Psychoanalepsja_SS

Xd Ale słyszałem o pizzy z kalafiora. A ser można też ponoć zrobić z ziemniaka (choć wartości odżywcze ...). No i drożdże...

Słyszałem o alergii na nabiał, ale nic więcej w tym temacie wypowiedzieć się nie mogę.

Nie mam ukrytych motywów, po prostu się zapytałem, żeby utrzymać temat przy życiu.

A co z serem białym lub pleśniowym?

A tak przeglądam se foro i przypominam. Życzę smacznego makarono.

Carlos, to w końcu zakisiłeś w Ukraińce czy nie?

Wiesz, można było, ale wtedy nie miałbyś okazji do popsioczenia sobie, że o ktoś ośmiela się zadać jakieś pytanie na forum.

Jepsie Naryj Q Tasiarzu

Zamiast mięsa tofu. Do tego cebula, czasem czosnek. Lubię prażoną i nierozgotowaną soczewicę. Niekiedy dodam ser żółty. Iii papryka ostra.

Widzisz. Problem tkwi w tym, jaki jest kierunek zależności. Może to praca w przemyśle pornograficznym doprowadza te dziewczyny do samobójstwa, a może to dziewczyny, które przez swoje zaburzenia psychiczne, wychowanie, bagaż doświadczeń są narażone na samobójstwo, częściej wybierają drogę aktorek porno? Bardziej skłaniałbym się ku temu drugiemu wnioskowi, zwłaszcza, że parę znanych mi dziewczyn jarających się porno jest zaburzonych.

I jak tam sytuacja?

Chodzi o to, że Twój post będzie tysięcznym komentarzem typu "oby X zdechł", który wariat napotka. Przed erą Internetu ludzie też pierniczyli głupoty.

Skoro mówisz, że: To nie jesteś zaburzona. Zaburzenia przeszkadzają w codziennym funkcjonowaniu i są źródłem dyskomfortu dla zaburzonego.

Bolały Cię kiedyś plecy na skutek treningu? (Oczywiście nie mówię o zakwasach) Jak ten obecny ból ma się do bóli, które przeżywałeś? Jaki jest to ból? Masz np. mrowienie? Czy jest to ból przeszywający czy raczej tępy? Co biłeś? Niektóre anaboliki wysuszają stawy, np. winko. Dyski kręgowe zużywają się stopniowo, więc nawet w okresie nietrenowania mogłoby coś się z nimi wydarzyć, choć mówisz, że na prześwietleniu nic nie wyszło, no i ten ból wędruje Powiem Ci, że czasem udało mi się zaobserwować, że gdy przestawałem ćwiczyć martwe ciągi, częściej bolały mnie plecy. Kiedy wracałem do ciągów, ból pleców mijał. Dlaczego już nie trenujesz? Ciekawe, jak Twoje plecy zareagowałyby na powrót na siłkę.

Bywa, że osoby wycofane albo raczej wycofane z życia rówieśniczego są tak postrzegane. Dla równolatków to, że nie spotykasz się z nimi, nie chodzisz z nimi na imprezy itd. oznacza, że jesteś dziwakiem, że nie pasujesz, że jesteś "inny". Osoby starsze, które mają tendencję do krytykowania osób młodszych, stwierdzą, że skoro nie balangujesz, nie prowadzisz wyskokowego życia ze swoimi kolegami, to już dojrzałeś, wydoroślałeś szybciej niż rówieśnicy, szybciej wszedłeś w dorosłość. Nie wiem oczywiście, jak jest w Twoim przypadku - czy pasujesz do opisu takiej osoby. Z tego, co piszesz, możliwe, że nie zauważasz jakichś niefajnych elementów w swoim zachowaniu.

Jaki test? Jak się nazywa? Robiłem kiedyś jakiś internetowy i wyszła mi faktycznie skłonność do aspergeryzmu. Aaaale kilkoro innych znajomych też go wypełniło i także wyszły im cechy autystyczne. Jeżeli to był ten sam test, albo podobny jakiś internetowy, wykonywany przez Ciebie samego, nie opierałbym się na nim.

No fajnie, tylko niech będzie sobie ta 0,1% osób zdolnych do jakichś ekstremistycznych wyczynów. Jeżeli "normalni" ludzie, jak Ty, będą paplać o rozstrzelaniu Merkel (już walić to, że prędzej taka kara należałaby się przywódcom Stanów, Wielkiej Brytanii czy Francji, którzy konflikty na z Bliskim Wschodzie finansowali, podsycali i wspierali zbrojnie, przyczyniając się do wytworzenia fali uchodźców... mój piesek nasrał na ulicy, ale niech ktoś inny po nim posprząta), to ta "nienormalna" część naszego społeczeństwa tym łatwiej przekona się do drogi terroru. Zamachowiec wejdzie na sekcję komentarzy na Onecie albo dział Socjologia na [n], poczyta se posty jakiegoś Jasia14_Maślanki88 czy Carlosabueno i se pomyśli: "no, wszyscy myślą tak jak ja, czas w końcu coś zrobić" , po czym weźmie wyjdzie i zastrzeli "wroga". Bo będzie panował klimat przyzwolenia.

Jaka odmiana?

Cześć. Życiowo jest lepiej, trochę się pracuje, licencjat już jest, więc w końcu to wszystko zaczyna sensownie wyglądać. Towarzysko jak było, tak jest, mniej więcej. Nie można mieć wszystkiego, jak to się mówi, ale cóż, jest, jak jest. A u Ciebie jak tam sytuacja? A Czcibor... Kronikarz XVII-wieczny przeinaczył stare podania, mieszając je z własną ignorancją. Przez niego właśnie nic nie wiemy

Może chował zmarłych przyjaciół pod cukinią. Może był ogrodnikiem. Nic nie wiemy. Nic nie wiemy.

Istnieją pseudoterapie typu freudowskie farmazony, są też terapie z podstawami naukowymi, które mają sens (np. kognitywno-behawioralna). Możesz się, rzecz jasna, przejechać na terapii albo "terapii", ale co innego Ci zostaje? Czego oczekujesz od wirtualnych randomów? Nikt nie sprzeda Ci jednego prostego triku, który wkur*i przemysł psychiatryczny i magicznie wykasuje wszystkie Twoje problemy z banią.

Powiem Ci, że jeżeli była taka dla Ciebie, to będzie taka sama dla kogoś innego, ale nie powinieneś zawracać sobie głowy jej przyszłym życiem zwiazkowym. Przede wszystkim powinna znaleźć terapeutę, bo tylko on (ewentualnie również psychiatra) będzie jej w stanie wymiernie pomóc. Dobrze, że uświadamiasz sobie, że powrót do niej nie byłby dobry.

Całkiem obiektywnie to nie, ale jakiś tam obraz dają wywiad i kwestionariusze oraz dokładne prześledzenie historii choroby. Myślę, że równie potrzebny jest czas - prześledzenie zmian przez pewien okres, aby upewnić się, czy faktycznie nie jest to "kaprys" chorobowy, który może zniknąć za miesiąc wraz z remisją.

I co teraz? Myślisz, że ona może się zmienić? Według mnie jest na to okrągłe 0% szansy. Jeślibyście wrócili do siebie, to od razu lub po krótkim czasie pojawiłyby się te same problemy. Jeżeli szanujesz siebie i chcesz być szczęśliwy, zapomnij o niej. Pomyśl o swojej godności, jak bardzo się poniżasz, biegając za tą dziewczyną z kwiatami. Nie zbawisz ani jej, ani Waszego związku, więc nie rób z siebie frajera i olej to.