Zazulka

lunatic Fakt, czasami może tak to wyglądać Ja już pisałam, że na przykład u mnie nie było efektów ubocznych. Albo raczej trudno określić czy były, bo... było sporo z tego, co jest napisane w ulotce, ale trudno to nazwać ubokami, skoro to te same objawy, które wpisane są w chorobę (może z wyjątkiem krwawienia z nosa, bo to miałam tylko na początku brania leku i nie kojarzę tego raczej z ogólnymi objawami choroby)

Kot sobie radzi, ale zauważ, że kot na tym drzewie nie siedzie 24 na dobę, z przerwą na sen. Ja nie narzekam. Gdyby to było tylko to, to żyłoby się całkiem fajnie, nieprawdaż? Szczerze mówiąc myślałam do niedawna, że to stan normalny, dopóki nie zaczęłam brać tabletek i okazało się, że nie. Że normalność jest bez TEGO. Powoli zaczynam przypominać sobie jaki stan jest normalny. Ale jak mówię - na to akurat nie narzekam, bo mam wrażenie, że taki stan towarzyszy mi od lat i żyję. Tylko, że życie w takim lekkim spięciu cały czas w końcu prowadzić może do ujawnienia się nerwicy w pełnej krasie.

Wiesz jak wygląda kot na drzewie? No to ja się tak czuję, jakbym siedziała na drzewie, na najniższej gałęzi. Niby nic, ale trzeba być czujnym, bo nie wiadomo kiedy i skąd wyskoczy ten pies, który mnie na to drzewo wyprawił W dodatku trzeba uważać i mocno się pazurami zaprzeć, bo można spaść. Taki stan fizycznej i psychicznej "gotowości".

Tak trzymaj U mnie dziś na razie w porządku. Spina jest jak zwykle, ale na razie nic poza tym. Po południu spacer ze znajomymi, potem może jakaś kawiarnia. Mam problem z jedzeniem na mieście, bo "wszytko mi szkodzi" . No, zobaczymy, zobaczymy...

Z ulotki: 'Wskazania: Leczenie dużych epizodów depresji. Leczenie zaburzeń lękowych takich jak napady lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii (np.lęk przed opuszczeniem domu, przebywaniem w tłumie i miejscach publicznych), lęku społecznego (lęk przed kontaktami z ludźmi) oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (natrętnych zachowań, myśli). " Z własnego doświadczenia ci nie powiem, bo myśli agresywnych nie mam. Ale czuję, że u mnie działa na, nazwijmy to, obsesyjne myśli lękowe. W tej chili (odpukać, oby tak dalej) nie "zapętlam się" tak bardzo na jakiejś myśli, wydarzeniu, sytuacji, która nakręca we mnie lęki. W ciągu miesiąca brania miałam jeden epizod nakręcenia się.

Super. Bardzo się cieszę. Ja dla odmiany jestem "świeżo po zawale". Ale już cudem ozdrowiałam. Tylko nogi trochę się jeszcze trzęsą. Oj, czułam, że coś się szykuje, tylko nie wiedziałam, w które miejsce uderzy Ale i tak ta dzisiejsza jazda to tylko jakieś 40-60% tego, co było. -- 28 mar 2014, 15:22 --

Też tak miałam. Taka fajna, lekka ekscytacja. Szkoda, że przechodzi

No właśnie, właśnie. Też wreszcie zaczęłam poważnie rozważać jakiś nowy ciuszek na wiosnę :) A miałam już akcje typu: po co, na co, w jakim celu, jaki to w ogóle ma sens? W domu też zaczęłam się coraz bardziej zamykać, odwoływać wszystkie spotkania, coraz mniej chętnie rozmawiałam też przez telefon. Tylko internet jeszcze dobrze mi wchodził. Może dlatego, że jest niezależny od czasu (piszę, kiedy chcę) i nie widać w nim tego bólu i kiepskich emocji, które człowiekiem targają.

Żyję. Przeżyłam, ale mało się nie poryczałam. Jakiś taki emocjonalny dzień dziś. Okropny. Po prostu w jednym momencie mnie wzięło, ehhh. A to "tylko" psychiatra. Czarno widzę psychoterapię. Chyba na stałe zainstaluję sobie ciemne okulary, żeby nie było widać upłakanej gęby mojej. Ciągniemy dalej lek w tej samej dawce i czekamy na efekty. Jeżeli ich nie będzie to zmienimy na coś innego. Czyli standard. Właściwe tego się spodziewałam. Oczywiście zalecenie jak najszybszego rozpoczęcia psychoterapii. W przyszłym tygodniu dzwonię, bo jutro chyba mi się jeszcze nie chce.

Uwaga! Spoiler Innymi słowy - przygotujcie się na deja vu: Szlag, szlag, szlag! A już było tak dobrze. Czułam się całkiem znośnie. Do dziś. Dziś mnie ZMIOTŁO. Co prawda do ataku paniki nie doszło, ale czuję, jak bardzo chce się przedrzeć, wyrwać na świat. SZLAG! Z drugiej strony dobrze, że dziś a nie jutro, bo dziś spotykam się z moją lekarką. Gdyby nie to dzisiejsze pozamiatanie mogłabym jej sytuację przedstawić w nazbyt jasnych kolorach. A z trzeciej strony - może wyrywa się właśnie dlatego, że dziś wizyta. Stres mnie dopadł, sama nie wiem, dlaczego. Przed pierwszą wizytą czułam raczej ekscytację. Rany, jaka ta choroba jest koszmarnie nielogiczna.

A nie lepiej sobie piwo czasnąć? Przyłączam się do pytania Luki_Nerwusik - jak mają się ziołowe uspokajacze i nasenniacze do SSRI?

Ja powolutku dojrzewam. A propos właśnie planowania: psychiatrę mam prywatnego (na razie przynajmniej), psychologa planuję na NFZ (bo to jednak dłuższa impreza i regularna, więc nie stać mnie prywatnie). Nie wiecie przypadkiem, czy potrzebny mi jakiś glejt, żeby się zapisać? To znaczy dowód ubezpieczenia to wiadomo, ale jakiś papier od psychiatry, czy cuś? Czy po prostu idzie się na żywioł? Wiem, że to nie całkiem ten temat, ale skoro już zaczęłiśmy...

wisni80 ja pisałam, że właściwie nie mam uboków. Znaczy może mam, może nie mam. Po prostu nie czuję się gorzej niż przed braniem, ani nie mam dodatkowych akcji niż przed braniem. To co było przedtem, jest i teraz. Nawet powiem, że mniej intensywnie: zawroty były i są, nudności były i są, spina była i jest, myśli głupie wszędobylskie były i są. Zatem trudno to traktować jako efekty uboczne, zwłaszcza, że nasilenie owych jest mniejsze niż przed lekiem. Jakby zrobić bilans to jest na plus. Oczywiście, że chciałabym, żeby było lepiej, ale to dopiero 11 dzień na pełnej dawce (27 od początku łykania). No ale.... niecierpliwość i we mnie zaczyna rosnąć, choć miałam nadzieję tego uniknąć Tojaaa w sumie to nie dziwię się, że tak się czujesz codziennie rano. Ja miałam tylko 3 ostatnie dni napięte w pracy i od razu dało się to odczuć. Poza tym zastanawiam się, czy ci się jakiś IBS dodatkowo nie przyplątał. To codzienne siedzenie w kibelku nieźle może człowieka przetrzepać.

Czyżby wreszcie jakiś przełom? Tego życzę z całego serca i trzymam kciuki, bardzo mocno.

No to, że się tak dosadnie wyrażę, masz przesssrane Na pewno nie możesz wziąć jakiegoś chorobowego, choćby na kilka dni? Już nie mówię o urlopie, ale przecież zwolnienie chorobowe każdemu przysługuje, do świąt i dłuższego weekendu przecież jeszcze daleko.

Szczęśliwi kalorii nie liczą. Gratuluję samopoczucia i zazdroszczę odrobinkę :) -- 25 mar 2014, 10:50 -- Ale godzinę wytrzymłaś, czyli jakiś mały sukcesik jest. -- 25 mar 2014, 10:52 -- U mnie nie, na szczęście. Ale w ulotce, zdaje się, coś o tym wspomniano. -- 25 mar 2014, 10:54 -- To popłacz sobie. Ulży ci. Ja ostatnio (no, nie ostatnio, jakiś miesiąc przed rozpoczęciem leczenia) popłakałam się w aptece, bo tak jakoś nagle ni z gruchy, ni z pietruchy, zrobiło mi się strasznie smutno na duszy. Na szczęście tylko łzy pociekły i obyło się bez efektów akustycznych.

A ja nigdy nie potrafiłam i nadal nie potrafię rano nic przełknąć, Najwcześniej 9-10 a najchętniej tak co najmniej ze z 2 godziny po wstaniu z łóżka. Nigdy nie wiązałam tego z nerwicą. W nocy budzę się regularnie (3 w nocy to już tradycja). Niestety psy mam tak niezsynchronizowane, że żądają wypuszczenia na toaletę każde o innej porze.

U mnie dziś spina. Tak jakbym miała coś ważnego do zrobienia i za mało czasu. Zresztą tak właśnie jest i będzie jeszcze do jutra, więc szanse na rozluźnienie raczej marne. Znaczy psychicznie nawet nieźle, ale fizycznie ciśnie w klacie dosyć mocno. Jak przed egzaminem: kurcze, jeszcze tego nie zrobiłam, tego nie przeczytałam, tego nie umiem... Takie ogólne "wszystko na raz". Ale tylko fizycznie. Dziwne, bo psychicznie dużo bardziej "wisi mi to" Dziwne rozdwojenie jakieś takie

U mnie też dziś nieciekawie. Nie wiem, czy po prostu gdybym nie brała leków to dziś byłby solidny atak nerwicowy, który próbuje się przebić przez leki. Czy to efekt uboczny leku (ok. godziny po zażyciu zaczęłam mieć problemy ze skupieniem wzroku, lekki szum i zawroty no i te kolory, mimo zachmurzonego nieba jednak chyba zbyt soczyste. A może zamroczyło mnie dlatego, że ciśnienie atmosferyczne od wczoraj spadło... Za to pocieszam się tym, że wczoraj było naprawdę SUPER! tak super, kurcze, że pozwoliłam sobie na kilka odstępstw od diety i być może to z tego (albo także z tego) powodu dziś czuję, nazwijmy to, dyskomfort. Cóż, popijam miętę a jutro grzecznie wracam do gotowanej ryby i duszonych warzyw. No i tak to sobie wszystko analizuję. Dobrze, że mam co robić, bo zanalizowałabym się na amen

Czyli pyralginę można brać, byle z umiarem i nie garściami. Lisa, ja mam jeszcze do spożytkowania tran, który leży w szafce od czasów gdy "drastycznie spadła mi odporność z powodu zadziwiająco często powtarzających się infekcji typu grypa żołądkowa" (sic!)

Szukałam na forum, ale nie znalazłam odpowiedzi, więc zapytam tu (w końcu co mi szkodzi): Pisałam już, że wczoraj okrutnie bolała mnie głowa więc poratowałam się pyralginą. Pewnie już wiecie, o co chcę zapytać Oczywiście o to, które popularne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne można bezpiecznie łyknąć. Znalazłam w necie tylko, że tramadolu nie (ten akurat popularny nie jest, a nawet gdyby było to bym i za dopłatą go nie wzięła), kwasu acetylosalicylowego nie bierze się razem z SSRI, a ibuprofen trzeba skonsultować z lekarzem. Jeżeli nie zapomnę to zapytam moją lekarkę, ale dopiero w czwartek. A do tego czasu mogę jeszcze cierpieć, bo meteoropata ze mnie i niskociśnieniowiec, więc głowa boli czasami, zwłaszcza przy zmianie pogody, choć dziś (odpukać) nie.

Nowy biustonosz i biust w PMS w środku. Bardzo podnosi samoocenę Przepraszam, że tak bezpośrednio, ale co ja poradzę, że dziś właśnie to

A ja po wystawie w Spodku. Przeżyłam, wróciłam. I tylko ze dwa razy pomyślałam: "ciekawe, kiedy mnie zetnie". Jestem z siebie dumna!

U mnie wczoraj też ból głowy. Solidny. Ale żadnych wzwodów, tym bardziej samoistnych, nie zauważyłam

wisnia80,ty mnie nie denerwuj!