Jovita

Zadna Kochana czyli praktycznie dopiero zaczynasz , a wiec musiosz uzbroic sie w cierpliowsc , moze byc tak ze lek moze akurat na ciebie dobrze nie zadzialac , a jesli chodzi o psychoetrapie to kochana psychoterapia moze trwac nawet rok czasu lub wiecej, to nie jest tak ze hop siup i juz! tak jak juz ci napisalam choroba ci przyslania wszystko i dlatego nie zauwazasz nic, ale to normalne w tym stanie , a weic najpierw rozwiazuj swoje problemy po kolei a nie wszystkie naraz , na razie skup sie na tym aby przejsc dzielnie ten stan i aby z niego wyjsc , pamietaj teraz liczysz sie tylko ty. Kochana nie nie nie , ty nie skupiasz sie na sobie tylko na innych , za malo poswiecasz sobie uwagi , na p[sychoterapie chodzisz dopiero 4 tyg wiec pamietaj nie przerywaj jej nawet wtedy gdy juz poczujesz sie lepiej , tylko wtedy gdy psychoterapeuta na to zezwoli, musisz wszystko poukladac sobie , pamietaj to czasem trwa bardzo dlugo. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 2:58 pm ] Wielki ale ty dobrze wiesz ze w twoim wypadku to nie jest TYLKO depresja , u nas dluzsza i bardziej skomplikowana droga!

witaj, z pewnoscia nie jest to zagubienie ale cos powazniejszego! Z twojej historii wnioskuje ze jestes bardzo wrazliwa , zakompleksiona i pesymistyczna osoba. hmm, skad ja to znam..miales niska samoocene bo...? Chodziles przygarbiony i bez zycia bo...? Szkola podstwawowa to po prostu dzieci ktore zawsze znajda sobie jakis punkt zaczepienia , jakas slabsza osobe , to ze w podstawowce dzialo sie jak dzialo nie znaczy ze teraz ma sie to na tobie odbic , pomysl czemu tak sie dzialo?czemu byles tyranizowany? za co? Rozumiem ze chodzi tu o otylosc ale z tego co piszesz jest juz ok i nie ma czym sie przejmowac , nie zwalaj winy nigdy na siebie gdyz my nie jestesmy niczemu winni i wszystko da sie wytlumaczyc w racjonalny sposob.Jak widzisz samo juz rozwiazales kwestie otylosci u ciebie-przyczyna byly leki , ale teraz jest ok , nie rozpamietuj przeszlosci gdyz to wszystko niekorzystnie jak widzisz sie na tobie odbija , nie karze ci zapomniec ale poukladac sobie wszystko , potrzebujesz psychologa ktory pomoze ci sie odnalezc gdyz strasznie sie w tym wszystkim pogubiles! Jak to???? bardzo dobrze zrobiles ze nie posluchales rodzicow gdyz teraz cierpialbys podwojnie, rodzice czesto krzywdza nas niewiedzac o tym, ale tobie udalo sie i nie zostaels artysta i bardzo dobrze bo sam wiesz co w zyciu ma ci dac szczescie i do tego zmierzaj.Jak to nie narzekasz zbytnio??to znaczy ze informatyka srednio cie interesuje? a co interesuje cie najbardziej ? No niestety zycie jest okrutne i nie moze byc tylko szczesliwe , musi nas tez uczyc a uczymy sie na wlasnych bledach , jesli rozpadl sie twoj zwiazek to oznacza ze nie byla to milosc! A wiec teraz pozostaje ci czekac na te jedyna bo z pewnoscia to nastapi! a czy to cos zlego??? to normalne ja tez jestes ateistka i cos w tym nienormalnego??to nie jest problemem to twoja sprawa i nie jest ona wcale zadnym problemem wiec nie przejmuj sie tym. chyba jednak nie pogodziles sie ze swoim cialem , twoim problemem jest brak akceptacji samego siebie i nie piosz ze sei pogodziles bo to widac ze nie! na prawde potrzebny ci psycholog , a twoja sytuacja wcale nie jest ciezka , to nie jest jakas ciezka depresja czy cos innego problemem jest u ciebie brak akceptacji i jesli zabierzesz sie za siebie juz teraz to wyjdziesz z tego ''stanu''. mam tak samo , ale to calkiem normalne , wiele ludzi ma tak ze czesto ich cos denerwuje , ja jestem taka ze nie moze nikt mlaskac itp , zupelnie jak w twoim przypadku i powiem ci ze to troszke podchodzi pod nadszarpniete nerwy , ale im bardziej wsluchujesz sie w mlaskniecia tym bardziej beda cie one denerwowac a wiec moja rada taka na poczatek, gdy tylko uslyszysz cos zacznij o czyms myslec lub sam zacznij mlaskac. A wiec bierz sie za siebie poki nie jest z toba tak zle, na swoje pytania sam odpowiedziales , wyjasnilam ci to juz wyzej , wiec moj drogi-dobry psycholog , duzo sily i bedzie dobrze.

Tekla co jest z toba , co sie dzieje , babeczko odezwij sie do mnie bo dawno nie poisalas , czekam

witaj , tutaj raczej wiekszosc smutasow , ale glowa do gory .

Babeczko trzymaj sie ---tuuule tule wszystkich

Witaj kochana , mamy nadzieje ze tu bedzie ci dobrze

Witaj Barbi , dobrze trafilas

Bardzo lubie tez Diablo

Pawel tylko teraz pytanie do ciebie , masz stwierdzona depresje? jesli tak to to ze myslisz tak ''pesymistycznie'' jest normalne dla osob borykajacych sie z deprecha! jesli nic nie cieszy , wszystko przygnebia i widzi sie przyszlosc w ciemnych barwach to jak mozna miec cel w zyciu , jak mozna planowac cokolwiek to by wtedy bylo sprzeczne z depresja! No coz pocieszeniem moze byc to ze nalezy w to jak najbardziej wierzyc , miec marzenia i mimo ze teraz one sa bezbarwne i nierealne to jednak one moga byc zrealiaowane jesli tylko wyjdziemy z choroby , trzeba mozno w to wierzyc nawet wtedy gdy sil brak , trzeba klococ sie ze swoja psychika , nie dawac jej za wygrana! to ciezkie ale dperesja nie jest niepokonana , da sie z niej wyjsc i ptem cieszyc sie zyciem , wiec pawle najwazniejsze jest teraz miec jeden cel-wyjscie z choroby , a potem wszystko sie ulozy , bo znajada xsie sily na wszystko !

mala-ta nie wolno odkaladac takeij dawki! kochana w sumie teraz za pozno , ale powinnas skontaktowac sie z lekarzem jak najszybciej nie poddawaj sie bo ot i tak niczego nie zmieni bedzie tylko gorzej.

jak to nie masz nikogo???? masz SIEBIE i nas wiec wal smialo zawsze na forum jak jest zle to duzo daje i pomaga dlatego sama siedze tu prawie cale dnie tyrzymaj sie

no ja tez odlozylam anafranil , ale jaka dawke bralas? bo jesli byla to duza dawka i odlozylas sama od razu to bardzo niedobrze a jesli byla to mala dawka to nie ma o co sie martwic!

mala-ta , ja tez odlozylam leki ale stopniowo , a ty jesli mialas duza dawke i nagle ja odlozylas to mozesz nabawic sie problemow ! Rozumiem ze mozesz miec niechec do lekow bo ja tez tak mam , leki nie rozwiazuja za nas problemow , na co bralas leki co ci dolega? i jakie leki bralas?

Dzis dowiedzialam sie ze mam Borderline , niedlugo wybieram sie do szpitala w celu okreslenia w jakim stopniu i potwierdzenie lekarzy.. moimi cechami a zarazem objawami sa prawie wszystkie punkty typowe dla borderline procz JEDNEGO , czyli jestem 90% borderem a oto niektore z moich objawow takie ogolne: * pustka wewnetrzna i znudzenie * chaotyczne huśtawki humoru * skłonność do krytykowania * paranoidalne podejrzenia * lęk przed porzuceniem przekladajacy sie na strach przed bliskoscia * decyzja o przedwczesnym zakonczeniu wlasnego zycia * tne sie , uszkadzam sie , groze ze sie zabije * klotliwe zachowanie , konflikt z innymi * wybuchy gniewu * kapryśny nastroj * kompleksy , brak wlasnej akceptacji * inetnsywne i niestabilne relacje, czesto prowadzace do emocjopnalnego kryzysu * strach przed porzuceniem * potrzebuje przyjaciol , bliskosci ale jestem wrogo nastawiona do innych * szybko nudze sie nowymi znajomymi * wierze ze nowo poznana osoba jest dobra kazdemu od razu ufam , a za chwile potrafie nienawidzic , obgadac ta osobe za plecami * szybko sie angazuje emocjonalnie * obwiniam za chorobe innych , kieruje agresje na siebie * latwo przejmuje opinie , sposob bycia, nastroj osob z ktorymi przebywam * udaje przy wszystkich ze czuje sie dobrze, jestem dobra aktorka * tlumie wszystko w sobie * przez brak milosci w dziecinstwie teraz nie umiem nikogo kochac, odpycham od siebie ukochana osobe ,ale boje sie ze mnie poprzuci * na krytyke odpowiadam ostrzejsza krytyka * nie daje sie komus ranic ale sama sie ranie lub ukochane osoby * bardzo latwo mnie urazic i rozdraznic * czesto zmieniam opinie o innych ludziach * nie ufam sobie * bolem fizycznym probuje zniwelowac bol psychiczny * jestem naiwna * kiepska orientacja w terenie * czesto mam ''glupawki'' * slaba pamiec * pamietam wszystko co zle a to co dobre nie , jestem straszna pesymistka * nie toleruje komplementow * mialam stresujace dziecinstwo * probowalam popelnic samobojstwo * boje sie smierci , chce jednak przerwac cierpienie i sie zabic Oprocz tego mam nerwice i stany depresyjne , czesto natretne mysli , tak wiec cholernie mi ciezko , czuje sie jak na wojnie , kazdy dzien to walka!

Jaker przenioslam twoj temat tutaj

dokladnie to jakbym dowiedziala sie ze nigdy sie nie wylecze.. i nie wyjde z tego , ale bede sie starac do konca moich dni !

morpheus nie spodziewalam sie , ale jak widzisz kazdy ma takie dni kiedy wszystko pęka.... mialam tak nie raz ! sluchaj musisz sie starac , zreszta widac ze silny facet jestes ale czasem kazdy peka , wpada w ''przepasc'' , bo ilez mozna.. tak cierpiec , trzymaj sie , pozdrawiam.

moja droga to typowe objawy stanow depresyjnych i depresji.. leczysz sie ? robisz cos w kierunku aby wyjsc z tego? skad wiesz ze maja cie dosyc skoro sie straja jak moga, pamietaj nie win ich oni po prostu cie nie do konca rozumia a dla osob zdrowych to bardzo trudne , zreszta bardzo dobrze ze probuja ci pomoc tylko pamietaj nie rob nic na sile i nie udawaj ze ci sie to podoba!! jesli cos ci nie pasuje koniecznie im to powiedz , jesli masz ochote byc sma to tez im o tym powiedz ! nie masz swojego zdania lub go nie zauwazasz , teraz w twoim stanie to bardzo trudne, staraj sie na czyms skupiac od poczatku do konca, to ciezkie ale daje skutki.Dlaczego studiujesz cos co cie nie interesuje?chcesz do konca zycia zalowac tego?lepiej siadz spokojnie i zastanow sie co tak na prawde w zyciu chcialabys robic, co cie cieszy! a jesli nic ci teraz nie przychodzi do glowy(to moze byc spowodowane przez chorobe) to najlepeij by bylo jak najszybciej przerwac studia i dac sobie czas na wyleczenie i zastanowienie sie nad soba , teraz liczysz sie tylko ty.Decyzje czy byc ze swoim chlopakiem takze na razie odloz i nie zastanawiaj sie na razie nad tym , gdyz choroba moze cie do tego doprowadzac ze nie wiesz czego na prawde chcesz, czujemy wtedy ze zawazdzamy , ze nikogo nie kochamy itp , daj sobie czas , nie podejmuj zadnych decyzji na razie! kochana to na prawde typowe dla depresji i jak juz ci powiedzialam daj sobie czas , ale nie miesiac czy dwa , to musi potrwac dluzej , musisz byc cierpliwa z czasem wroca uczucia i bedziesz wiedziala czego od zycia chcesz. Przenioslam twoj temat do Depresja a zwiazki bo chyba to jest twoim glownym problemem procz depresji..

edzia wydaje mi sie ze to chwilowe , ale najlepiej bedzie jak pojdziesz z tym do psychologa , badania owszem bo moze po prostu brakowac ci pewnych witamin i skladnikow odzywczych lub ta pogoda tak wplywa na zly nastroj i samopoczucie , jesli tylko czujesz brak energii to nie ma sie czym martwic ale trzeba sie pilnowac bo niogdy nie wiadomo co z tego moze wyniknac.. rozumiem ze podejrzewasz u siebie depresje? mozesz byc pewna ze to tylko stan depresyjny lub sezonowka , a cierpi na to wiele osob. Oczywiscie temat przenosze do - czy to jest depresja

musze sie wyzalic, od 4 miesiecy lekarze nie wiedzieli co mi jest ..okazalo sie ze mam zaburzenia osobowosci-borderline... , coz tu pisac jesli ktos wie co to znaczy to nie musze nic tlumaczyc.. mam nerwice i borderline-skacze z radosci po prostu , wcale sie nie zalamalam i wcale nie placze , ale bede walczyc -trzeba !

witaj , pewnie ze sie odezwie , tutaj jest mnostwo ludzi ktorzy chetnie pomagaja

anonima tez dlugo ni ma...

podobno siemie lniane nie trzeba gotowac mozna w jakiejs innej formie spozywac ale chyba cos mi sie przeslyszalo.

witaj , z pewnoscia , tutaj kazdy sobie wzajemnie pomaga jak moze wiec powodzenia , pozdrawiam.

Jaskowa duzo zdrowka bo to najwazniejsze , szczescia pogody ducha , radosci z zycia (to ciezkie wiem) , pociechy z bliskich , obys nigdy nie czula sie samotna i zagubiona i obys stapala mocno po ziemi , stooooooooooooooo laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat