja również idę jutro do psychuszki. Na 20.00. -- 22 wrz 2015, 16:40 -- Prawdopodobnie nigdy. Tak działa ten lek. Przy 5 mg escitalopramu mozesz brac wszystkie leki na przeziebienie za wyjatkiem zawierajacych dekstrometorfan.

Gdybyśmy żyli w latach czterdziestych, znalazłabyś zatrudnienie jako funkcyjna w obozach koncentracyjnych. Niemieccy naziści odwoływali się do identycznej retoryki - porównywali wybrane kategorie ludności do pasożytów, insektów, zarazków, uzasadniając w ten sposób potrzebę sankcji wymierzonych w te grupy: wyodrębnienia, oznakowania, wywłaszczenia, koncentracji, deportacji, a w końcu eksterminacji. "Hitlerowcy głosili tę myśl [vide: wypowiedź Lagardego, Ł.W.] nieustannie. Hitler określił już w pierwszym tomie Mein Kampf przywódców niemieckiej socjaldemokracji, uznanych przez niego ryczałtem za Żydów, jak //robactwo//, które należałoby wytępić i wygubić. (...) Wiosną 1934 r. Hitler rozszerzył to pojęcie na narody wschodnioeuropejskie i oświadczył w kręgu zaufanych, że //ma prawo... usunąć miliony [osobników] pośledniej rasy, mnożącej się jak robactwo//. (...) 17 kwietnia w rozmowie z regentem Węgier Horthym, Hitler głosił, iż Żydzi //są przecież pasożytami bez przymieszki// i należy potraktować ich //jak bakcyle gruźlicy//" (Kamiński, s. 83 - 84). Der Stürmer pod koniec 1936 roku pisze: //Mobilizacja pragnień narodu niemieckiego, by zniszczyć bakcyla zagnieżdżonego w jego ciele, jest wypowiedzeniem wojny wszystkim Żydom na świecie//. (...) Goebbels dodawał, na Zjeździe w Norymberdze w 1937 roku: //Żyd... to uniwersalny wróg, niszczyciel cywilizacji, pasożyt narodów, dziecko chaosu, wcielenie zła, zaczyn rozkładu, demon powodujący degenerację ludzkości//. W następnym roku Der Stürmer podejmuje: //Nie można tolerować tych bakterii, robactwa i zarazy. Czystość i higiena nakazują nam je niszczyć//" (Fontette, s. 94). Obsesyjne porównania z pasożytami, insektami, które każdorazowo znajdują swój ekwiwalent wizualny na plakatach czy rysunkach w prasie, spełniają kilka zasadniczych funkcji. Przede wszystkim służą wzbudzeniu niechęci, odrazy wobec tak skonkretyzowanego "wroga". Po drugie, stwarzają wrażenie, że łatwo można się go pozbyć, że wytępienie go nie stanowi żadnego problemu. Tego typu retoryka automatycznie odsuwa jakiekolwiek podejście moralne - przecież chodzi jedynie o "dezynsekcję", tępienie szkodników żerujących bezkarnie na żywej tkance narodu... Dodatkowo nadmienić należy, że porównania epidemiczne, bakteryjne stanowiły swoistą mutację mitu o "światowym spisku". W sposób naoczny uświadamiały łatwość przenoszenia się "żydowskiej zarazy" i jednocześnie służyły jako usprawiedliwienie praktyk ludobójczych. Psychologia społeczna dowiodła istnienia pewnej prawidłowości: ludobójstwo zawsze jest poprzedzone dehumanizacją przyszłych ofiar (por. np. Bilewicz, s. 92). http://www.obieg.pl/artmix/1719