CzlowiekWmasce

Nie wiem czy wiesz, ale jeśli chodzi o nowotwory to są wywołane stresem! Stres bierze się z emocji, a jeśli ktoś miał traumatyczne przejścia to jak, może mieć zdrowe emocje i dawać sobie radę z stresem wywołanym życiem codziennym? Moja była partnerka była molestowana seksualnie i zachorowała na nowotwór. Moja mama miała ciężkie dzieciństwo ma guza macicy. Moja babcia również cierpiała w dzieciństwie miała raka, a teraz cierpi na manię leków. Myślę, że terapia może być skuteczna w przypadku chorób nowotworowych, które pojawiają się z biegiem czasu.

Wiesz... To co opisujesz przypomina mi moje dzieciństwo w pewnym stopniu i dziękuje Tobie, ponieważ coś mi przypomniałaś. Fakt taki, że nikt mnie nie akceptował takim jakim byłem za dziecka, każdy chciał mnie zmienić i nie pozwolił być mi sobą. Strasznie to przeżywałem dziś mam nerwice oraz inne problemy emocjonalne. Zaakceptuj swojego brata takim jaki jest. Chciałabyś, aby ktoś Ciebie zmieniał i kazał Ci robić to na co nie masz ochoty? Twój brat potrzebuje akceptacji w środowisku rodziny powinniście jako rodzeństwo dawać mu wsparcie. Zamiast kazać mu spytajcie się na co ma ochotę zapewne, może milczeć skoro cały czas mogliście nakłaniać go do robienia rzeczy wbrew jego woli. Jeśli milczy zostawcie go i dajcie czas. Złośliwość Twojego brata może oddziaływać na młodszego, starszy zadaje mu tym ból odtrącenie, skąd wiesz, może ten starszy jest autorytetem dla młodszego? Dzieci potrzebują wsparcia z strony rodziców, a czy rodzice reagują na to jak starszy zachowuje się złośliwie wobec młodszego? Starajcie się go akceptować oraz pomagajcie mu się rozwijać w takim kierunku jaki on sam chce.

Zdaje mi się, że Ty jak i Twoja partnerka jesteście osobami dysfunkcjonalnymi. Z tego co wyczytałem obwiniacie się wzajemnie w związku. Musicie zrozumieć na czym polega związek "Ty i Ona". Przeczytałem Twoje posty i wina leży też po stronie Twojej partnerki, a zarazem Twojej. Nie szukaj ocen, zapoznaj się z opisem książki. I studiuj tę lekturę! A reszta potoczy się sama.

Problemy emocjonalne zawsze powrócą jeśli się oszukujemy. Przed wizytą u psychologa też tak mówiłem, zwlekałem przeszło miesiąc, a moje życie się rozpadło, teraz już jest dobrze zrozumiałem bardzo wiele z zakresu ddd i własnych emocji i ciesze się życiem. Jeśli boisz się to znak, że czas najwyższy przestać się bać i stawić czoła swym dysfunkcjom, które nabyliśmy przez środowisko w jakim dorastaliśmy.

Przeczytaj książkę Pia Mellody Droga do bliskości, a później daj ją swojej partnerce

Zajmij się swoimi zaburzeniami oraz własnym życiem. Współuzależnienie z matką, będzie rzutować się na Twój związek z partnerką w przyszłości. Tkwiąc w tym samym punkcie nic nie zmienisz. Rodzice mają własne życie powiedz rodzicom o swoich emocjach nie obwiniaj ich tylko wyraź to co czujesz. Zaproponuj im wizytę u psychologa, aby zrozumieli Twój problem!

Na dziecko wpływa środowisko rodzinne i społeczeństwo na tym trzeba się skupić. Jest młody jeśli nie przejawia, żadnych innych zachowań to myślę, że może się zmienić ożywić przez ten okres w gimnazjum lub może dalej się pogłębić jego "nieśmiałość". Ciekawi mnie jego relacja z bratem. Możliwe, że czuje nieśmiałość przez brata (dusza towarzystwa)?

Co do wyroków to nie zawsze człowiek musi być skazany za dany czyn. Wielu kryminalistów ma swoje układy i mogą wyjść w przeciągu paru dni z aresztu, mogą mieć żółte papiery, które bronią zbrodniarzy przed poniesieniem konsekwencji. Pamiętam jak moja siostra została zgwałcona i pamiętam też to jak bardzo ten czyn spieprzył jej 5 lat życia. Pamiętam to jak sądziła się z tą osobą i pamiętam to jak z dumną twarzą on chodził po ulicy, ponieważ wyszedł z paki po miesiącu w zamian za wsypanie innych gości. Wiem też, że zgwałcił, więcej dziewczyn, a mimo to chodził po mieście bezkarnie. Lecz czas pokazał kto ile jest warty, pewnego razu przeliczył się i z tego co wiem paru chłopaków oklepało mu japę i wywiozło do lasu rozebrali go oraz przywiązali do drzewa. Wciąż łazi po ulicy, ale cicho jest już nie wychyla tak łba. To mnie dziwi, że społeczeństwo wyważyło karę, a prawo i instytucje miały obawy przed nim.

Wszystko się zgadza, a najlepsze jest to, że przeszły te schematy z pokolenia na pokolenie. Patrzę na rodziny moich kuzynów oraz rodzeństwa widzę to samo. -- 11 sie 2012, 00:40 -- Wszystko się zgadza, a najlepsze jest to, że przeszły te schematy z pokolenia na pokolenie. Patrzę na rodziny moich kuzynów oraz rodzeństwa widzę to samo.

Twoja mama ma problemy emocjonalne, a może i nawet poważniejsze zaburzenia. Radziłbym Ci, abyś porozmawiała z ojcem, ponieważ on ma duży wpływ na rodzinę o raz wszystko kręci w okół jego osoby, a więc on musi rozwinąć ten problem. Relacja pomiędzy Twoimi rodzicami odbija się na całej rodzinie. Twój tata powinien namówić mamę na przejście się do psychologa lub psychiatry (nie zaszkodziło by jakby sam się przeszedł i przedstawił całą sytuację). Jeśli to nie zadziała powinien poddać się separacji i dać matce do zrozumienia, że jej zachowania są bezpodstawne oraz powodują toksyczną sytuację w domu.

Może data jest stara, ale w sam sobie wątek jest aktualny, ponieważ dzieci wciąż są wykorzystywane seksualnie, a kobiety dalej borykają się z przeszłością i nie wiedzą jak znaleźć pomoc.

Ty sobie sprawy nie zdajesz jak kobiety znakomicie się kamuflują w swoich emocjach, obrastają Ciebie niczym bluszcz , w środku nocy kiedy sobię smacznie śpisz , przewracają się na łożku w twoją stronę i Ciebie obserwują. Ta... Bo takie zachowania są zależne od płci... Masz zakuty łeb stereotypami, aby zrobić krok w przód spójrz na siebie.

Ta... Yhmm...

Bo mam własną głowę i podejmuję decyzję, których jestem świadomy.

Co za smętolenie Płaczecie i użalacie się, a nie wyciągacie żadnych wniosków z własnego zachowania... Obwiniacie zachowanie ludzkie po przez płeć? To musicie być bardzo sfrustrowani, pokrzywdzeni i zrozpaczeni. Na ludzkie zachowanie wpływa wiele czynników geny, środowisko w jakim się wychowywał i obraca się, choroby, presja społeczeństwa. Gdzie mieliście oczy jak wybieraliście partnera? Najprawdopodobniej w dupie... Więc sami sobie jesteście winni, że wiążecie się z toksycznymi partnerami, a sami jesteście dysfunkcyjni skoro wiążecie się z kimś, a później płaczecie.

Związek może być toksyczny nie tylko z powodu alkoholu, przemocy, ale również emocji. Ludzie często są współuzależnieni od swoich emocji i zachowań, które są głęboko zakorzenione na skutek dzieciństwa. Nie trzeba żyć w dysfunkcyjnej rodzinie, aby ktoś zniszczył psychikę ludzką do końca życia. Ktoś może być współuzależniony od swoich emocji np. zazdrości lub braku zaufania na skutek dzieciństwa, czyli tego co zastało w nas samych zakorzenione od podstaw życia. Wybawiciel jak sama nazwa mówi chce wybawić partnera swoim kosztem (zdrowia, finansów). Wybawić, można np. partnera z długów kosztem swoich finansów nie biorąc pod uwagę tego, że on może być osobą o zadatkach socjopaty. Osoby takie często poddają się presji swoich emocji(schematów) niż pomyślunku własną głową. W normalnych związkach ludzie szukają odpowiedzi w samych sobie, a nie ucieczce, obsesjach i tkwieniu w toksycznej sytuacji z partnerem.

Stereotypy... Jeśli tak faktycznie jest to tylko w Twojej głowie Miej poczucie własnej wartości i według tej wartości dobieraj partnera.

Skupiłby się na Twoim miejscu na przeszłości. Skoro zachowywałaś się "antyspołecznie" to musiało mieć jakieś podłoże. Dzieciństwo, środowisko w jakim się wychowywałaś. Wiesz... Ja jak się spotykam z przyjaciółmi to spotykam się z nimi, a nie z ich bliskimi, ponieważ wiem, że ich rodzice/dziadkowie są starsi i mają swoje życie i pogląd na świat. Jeśli od samego początku nie dbałaś o relacje z bliskimi swoich przyjaciół to trudno jest nagle nawiązać taką znajomość.

Nie zmienisz takich kobiet są i będą tak samo jak mężczyźni, którzy budują związek, tylko na seksie. Różni są ludzie niezależnie od płci. Twoje życie Twoja głowa jest tysiące kobiet, a więc szukaj tej, która będzie Ci odpowiadać zanim się zakochasz.

Współuzależnieni i wybawiciele. Schematy z dzieciństwa są powielane w życiu dorosłym, a każdy ma inną historie, a więc i inne schematy/dysfunkcje.

Proszę o rozwinięcie swojego pytania.

To Ty jesteś Panem własnego losu i na sobie w życiu polegasz. Wywnioskowałem, że miłość traktujesz jako receptę na obecny stan życia. Co się stanie, gdy kobieta pomoże osiągnąć lepszy pułap? Będziesz dalej do niej coś czuć? Przepraszam, ale nie znam Ciebie, lecz gdy przeczytałem Twoje słowa "potrzebne jest mi dobre wsparcie, dobre słowo, rozmowa, bliskość" to bardziej widzę małego chłopca, który został odrzucony w dzieciństwie, a teraz chce załatać swoje życie kimś. To Ty musisz sam w sobie znaleźć siłę, aby osiągnąć lepsze życie emocjonalne. Zmień tok myślenia i działaj w życiu, a nie smęć, aby było lepiej trzeba szukać odpowiedzi. -- 26 lip 2012, 20:29 -- To najprawdopodobniej wie czego chce w życiu i zna swoje wartości, którymi się kieruje przy doborze partnera. Nie zapycha swojej luki z dzieciństwa drugą osobą.

Jeden pomysł, a gdyby tak rozwinąć tą myśl?

Ja naprawiłem swój system granic i nie dopuszczam do siebie ludzi, którzy krzywdzą potrafię ocenić sytuację i wyjść z niej w asertywny sposób, bo znam swoje wartości. Ja w dzisiejszym życiu nie czuję już krzywdy, ponieważ sam decyduję o swoich emocjach i toku myślenia. "Skurwieli jest, więcej niż ludzi empatycznych" to Ty tak patrzysz na świat, a nie ja. W ogóle kim są te ofiary od tego trzeba zacząć. Kim według Ciebie jest ofiara? Według mnie ofiarą może być dziecko lub osoba dorosła, która spotkała na swojej drodze napastnika bezwzględnego.

Jak byś opisała swoje relacje z chłopakiem? Zastanów się z jakiego powodu Ciebie zostawił? Radziłbym, abyś przeszła się do osoby duchowej lub psychologa, aby rozwiązać ten problem. Oczywiście, że strata bliskiej nam osoby może zmienić spojrzenie na świat, ale trzeba pamiętać o swoich celach, wartościach i żyć dalej własnym życiem.