lukrowana

mam brać wenlafaksynę 150 mg, hydroksyzynę biorę 20 mg (na sen, bo mam problemy) i depakinę. chodzę na terapię, staram się układać sobie życie, układać chaos, który narobiłam. Staram się panować nad nastrojem, w sensie jakoś nie rozkręcać tego. Ale czuję się naprawdę dobrze. Funkcjonuję dobrze wśród ludzi, nie mam anhedonii, czuję emocje normalnie, nie mam jakiejś hipo (ewentualnie czasami lęki), koncentracja super, nawet mogę normalnie czytać ksiażki (do niedawna, wiadomo było to mało możliwe). I mam ogólnie pozytywne nastawienie.

czołem :) według mojego lekarza i terapeutki mam początek remisji. a niedawno miałam wpisane f31.2, ale już łapię stabilizację uniknęłam szpitala i całkowitej rozpierduchy rzeczywistości. to tak a propos tego co parę osób zarzucało, że same smęty ludzie tu piszą i że jak komuś się polepszy to odchodzi z forum. Ja bynajmniej nie odchodzę :)

Hej lukrowana. Brałam i 375 mg w przeszłości. Z wenlą jest u mnie tak, że na początku każdej rundy brania działa na mnie już w dawce 150-187.5 mg. Zwiększanie dawki odbywa się po kilku/kilkunastu miesiącach, gdy wyraźnie odczuwam powrót depresji (zjawisko tachyfilaksji?) Nie wiem, czy wenla w dawce 375 mg pomoże na lęki, skoro będzie wówczas działać również na noradrenalinę i dopaminę. Mi duże dawki pomagają na anhedonię, brak sił i motywacji, płacz. Lęk (taki typowy) te duże dawki mogą jednak podkręcać. W lęku radzą nie przekraczać dawki 225 mg: https://www.drugs.com/dosage/venlafaxine.html Za to lamotrygina wydaje się wyraźnie pomagać na napady paniki - biorąc ją nie jestem w stanie osiągnąć dużej amplitudy emocji... czy to strachu właśnie, czy gniewu. dzięki za odpowiedź :) a jaką czułaś różnicę między 150 a 225? ja anhedonii teraz żadnej nie mam, mam już duzo energii i mi wystarczy... lamo o dziwo pogarszało mi lęki

bierzesz taką dużą dawkę wenli? jak na niej się czujesz? bo ja jestem na 150, ale z uwagi na moje lęki lekarz wspominał, że będziemy iść w górę, nawet do 375 mg ale tego raczej bym nie przeżyła. Ale jestem ciekawa jakie masz porównanie z innymi dawkami. P.S. dla mnie lamo też się nie sprawdziło. Zamułka, senność, początkowo mocne spłycenie emocji, znacznie lepiej było po odstawieniu

bierzesz taką dużą dawkę wenli? jak na niej się czujesz? bo ja jestem na 150, ale z uwagi na moje lęki lekarz wspominał, że będziemy iść w górę, nawet do 375 mg ale tego raczej bym nie przeżyła. Ale jestem ciekawa jakie masz porównanie z innymi dawkami.

a jak jest na 225? bo ja jestem na 150, tylko że nie chcę już większego napędu, bo i tak jest duży :/ ale wiecej działania na lęki. Dawka 225 działa lepiej na lęki niż 150?

Dziekuję bardzo :) czy mi pomaga, lubię pisać, łatwo mi to idzie, a to taka forma trochę autoobserwacji postanowiłam trochę zmienić swoje życie i go założyłam i zobaczę po czasie ile zrobiłam progresu i na ile słowna jestem :) oj bupro i fluo - brałam, ale nie naraz, bupro to nakręcało na maksa. Ale myślę, że to raczej nie chad, bo większość ma objawy też w momencie przerw od leków. Np. u mnie hipomanie zdarzały się w momencie przerw od leków, a dwa też bywały indukowane przez leki. Też wypróbowałam prawie wszystkie antydepresanty, więc wiem o co chodzi... mi właśnie bupro potrafił wyciągnąć z ciężkiej depresji, zarówno zwiększając energię, jak i powodując nastrój idący w euforię. Ale spróbuj z tymi stabilizatorami, może akurat coś pomoże :)

A miewasz jakieś objawy ChAD? Oprócz tej opornej depresji? Coś co przypomina hipomanie czy manię?

ja się bawię w odsypywanie stopniowo i wtedy łagodnie się schodzi.

ja byłam przed braniem wenli w bardzo samobójczym stanie, nie tak bardzo przez depresje, ale przez silne lęki. I myślę, ze tak koło miesiąca to zauważyłam, że jest na plus. Ale ja wenlę brałam już parę razy wcześniej i może dlatego już nie czuję takiego mega działania jak było za pierwszym razem parę lat temu, teraz ten efekt wystarczający nie jest...

hej, biorę wenlę (obecnie 150 mg już) od połowy października. I mam na niej straszne problemy ze snem. Biorę hydro, ale niewiele mi to pomaga i tolerancja się wyrabia. Problem jest taki, że zarówno ciężko mi zasnąć jak i zdarza mi się przez parę dni pod rząd budzić wcześnie (bywało po 4, albo 5, teraz to jest między 6 a 7) - ale w momencie gdy tak krótko śpię nie czuję się niewyspana, wręcz przeciwnie, pobudzona, nie ziewam, nie czuję senności. Ktoś z was tak miewa? Wenla dobrze działa ogólnie na depresję i lęk u mnie, ale ta upierdliwa bezsenność :/ możliwe żeby ten lek tak speedował?

serdecznie stwierdzam, że czytałam, wierzę, ale wiara mi nie pomaga nic na psychikę.

Chodzić wcześnie spać o kurde, dla mnie jak mam nadmiar energii to mission impossible :)

Właśnie, jak można żyć z chad-em bez leków, normalnie? Silna wola czy jak? Kurcze, też nie chcę być skazana na prochy :/ ale bez nich nie umiem być stabilna sama z siebie.

ej, nie usuwajcie się w cień. tu nie chodzi tylko o to, żeby namawiać do niebrania leków czy coś. mnie tam ludzie stąd przekonali do brania. fajne jest to, że tu anonimowo można coś napisać, wśród ludzi, którzy nas zrozumieją. bo co mi po tym, że jak mnie bierze słowotok piszę coś do kogoś ze znajomych i nikt nie rozumie dlaczego tak mam? o co mi chodzi?

No właśnie...

ja po tej kilkutygodniowej euforii chyba zaczynam popadać w depresję, mimo brania antydepresantów. źle nie jest, tylko tak trochę melancholijnie, ale życiowe doświadczenie mówi, że na tym się nie kończy. ale przynajmniej mniej czuję, mniej intensywne emocje, bardziej mi jest wszystko jedno i dobrze. żyję sobie i tyle. nie umiem już odczuwać skrajnego zadowolenia, część rzeczy nuży, nie ma tego nakręcenia od środka, ale niech sobie będzie jak ma być.

depakina mi ściąga nastrój w dół, zaczęły się depresyjne nastroje. nie chce mi się nic, wszystko mam gdzieś. nie chcę brać tej depakiny, ani nie chcę nic. nie mam siły.

chyba dupakina zaczyna działać. załącza mi się wręcz obojętność trochę, takie spłycenie, a może tak wyglądają na co dzień emocje zdrowych ludzi? bo ja kieruję się zwykle skrajnymi. trochę załącza się zmęczenie, zamułka. mniej agresywna jestem, mniej narwana, słowotok trochę się zmniejsza. zaczynam brać sprawy w swoje ręce :) tylko tak jakby lekko w dół nastrój idzie? już nie wiem co lepsze, chociaż moje zakręcone pomysły szły w złą stronę, skoro dochodziło do tego, że weszłam na jezdnię i miałam gdzieś, że jadą auta, bo czułam się nabuzowana od środka i częsciowo nie do zdarcia. trochę lepiej się śpi :) na razie apetyt nie zwiększony, spadłam ostatnio mocno z wagi w sensie jeszcze w depresji parę miesięcy temu, teraz też lekko spadłam, mam niedowagę, więc za apetyt się nie obrażę. mam nadzieję, że uporządkuję swoje sprawy. tylko boję się tej blokady emocji. po lamo miałam tak zwłaszcza na początku. boję się, że nie będę już w stanie okazywać tak nawet tych pozytywnych uczuć. ale chcę chyba trochę też odpocząć od nadmiaru emocji. spojrzeć z boku. tylko ja i chłód to dziwne ja, bo ja lubię być narwana, skrajna. parę dni temu jeszcze czułam jakbym była na najlepszym narkotyku świata. tylko tworzyły mi się już złe pomysły.

a te badania są adekwatne jeśli chodzi o poziom tego w mózgu? bo słyszałam, że np magnezu nie ma sensu badać z krwi, bo co innego magnez we krwi a co innego w mózgu. Jeśli byłoby miarodajne, to sama z chęcia bym zrobiła ale pierwszy raz o tym słyszę.

jakie dawki dupakiny braliście na stabilizację? póki co jak dla mnie nie najgorszy ten lek. Coś tam są momenty, że zaczyna hamować, lamo to w ogóle nie przyhamowało mojego wówczas stanu mieszanego w ogóle nie hamowała mnie, a intelektualnie trochę ryła.

bardzo mądrze powiedziane :) uważam podobnie. korzystać się staram mimo lękowo, nastrojowego życia kiedyś bardzo chciałam umrzeć, potem doszłam do tego, że umarłabym, no a tak to będę sobie żyć, najwyżej przegram życie, ale będą pozytywne chwile czasem

wenla to świetny lek, kolejny raz go biorę, zadziałał dość dobrze (choć nie w 100%) na lęki i bardzo dobrze na depresję, po początkowym zamulaniu dodaje mi energii, niestety trochę w hipomanię to się potrafi przerodzić, dlatego dostałam depakinę i słabo śpię. Ale to jest moja pierwsza zima od 10 lat podczas której, odpukać, nie mam depresji zimowej :) :) przedtem potrafiłam ją mieć mimo brania leków i terapii. Teraz zero jej objawów :) naprawdę cudowne to jest cieszyć się nawet zimą z życia.

Monster6 świetnie to ująłeś pod koniec wpisu, naprawdę :) że jesteśmy wyjątkowymi ludźmi, dużo czujemy, widzimy. Ta nasza wrażliwość do pewnego stopnia jest ekscytująca, potem staje się przekleństwem, które trudno wyłączyć. Masz rację z tymi zdolnościami. Znam jedną osobę z chad, też bardzo zdolna. Ja też byłam zdolną osobą, co prawda do teraz jestem, ale widzę sporą różnicę jak rzucę leki na trochę, nawet antydepresanty, a jak je biorę... już w liceum po zachorowaniu uczyłam się skrajnie, w zależności od nastroju. A gdyby nie te doły, czy problemy koncentracji, to mogłabym coś tam osiągnąć, a tak to co jakiś czas się rozwalam i zajmuję zbieraniem siebie.

zdiagnozowananie wiedziałam o tym, że chad łagodnieje w czasie ciąży, myślałam, że jest na odwrót, bo wariuje się, wahania nastroju, zmiany w organizmie, lęk przed nieznamym, brak leków. I myślałam, że prawdopodobieństwo odziedziczenia jest wysokie bardzo, niemal pewne. Masz rację, ja sama kiedyś nie chciałam za nic dzieci mieć, skojarzenie ciąża to od razu usunięcie. A teraz zmieniam zdanie, tylko muszę ustabilizować trochę siebie i życie. Dużo pomaga też właśnie poznanie odpowiedniej osoby, która czujemy, że otacza nas opieką i nie zostawia nawet jak mamy odpały. ----- Depakina przymula bardziej niż lamo mam schizę, że po 3 tabletce wypadło mi więcej włosów dziś rano niż zwykle. Ale postaram się sobie nie wkręcać tego, bo jednak wolałabym zostać na leku a nie bawić sie w odstawianie i wchodzenie na nowy.