Viridian

Jestem zwolenniczką ziół jak najbardziej, ale: Pracuję w laboratorium mikrobiologicznym (weterynaryjnym co prawda, ale człowiek też zwierzę) , do diagnostyki wykorzystujemy różne testy, ale nie ma żadnego urządzenia, dzięki któremu za pomocą jednego pomiaru można by było wykazać jakie bakterie i wirusy, a tym bardziej toksyny są w twoim organiźmie! A już teksty typu: "mózg rozpoznaje hologram danej toksyny" to bzdury. Znacznie taniej (i zdrowiej) jest moim zdaniem poradzić się w aptece czy sklepie zielarskim.

Hormony regulują poziom cukru we krwi (np. insulina to hormon), zresztą niekoniecznie musi to być problem z insuliną. Ale na badania powinien kierować lekarz, bo przyczyny mogą być naprawdę różne, nie tylko stres. Nie wszystko można zwalać na nerwicę.

Np. zaburzenia hormonalne.

Jeżeli dobrze pamiętam biochemię , to przy niskim poziomie cukru we krwi wydzielana jest adrenalina, co powoduje m.in. drżenie mięśni, niepokój, przyspieszone bicie serca. Pocenie się, uczucie słabości to także objawy niskiego cukru. ps Jeżeli masz takie objawy często to porozmawiaj z lekarzem, bo nie tylko nerwica może być przyczyną.

U mnie w czasie depresji lęk przed bliskością objawiał się głównie wstrętem do wszelkiego rodzaju kontaktów fizycznych. Każdy dotyk, budził we mnie wstręt i odrazę. rady na to nie ma Ale myślę, że zmuszanie się do związku też nie jest rozwiązaniem.

„Jeśli chcesz spokojnie przejść przez życie, nie drażnij nigdy trzech osób: kobiety, kucharza i człowieka z nożem”. Karol Borchardt

Depresja rzadko kiedy sama mija. Warto zacząć psychoterapię. Choćby właśnie po to, by móc z kimś pogadać. :)

Odnoszę wrażenie, że właśnie owe założenia co do kobiecych "wymagań" i "oczekiwań" są prawdziwą przyczyną problemów w nawiązywaniu kontaktów z kobietami. Jeżeli nie jesteś w stanie wysłuchać dziewczyny, to niezależnie od tego, czy woli ona dominujących facetów czy też uległych, to możesz nie mieć u niej szans. No, bo jeśli facet wie lepiej, o czym ona myśli i co czuje... To właśnie brak dialogu pomiędzy partnerami często bywa przyczyną rozpadu związku i zdrady. PS Dominujący faceci też potrafią być czułymi kochankami. Liczy się umiejętność wsłuchania w potrzeby partnerki. I vice versa.

Moim zdaniem twój lęk jest nie tyle związany ze zmianą orientacji seksualnej na bi, ale ogólnie ze zmianami w życiu. Nerwicowcy często boją się zmian, szczególnie takich, które mogły by wywrócić do góry nogami ustalony porządek, który ciężko sobie wypracowali. Ale jak to mawiają - life is brutal and full of zasadzkas. Tak już w życiu jest i trzeba nauczyć się sobie z tym radzić, pomimo nerwicy. Nasze upodobania i potrzeby seksualne potrafią zmieniać się wraz z wiekiem i doświadczeniem. I właśnie dzięki temu jest ciekawie.

Wiele osób musiało się przełamać, żeby pójść do psychiatry czy psychologa. Jest to na pewno kwestia zaufania, ale ze specjalistą rozmawia się inaczej, bo nie musisz tłumaczyć się, że depresja to choroba, a nie zły humor czy lenistwo. Warto spróbować. I tu mała uwaga: jak w każdym fachu można spotkać zarówno fachowców, jak i partaczy; jeżeli za pierwszym razem trafi się idiota, próbować dalej.

Scrat ma rację, nie zawsze znajdowanie przyczyny jest ważne. Ale jeżeli nerwicę miałeś w zerówce, to raczej nie jest to jedynie "problem wieku dojrzewania". Dlatego dziwi mnie stwierdzenie lekarki, że samo minie. Honey_Lady tak, z Wrocka. :) Niestety było to ponad 10 lat temu i nie pamiętam nazwiska psychiatry, jedynie, że polecał go profesor Kiejna z AM.

Do psychologa czy psychiatry można iść także na NFZ i od tego warto zacząć, bo prywatnie wcale nie znaczy lepiej. Bez pomocy specjalisty może być trudno; nie znam nikogo, kto uporałby się z depresją czy nerwicą samodzielnie.

No cóż, moim zdaniem tytułami nie warto się kierować. Swego czasu leczyłam się u psychiatry poleconego (jako znakomitego specjalistę) przez kierownika katedry psychiatrii Akademii Medycznej we Wrocławiu. Jako była pacjentka, nie poleciłabym tego lekarza nikomu. Jeżeli twoja nerwica zaczęła się w dzieciństwie, to psychoterapia mogłaby pomóc w znalezieniu przyczyny.

Miałam podobne objawy w czasie nerwicy. Psychiatra powiedział mi, że miał nawet przypadek, w którym hałas był przyczyną wywołującą lęki. Pomogło słuchanie spokojnej muzyki przed snem, dzięki której można się wyciszyć i zrelaksować.

Brzmi to tak, jak gdyby twoja lekarka oczekiwała, że z nerwicy wyrośniesz. Jeżeli odczuwasz potrzebę psychoterapii, to spróbuj.

Przebijać przez skórę się nie muszą, np. do infekcji HPV wystarczy uszkodzenie naskórka. Dlatego prezerwatywy obniżają ryzyko, ale nie w 100%. No chyba, że jedynym miejscem kontaktu będzie to chronione przez lateks.

Są ludzie, których widok śladów po samookaleczaniu potrafi odstraszyć. Ale można spotkać i takich, którzy nie odwrócą się od ciebie z powodu blizn na rękach. Tak naprawdę, to izoluje od społeczeństwa choroba. Bo w depresji trudno jest zrozumieć, że ktoś może widzieć w nas kogoś wartościowego, może nie uważać nas za wariata, skoro sami myślimy o sobie jako chorych psychicznie czy bezwartościowych. Patrząc wstecz to, co najbardziej zastanawia mnie w depresji, to nie tylko zaniżona samoocena, ale także zaburzone odbieranie tego, jak postrzegają nas inni. Choroba działa jak krzywe zwierciadło, wyolbrzymiając negatywne emocje do momentu, w którym nie potrafimy sobie z nimi poradzić. Ale wspomnienia, tak jak i blizny, bledną z czasem. Czasem trzeba nie słuchać tego, co podszeptuje nam depresja i dać sobie szansę. :)

Prawidłowo założona i jeżeli nie pęknie to zabezpiecza w 100% przed chorobami przenoszonymi podczas stosunku. Do zakażenia niektórymi chorobami może dojść także w przypadku kontaktu ze skórą; prezerwatywy obniżają ryzyko, ale nie w 100%.

+1 Dobry psychiatra czy psycholog to taki, z którym możesz porozmawiać (niekoniecznie zawsze na tematy przyjemne), a nie zbywający pacjenta receptą.

To, czy komuś pomogą leki czy psychoterapia, czy ich połączenie jest jak typowanie numerów w lotka; można zgadywać, ale przewidzieć trudno. Ale próbować trzeba, bo nieleczona nerwica lękowa może się nasilać. Jeżeli nie chcesz brać leków, to zacznij od terapii. W Anglii jest dużo Polaków, więc na pewno znajdą się też polscy psychoterapeuci.

bo odrobina szaleństwa w życiu się przydaje Gogol Bordello - Start wearing purple Start wearing purple wearing purple Start wearing purple for me now All your sanity and wits they will all vanish I promise, it's just a matter of time... [videoyoutube=p_81l4DXlwM][/videoyoutube]

Nazywać to narzekaniem to jak nazywać depresję lenistwem. Weź pod uwagę, że depresja potrafi bardzo zaburzyć samoocenę oraz wyobrażenie nie o tym, jak postrzegają nas inni; jeżeli poczytać na tym forum wypowiedzi osób zmagających się z tą chorobą, to większość jest przekonana o tym, że są nieudacznikami, nie radzą sobie w życiu itp. Najważniejsze w tym przypadku jest dalej próbować się leczyć; jeżeli macie problemy z nawiązywaniem kontaktów to być może pomocna byłaby terapia grupowa? Bo zaniżona samoocena i nadmierna samokrytyka mogą być prawdziwą przyczyną problemów w nawiązywaniu kontaktów z kobietami.

Tylko, że depresja to nie jest nieporadność życiowa, ale choroba. Choroby się nie wybiera, ona wybiera ciebie i nie ma tu twojej żadnej winy.

Wygląd fizyczny nie jest miarą atrakcyjności mężczyzny. Np. Gerard Depardieu; aktor, który przystojny nie jest, a pociąga wiele kobiet, bo ma charyzmę, osobowość, prezencję. ach, ten hrabia Monte Christo

+1 Kobiety także lubią być tą pierwszą, którą się pamięta.