na_leśnik

Carica Milica, wczoraj ze szwagrem kupiliśmy takie małe autko sterowane przez radio, do antenki na autku przywiązaliśmy kocią zabawkę na sznurku i bawimy rudzielca cały dzień .

Kto ośmiela się zakłócać spokój moderatorów i odciągać ich od przydziałowej michy pierogów? Hę?

salirka, za późno. #zarazmnierozerwie Wesołych!

neon, te rozpustne życzenia mają się spełnić w pierwszej kolejności! misty-eyed, dobranoc .

Wesołych świąt Wam wszystkim! Dużo radości, jedzenia, wypoczywania i czegokolwiek tam sobie każdy z Was tylko zażyczy .

Biorąc pod uwagę to, że odczuwam coraz większą potrzebę nawiązywania relacji międzyludzkich, zaczynam się zastanawiać czy zdrowieję czy po prostu głupieję .

Carica Milica, no z tym rudym. Już mu legowisko przygotowałem w swoim dużym plecaku, bo on tam po prostu uwielbia włazić . Choinka póki co in progress, w niebezpieczeństwie dopiero będzie. A ten kotełek którego masz na oku to gdzieś ze schroniska?

Carica Milica, do mnie właśnie siostra z chłopakiem jadą. I z kocurem .

iiwaa, ja się w tym roku pierwszych dorobiłem. Dziwnie się tak łazi z czymś na nosie. Trudno mi się przyzwyczaić .

Ja się w końcu od kodu odkleiłem i teraz ubieram choinkę . Wszystkim miłego dnia a niewiastom mobilnym spokojnej podróży.

Pięć dni. Ale to już jest któreś z kolei podejście. Oby ostatnie. Będziemy reanimować . Siema.

Powietrzny Kowal, "normalność" na tym forum, to towar deficytowy .

neon, ja tam gwarę lubię, przynajmniej śląską.

Carica Milica, nie wymawiaj tego słowa! Na detoksie nikotynowym jestem!

U nas się mówi po prostu ała . Jak niedawno byłem w Poznaniu, to znajomi kupili jakąś karciankę polegającą na zgadywaniu co oznacza dane słowo z gwary poznańskiej .

Co to jest ałaja, tudzież ałała .

Pierogi to mus, wiadomo. Ale jeszcze bym do tego karpia dorzucił.

Ḍryāgan, dwa dni to nie długo. Takie są niestety uroki wszelkich zabiegów chirurgicznych .

Ḍryāgan, jak zdrówko? Wyszedłeś już ze szpitala?

Ḍryāgan, no ja normalnie koleżanki nie poznaję dziś .

Znów przyszły myśli o Ani. O tym, jak uparta okazała się jej miłość. Artem miał inną konstrukcję wewnętrzną: poczuł od Ani pierwszy chłód i w odpowiedzi też zaczął stygnąć. Tak jakby nie mógł sam promieniować miłością, lecz odbijał tylko miłość Ani swoją wklęsłą duszą. Czuł na sobie rozproszone światło zainteresowania - zbierał je w wiązkę i wysyłał z powrotem. Rozpalał ją przy jej pomocy i odbierał w odpowiedzi jeszcze więcej ciepła. Ale wystarczyło, by Ania zaczęła gasnąć, żeby i on nie miał czym jej odpłacać. I tak marniał, póki całkiem nie wysechł, nie przestał wierzyć, póki ich przyszłość nie rozeschła się i nie pokruszyła mu się w głowie. A serce Ani działało jakby odwrotnie, wywrócone na lewą stronę. Zdawało się, że on już nie jest jej potrzebny - za jego niegodziwą głuchotę, za szkodliwy upór, za niechęć do wyrzeczenia się swoich idiotycznych marzeń i za lekceważenie jej własnych. Być może nawet pierwsza zamierzała zostawić Artema. Na knocie było tak mało tłuszczu, że mógł już tylko kopcić. Ale kiedy odszedł, znów zapłonęła: zaciekle, rozpaczliwie. Tak, że zaczęło mu piec oczy od gorąca, miał ochotę zasłonić je dłonią. Osłaniał się - ale i tak się nagrzewał. Ania znów się w nim odbiła - krzywo, śmiesznie - ale odbijała się coraz wyraźniej i jaśniej. Dziwne paliwo ta miłość. ~ Dmitrij Głuchowski, Metro 2035

Kalebx3 trafił w sedno, tylko kac przyszedł szybciej?

salirka, ludzi zaczepiasz, konary w cztery litery wpychasz, władzę rozstawiasz. Matko święta! Łot happend?

salirka, bida z nyndzą, c'nie .

salirka, naleśnik nie ma takiej mocy. Do Szefowej trza pisać .