anka00

A ja mam znowu schize z czerniakiem skóry. Normalnie chyba niedlugo sie wyjkończe. Jutro mój mąż idzie do dermatologa a ja ide w czwartek i poprosze o skierowanie na wycięcie pieprzyka z pleców. Oczywiscie wszyscy mi powtarzaja ze jak wytne ten z pleców to wtedy zaczne sie przejmowac jakims innym a przecierz cała sie nie potne. Mam sporo pieprzyków i niemozliwe zebym wycieła je wszystkie bo zabraknie mi skóry

kami mi mój ginekolog zabronił czytania w necie o PCO i innych problemach. Ale co sie juz wczesniej naczytałam to ja samam wiem. kami skoro twój neurolog tak cie zapewniał to napewno nie masz sie czym martwic i nie czytaj w necie o chorobach bo to strasznie nakręca i dołuje. Wiem to sama po sobie. kami ja cały czas lecze moje PCO i mam nadzieje ze wkoncu beda efekty tego leczenia. Pewnie ze stres działa na niekozyść dlatego z całej siły staram sie byc spokojna choc ostatnio to mi żadko udaje. Najbardziej przykro mi sie robi jak ktos pyta o to czy czasem nie jestem w ciązy albo jak widze mamy z dziecmi albo z brzuszkami. eh.... Wiem ze nie powinnam tak obsesyjnie o tym myslec ale nie jest to takie takie proste, szczególnie jak ma sie nerwice i tendencje do wyolbrzymiania i martwienia sie wszystkim. -- 09 cze 2012, 12:18 -- No i oczywiście dodam ze jesli jestem w stresie, mam doła, czyms sie martwie to seks jest ostatnią rzeczą o jakiej myśle i wogule nie mam na niego ochoty. Wiec nawet jesli miałabym owulacje to wcale sie nie dziwie ze nie udaje nam sie w nią wcelowac.

kami wizyta była ok. Moja teściowa to naprawde silna babka. kami a co to jest to zesztywniające zapalenie stawów. Skąd to wytrzasnęłas? ja w życiu o czyms takim nie słyszałam. Jesli ten kręgosłup tak bardzo ci dokucza to moze warto isc do jeszcze jednego lekarza tak dla wlasnego spokoju, ale kurcze kami byłas przecierz u lekarza i nic złego nie stwierdził. jesli by mnie tak cos bolało to był chodziła dopóki ktos mi nie pomoze. Ja pamietam jak ja latałam po lekarzach z węzłami i byłam w sumie na 5 wizytach u trzech różnych lekarzy i i tak niewiele mi to pomogło dopóki nie zrobiłam sama za własne pieniądze usg. Sama niewiem co ci doradzic. Postaraj sie uspokoic. Ja wiem jakie to jest okropne jak człowiek sobie cos wkręci i sie tego boi -- 09 cze 2012, 10:55 -- aha no i ja oczywiście cały czas baaardzo sie boje ze jestem bezpłodna (PCO). W ciąze zajsc staram sie dopiero 3 cykl ale raczej nie zanosi sie zeby cos z tego było. Przedemna kolejne badania. Po wakacjach najprawdopodobniej czeka mnie stymulacja jajników lekami

Kami mnóstwo ludzi ma problemy z kręgosłupem. W mojej rodzinie mam kilka osób które zmagaja sie z silnymi bólami i raka nie mają. Ja najbardziej z tego wszystkiego martwie sie chyba o to ze nigdy nie uda mi sie zajsc w ciąże. I to zagrożenie jest jak najbardziej realne bo mam PCO. Coprawda mój ginekolog jest optymista i wiele razy juz słyszałam ze kobiety z duzo bardziej zaawansowanym PCO niz moje zachodzą w ciąże i rodzą dzieci, ale jest mi z tym strasznie trudno. Dzisiaj jedziemy zmężem do tesciów. Moja teściowa rok temu miała wyciętego guza z płuc a teraz jest wznowa tego raka i przeżuty. Na szczescie tylko w płucach, ale czeka ja kolejna operacja oraz chemio i radioterapia. Babka jest tak dzielna i twarda ze az nie moge w to uwierzyc. Ja jej do pięt niedorastam ze swoimi lękami. Jade dzisiaj ufarbowac jej włosy bo powiedziała ze z takimi odrostami to ona do szpitala nie pójdzie. Zartowała tez ze skoro juz bedą ja ciąc to moze przy okazji by jej implanty w piersi wsadzili. Przy niej i jej problemie ja czuje sie jak totalna idiotka. Pamietam jak po ostaniej operacji odwiedzilismy ja w szpitalu. To było straszne. Ci wszyscy biedni ludzie z łysymi głowami, podkrążonymi oczami, snujący sie po korytarzach jak zjawy. Jak wyszłam z tego szpitala to nie mogłam powstrzymac łez. Ale przy niej oczywiscie trzymam sie i jestem wesoła.

Cholera jasna jest coraz gorzej. Przypadkiem wpadł mi w oko artykuł o czerniaku. Nie przeczytałam go ale wystarczyło ze zauważyłam sam tytuł. To jest głupie i beznadziejne ale scisnął mi sie żoładek i rozbolał, serce wali mi jak oszalałe, oblał mnie pot, panicznie zaczełam sie bac o to ze ja albo mój mąż mamy czerniaka. Siedze i płacze i nie moge za cholere sie uspokoic. Boze ile jeszcze mam sie tak męczyc? Byłam przecierz niedawno u dermatologa. Babka obejrzała pieprzyk, uspokoiła mnie, nie naciskała na to zeby go wyciąc, to ja wyszłam z ta propozycją to dlaczego do cholery ja sie dalej boje? Babka powiedziała ze jesli chce wyciąc to ona bez problemu da mi skierowanie ale musze sie liczyc z brzydka blizną i zaproponowała zeby poczekac i zrobic to po lecie. Cyba by mi nie pierdzieliła o bliznach gdyby cos wzbudziło jej niepokój? Nie pamietam swoim życiu takiego dnia, nie pamietam takiej godziny zebym sie czegos bardzo mocno nie bała. To jest potworne, czasem nie do zniesienia. Czuje sie z tym wszystkim bardzo samotna. Wczoraj byłam ostatni raz na terapi. Babka powiedziała ze teraz mam postarac sie i walczyc z nerwica i mam sie zgłosic ponownie za 2 miesiące. Całą wina za mój stan psychiczny terapeutka obarczyła moich rodziców i uswiadomiłam sobie ze niechcący i nieswiadomie wyrządzili mi wielka krzywde. No i co?! i nic. Niewiem na co mi ta wiedza, nie bardzo mi to pomogło a raczej sprawiło ze czuje sie jeszcze gorzej. Terapeutka zwróciła uwage na moje masakrycznie niskie poczucie własnej wartosci. Bardzo naciskała na to zebysmy sie z mężem wyprowadzili od rodziców, tylko to nie jest takie proste. Co prawda szukamy mieszkania, nawet jestesmy umówieni na spotkanie z deweloperem, ale ja w dalszym ciągu jestem bez pracy. Z jednej pensji nie łatwo bedzie wykonczyc mieszkanie i napewno sie to rozwlecze w czasie -- 06 cze 2012, 14:00 -- Ona nie mam pojecia co ci doradzic. A twoje sutki zawsze takie były? jesli tak to napewno juz nieraz jakis lekarz ci badał piersi i zwróciłby na to uwage gdyby było cos nie tak. Tak sobie mysle ze moze udałoby ci sie jakos wyskrobac te 300zl i isc do lekarza. Taka wizyta napewno by cie uspokoiła. Sama po sobie wiem jak takie lęki są straszne. A robiłąs kiedys usg?

Czapla, kami bardzo dziekuje za wasze wsparcie. Wszystkim wam dziekuje, to pomaga jak ktos spojrzy na czyjś problem z boku jovana80 ja Ciebie tez pamiętam. Tak masz racje , wtedy bałam sie o raka w węzłach chłonnych. Ja tez boje sie o pieprzyk mojego męża. Mąz był z nim jakies 10 miesięcy temu u dermatologa i było wszystko ok , ale od jakiegos czasu ten pieprzyk znowu mnie zaniepokoił i zapisałam go do dermatologa na nastepny czwartek. Siebie tez zapisałam tylko na inny dzien. Mam zamiar wyciąc jeden ze swoich pieprzyków z pleców. Jest duzy i ciemny. Coprawda 2 tygodnie temu byłam z nim u dermatologa prywatnie i babka powiedziała ze absolutnie nic złego sie nie dzieje ale jesli mam sie tak tym denerwowac to ona da mi skierowanie na wycięcie. Tylko musze isc na wizyte na NFZ zeby dostac skierowanie. Dobrze znam to uczucie jak mąż sciąga koszulke a mnie az sciska z nerwów. Ciągle martwie sie czyms, jedno sie wyjasnia to za chwile pojawia sie cos innego i tak w kółko. Mam wrażenie ze juz zawsze tak bedzie, ze nigdy sie od tego nie uwolnie mimo ze bardzo staram sie z tym walczyc. Są takie chwile ze mam wrażenie ze juz dłuzej nie wytrzymam, ze zaraz cos we mnie pęknie. Cały czas chodze na terapie. Jednak ostatnio najlepiej podziałała na mnie wizyta u mojego ginekologa. To anioł nie człowiek. Lecze sie u niego bo mam PCO i insulinoopornosc i prubuje zajsc w ciąze. Znalazłam jakies plamy na piersiach i oczywiście panika ze rak. Powiedziałam o tym ginowi na wizycie i On bardzo mnie uspokoił. Powiedział zebym absolutnie nie czytała nic w necie bo to bardzo źle na mnie działa. Jesli cos mnie trapi to mam mu to powiedziec i on wyjasni mi wszystkie moje wątpliwosci. Rozmowa trwała jakies 40 minut i wyszłam bardzo uspokojona i podbudowana psychicznie. Zadziałało to na mnie lepiej niz 3 miesiące terapi -- 04 cze 2012, 20:13 -- jovana napisze Ci dla pocieszenia ze mój tata ma mnóstwo takich okropnych, wielkich i wystających pieprzyków i kiedys nawet jeden zerwał, krew sie lała okropnie ale on nie poszedł z tym do lekarza. I nic mu nie jest

george wyluzowac to sie to my sie mozemy w domu. Na imprezie żadnych koleżanek nie bedzie!!! Pozatym ufam mojemu mężowi znam go wiele lat i nie podejrzewam o nic takiego -- 02 cze 2012, 19:22 -- Mamy swoje własne sposoby na wyluzowanie i jestesmy z nich baardzo zadowoleni :) Pozatym bardzo dobrze znam kolegów męża od wielu lat i wiem jakimi są ludzmi i co soba reprezentują wiec jestem spokojna -- 02 cze 2012, 19:24 -- jedyne co mnie martwi to jakis nieszczesliwy wypadek,

George ja od lutego schudłam 7 kg. Słuchajcie ja mam kolejny problem. Mój mąż za 2 tygodnie idzie na wieczór kawalerski kolegi a ja umieram ze strachu. Tzn chodzi o to ze niby wszystko było ok dopóki nie przyśniło mi sie cos strasznego. Panicznie boje sie ze męzowi stanie sie jakas krzywda, mam takie przeświadczenie, wewnetrzne poczucie. Wiem jakie to jest beznadziejnie głupie ale nie potrafie nad tym zapanowac. Totalnie nie mam z kim o tym porozmawiac. To męskie spotkanie ma byc na działce kolegi, ma byc ognisko albo gril i sami najbliźsi koledzy, potem chłopaki beda najprawdopodobniej spac w domu rodziców przyszłego pana młodego który stoi na tej samej działce. Wiec co ma sie niby złego stac? A ja mimo to wyje od dwóch dni i prawie nie jem

cud kobieta ja tez czesto mam biegunki rano. To pewnie wszystko przez ten stres. Tak sie martwie o pieprzyk męża ze wczoraj wieczorem sie poryczałam. Mąż widząc jak mi z tym ciężko obiecał ze pójdzie do dermatologa, chociarz on twierdzi ze przesadzam i ze nie ma powodów do niepokoju. Wczoraj na terapi pani psycholog powiedziała mi ze moja hipochondria to jest tylko objaw jakiegos głębszego problemu. Powiedziała ze po pierwsze mam bardzo niskie poczucie własnej wartości a po drugie jestem zbyt wymagająca wobec siebie i stawiam sobie za wysoko poprzeczke. Ja jakos tego niezauważam ale moze cos w tym jest. To prawda ze ostatnio jest dosc kiepsko. Od 4 miesięcy szukam pracy i nic. Staram sie o dziecko i tez nic z tego niewychodzi ( lecze sie na PCO). Finansowo jest coraz gorzej, coprawda mój mąż nie zarabia jakos tragicznie mało ale gdyby nie to ze mieszkamy z moimi rodzicami to niewiem jakbysmy sobie dali rade. Pozatym szukamy mieszkania i jest masakra. Mielismy juz 3 razy zarezerwowane mieszkanie u pobliskich deweloperów i zawsze wychodziła jakas kicha. A to umowa niedoprzyjęcia, a to przesuniecie budowy za rok, a to ceny jak z kosmosu. Pieniądze na mieszkanie mamy ze sprzdazy działki po moich dziadkach i na początku skakałam z radosci bo gdyby nie to, to w życiu nie byłoby nas stac na własny kąt, a tu sie robia coraz wieksze problemy z kupnem czegos sensownego. Pozatym z jednej strony przez nerwice mam czasem tak złe samopoczucie ze niewiem czy dałabym rade pracowac na pełny etat. I tak sie miotam i niewiem co postanowic i co zrobic ze swoim zyciem. Myslałam ze jesli zajde w ciąże zajme sie dzieckiem i domem a teraz sie okazuje ze to nie jest takie hop siup i niewiadomo ile bedziemy sie starac ( co mnie dodatkowo dołuje i czuje sie gorsza). Ogólnie mam straszny mętlik w głowie i nie mam pojecia co ja mam robic ze swoim życiem. Czuje sie zagubiona Patrze na róznych ludzi, silne zaradne kobiety, szczesliwe, spełnione, ja im nawet do piet nie dorastam. Przez to siedzenie w domu przestałam o siebie dbac, no bo po co ma sie malowac, układac włosy itd zakładam na siebie byle co, jakis dres i juz. Stałam sie moim zdaniem wogule nieatrakcyjna. Ktoś mi ostatnio doradził zebym wychodziła do ludzi, tylko jakich ludzi? Praktycznie wszystkie moje koleżanki pracuja i na codzien raczej nie ma opcji zeby sie spotkac. Przepraszam ze napisałam tak duzo i nie na temat ale musiałam sie komus wygadac -- 30 maja 2012, 10:29 -- Aha dodam jeszcze ze obecnie osobą która ma na mnie najlepszy wpływ i jest najlepszym psychologiem jest mój lekarz ginekolog. Facet jest niesamowity i ma super podejście do kobiet. Mimo moich problemów wiem ze jestem w dobrych rękach i zawsze wychodze z gabinetu uspokojona i z pozytywnym nastawieniem -- 30 maja 2012, 10:36 -- Moje życie nie jest jakims pasmem nieszczęść i nie dzieja sie w nim jakies wielkie tragedie a mimo to te małe niepowodzenia jak sie zbiora do kupy to mnie przygniatają. Czasami wydaje mi sie ze nie mam prawa czuc sie zle i płakac bo sa ludzie którzy maja duzo gorzej w zyciu i sa duzo bardziej dzielni i silni niz ja. I w sumie mam do siebie ciągle pretensje i chyba sama siebie nie lubie

Ona ja mam wyciek z piersi od jakis 3 lat i lekarze nic z tym nie robili, teraz mam zlecone szczegółowe badania ale nie bardzo rozumiem co to znaczy otwarty sutek? Ja sie teraz martwie o mojego męża a dokładnie o jego pieprzyk na plecach. Był z nim co prawda jakies 9 miesięcy temu u dermatologa i lekarz stwierdził ze absolutnie nie ma sie czym martwic, to ja od jakiegos czasu zauważyłam na tym pieprzyku który jest rudy taką malutką brązową plamke i nie pamietam czy ona była wczesniej. Prubuje wygonic męża do dermatologa jeszcze raz ale on nie bardzo chce iść. Uważa ze przesadzam i za bardzo panikuje. Ale ja sie naprawde martwie!

kami oczywiście lekarzem nie jestem, niewydaje mi jednak sie zeby u twojego meza objawy wskazywały na cos bardzo niebezpiecznego. Moze to jekies zwykłe naciągnięcie czegos, albo jakies zwyrodnienie. Ważne ze pójdzie do lekarza. Moja mame kiedys przez długi czas bolała dłon i nadgarstek i tak z tym chodziła. Wkoncu ból był tak silny ze nie mogła ruszyc ręką, poszła do lekrza i okazało sie ze to jakies zwyrodnienie jej sie zrobiło i dostała skierowania na naświetlania i przeszło. Moja mame strasznie ciężko jest namówic na wizyte u lekarza. Co prawda cytologie robi co roku ale w labolatorium a u ginekologa to juz z 10 lat niebyła!!! Ostatnio ją ostro opieprzyłam zeby poszła chociarz usg narządów rodnych zrobic. No i przyznała mi racje ale tak odkłada ciągle na nastepny tydzien a ja sie martwie

kami spokojnie. Moja mama juz nieraz sobie wymacała guza w piersi i potem okazywało sie to nic takiego.Ja sama zreszta juz nieram miałam panike odnośnie guzków w piersiach. A kiedy twoja mama robiła ostatnio jakies badania piersi? usg? mammografia? kontrola przez gin? A moze twój mąz miał jakis uraz tego kolana. Mojemu ostnio kolano wyskoczyło i było spuchniete jak balon. Juz miesiąc siedzi w domu i nie moze za bardzo zginac nogi, czeka go rehabilitacja.

jeste po wizycie, jest wszystko ok. Dostałam jednak skierowanie na badania : prolaktyna z obciązeniem, fsh, estadriol, morfologia, białko całkowite. Troszke sie martwie czy te wyniki beda ok. ginekolog kazał mi sie wyluzowac podczas wakacji i cieszyc sie małżeństwem i seksem. Jesli nic z tego nie wyjdzie to po wakacjach zaczniemy stymulowac moje jajniki lekami.

Dzisiaj mam wizyte u lekarza na 16 30 , juz umieram ze strachu. Boje sie co mi powie

witam. Dostałam okres wiec z ciązy nic nie wyszło w tym cyklu:( Stało sie cos dziwnego ale jak dostałam ten okres to zrobiło mi sie jakos lżej psychicznie, tak samo było tez poprzednim razem. Największe lęki i załamania mam przed okresem. Moze to PMS. Pocieszające jest to ze mój cykl trwał tylko 37 dni. Oznacza to ze leki które biore na PCO zaczeły dziłac, poprzedni cykl trwał ponad 70 dni! Jesli chodzi o diety to ja mam dosc. Od 4 miesięcy jestem na diecie o niskim indeksie glikemicznym bo mam insulunooporność i czasem jak widze słodycze to po prostu dostaje ślinotoku i umieram ale wytrzymuje. Moje lęki pozostały ale nie są tak strasznie silne. Jutro dzwonie do dermatologa i umawiam męża na wizyte bo mi sie jego pieprzyk niepodoba. Mąż był z nim u dermatologa jakies 9 miesięcy temu i wszystko było ok i miał ewentualnie przyjsc za rok na kontrole, wiec postanowiłam go zapisac bo sam to sie w życiu za to nie weźmie

eh... a ja dzisiaj znowu miałam załamke i atak paniki. Przeryczałam cały ranek. Pojutrze mam wizyte u ginekologa i modle sie zeby powiedział ze to nic takego. Moja mama twierdzi ze te plamy sa bledsze niz na początku a mi sie wydaje ze wcale nie bledną. Czy mozliwe ze wkrecam sobie chorobe do tego stopnia ze widze coś innego niz moja mama?

sardyna dziekuje za twoje słowa, juz czuje sie lepiej niz wczoraj. A jesli chodzi o zachodzenie w ciąze to o jakichkolwiek problemach z płodnościa można mówic po roku nieudanych staran!!! Pamietaj że psychika ma tu ogromne znaczenie, kobiety nie powinny sie za bardzo nakręcac i myslec o ciązy bo takie napięcie emocjonalne powodue ze własnie do ciązy nie dochodzi. Wiem z własnego doświadczenia ze łatwo mówic gorzej sie zastosowac.

witam. Moje plamy pokazałam dzisiaj kolejny raz mamie i ona stweirdziła ze tego prawie juz nie widac, niewiem czy ja mam inne oczy czy wyobraźnia mi szwankuje bo ja je widze wyraźnie. Dzisiaj byłam na terapi i mam mieszane uczucia. Co prawda zmieniły troche odcien z różowego na żółty i dzisiaj to widac ta zmiane bardziej. Moze niedługo znikna całkiem. Bardzo bym tego chciała

Ardash nie sypiam w biustonoszu. madzia robie te wdechy i staram sie uspokoic. Mam właśnie takie wrażenie ze jeszcze troche i mnie wywiozą w kaftanie. Ja tez mam ogólnie tendencje do różnych plam. Wystarczy np ze przejade palcem po dekolcie i robią mi sie czerwone pręgi, ale znikają po kilku godzinach. Jak sie tak tym moim plamom przyjrzałam to nawet to bardziej kolorem wchodzi w zółty, pomarańczowy niz w różowy.Trudno to okreslic. Wczoram wydawało mi sie ze jest wyrażnie różowe. Czasem mam takie króciutkie chwilki kiedy cały stres mija i do głosu dochodzi zdrowy rozsądek i wtedy mysle sobie: ty głupia wariatko czym ty sie wogule przejmujesz?! Ale to trwa góra 2 minuty i dostaje w łeb stresem, nerwami, lękami i paniką. Dodam jeszcze ze ta plama nie jest taka idealnie jednolita. Ogólnie jest bardzo jasna i są w niej jaśniesze i ciemniejsze miejsca jak sie tak uważnie przypatsze. Marze o tym zeby sie obudzic rano i zeby tego juz niebyło, modle sie o to -- 21 maja 2012, 23:19 -- przepraszam za błedy, to wszystko z nerwów Jestescie kochne ze mnie tak pocieszacie, to naprawde pomaga

Te plamy są z boku obu piersi niedaleko pachy. Z tym ze na jednej piersi ta plama jest mniejsza a na drugiej większa.Są położone pionowo wzdłuż piersi. Oczywiście pokaze to ginekologowi ale wizyte mam dopiero w piątek a do tego czasu chyba umre z nerwów. Jutro mam wizyte u psychologa ale juz nie jestem tak dobrze nastawiona na terapie jak wczesniej. Ardash macana przez gina byłam ostatnio 2 miesiące temu a usg piersi miałam jakies 6 miesięcy temu. Tylko ze ten rodzaj nowotworu którego sie boje nie jest wykrywalny na USG tylko w biopsji i praktycznie nie ma szans na wyleczenie. Objawia sie rozległym zaczerwienieniem piersi, obrzękiem, skóra strukturą moze przypominac skórke pomarańczy, ogólnie ten stan wygląda jak infekcja czy zapalenie stąd nazwa tego nowotworu zapalny. Na filmie który kiedys widziałam w tv babka obudziła sie rano i miała piers czerwono fioletową i sporo powiększoną. Moja tak niewygląda

No właśnie plamy sa tylko wydają sie bledsze. A moze mi sie tylko wydaje ze sa bledsze? Znowu mnie nachodzi ten okropny lęk i panika. Chce mi sie płakac -- 21 maja 2012, 17:42 -- Niewytrzymałam i przewaliłam internet odnośnie tego zapalnego raka piersi. I te wszystkie zdjęcia i objawy które znalazłam to raczej jest co innego niz te moje plamy. Tamte objawy są duzo silniejsze, drastyczniejsze. W piątek mam wizyte u mojego gin i jesli mi to badziewie nie zejdzie to mu pokaże i zapytam czy to moze byc cos groźnego. Moja mama twierdzi ze to niemożliwe zeby mi sie zaczął nagle rozwijac rak w obu piersiach naraz -- 21 maja 2012, 18:35 -- a teraz wcale mi sie nie wydaje ze te plamy zbladły, no moze troche na jednej piersi. Moje życie to ostatnio jakis koszmar. Ja juz niewiem jak mam sobie pomóc. Kilka miesięcy temu byłam u psychiatry i babka powiedziała ze takich zaburzen jakie mam ja nie leczy sie lekami tylko terapią. Tylko że ta terapia nie pomaga. To jest takie cierpienie ze czasem mysle ze jakbym naprawde zachorowała i umarła to byłoby lepiej. Nikt mnie nie rozumie. Rozmawiałam przed chwilą z mamą i ona powiedziała ze w zyciu by sie takimi pierdołami nie przejmowała i napewno nie poszłaby z czyms takim do lekarza. Pomyślałam o tym zeby sie zapisac do onkologa, moja siostra jak to usłyszała to stwierdziła ze to obciach isc z czyms takim do onkologa. I co ja mam robic? Znikąd zrozumienia, mąz mnie wyśmiał. Niewiem co bym zrobiła gdyby nie wy. Do głowy przychodzą mi tak okropne mysli ze nawet nie chce o nich pisac

Dzisiaj moje plamy sa bledsze, moja siostra stwierdziła ze juz prawie nic nie widac. Siedze cały dzien w domu wiec wcale nie zakładałam żadnego stanika. Wczoraj miałam taki atak paniki i lęków ze przeryczałam pół nocy. Byłam oczywiście pewna ze mam tego raka zapalnego czyli najgorszy z możliwych. Trzęsłam sie cała i płakałam. Dzisiaj rano wyglądałam jak trup. Modliłam sie i błagałam boga zeby sie zlitował i zabrał odemnie tą nerwice, bo ja tego dłużej nie zniose. Mam ostatnio wrażenie ze jest coraz gorzej. Madzia ja ostatnio tez miałam jazdy z hemoroidem ale smarowałam kilka dni maścią i zniknął. Dziewczyny ja z kręgosłupem to mam problemy od dziecka, wiec juz jakos do tego przywykłam. Jest tak krzywy ze jedną noge mam krótszą od drugiej o 1,5cm. Ardash mój wygląd pasuje świetnie do twojego opisu dodałabym jeszcze wypadające włosy i tylko czekam kiedy ujrze łysine -- 21 maja 2012, 15:49 -- Aha te objawy trawienne które opisujecie to tez moze byc z nerwów. Ja straciłam apetyt. Mam zaciśniety żołądek, a w nocy czesto mnie boli i mam mdłości. Dzisiaj zjadłam np tylko jedną kanapke i to wepchałąm ją na siłe

tak właśnie zrobiłam, założyłam dzisiaj inny stanik i narazie tego nowego nie bede nosic. Pokazałam te plamy mężowi i parsknął śmiechem ze martwie sie czyms takim Mama powiedziała ze ona nawet gdyby cos takiego miała to w życiu by na to uwagi nie zwróciła, a moja siostra kazała mi isc do psychiatry i brac jakies leki bo stwierdziła ze niedługo sie wykończe. eh... Niby wiem ze moje lęki są irracjonalne ale jak mnie dopadają to wpadam w totalna panike, trace całkowicie chęci do życia, nie odczuwam żadnych pozytywnych emocji, już niepamietam kiedy ostatnio poczułam radość, szczęście. To jest straszne. Mąż mnie zabrał dzisiaj na kabaret i na koncert. Wszyscy pękali ze śmiechu, a ja siedziałam i nic. Moje mysli wędrowały zupełnie w innym kierunku. Mama mi powiedziała zebym wogule przestała myslec o tych plamkach, ze to bzdura ale ja niepotrafie. Dodam ze mnie to nie swedzi, ani nie boli, wogule tego nie czuje. To wygląda troche tak jak czasem jest gorąco, człowiek sie zgrzeje i wychodza mu takie rumieńce na twarzy, tylko to jest jasne. Przepełnia mnie straszny smutek i nie moge sie go pozbyc

Kaja tylko ze ja nie moge co drugi dzien latac do innego lekarza bo to jest chore, a pozatym nie mam juz pieniędzy. Na NFZ to sobie moge czekac na wizyte nawet kilka miesięcy jesli chodzi o specjalistów. Zauwazyłam ze mam taka sama tylko podłużną plame na drugiej piersi, wiec do cholery to chyba niemozliwe zeby miec raka w obu piersiach naraz. Wydaje mi sie ze to moze sobie odgniotłam od nowego stanika. Te plamy mam tak z boku piersi niedaleko pachy. są takie blado rózowe

kami ja w ciągu ostatnich 4 miesięcy schudłam jakies 6-7 kg. Tylko ze ja teraz waże 62kg przy wzroście 168. Pierwsze co mi zmalało to oczywiscie biust a raczej jego namiastka, a dupsko zostało. Ale pocieszam sie ze im mniejsze piersi za młodu tym mniejsze zwisy na starość Tez tak mam ze mnie jakas taka słabość dopada czasami. -- 18 maja 2012, 17:50 -- Ja ostatnio zauważyłam ze mam fioła na punkie wyszukiwania różnych, kropek, plamek i pieprzyków na swoim ciele i gapie sie na nie pół dnia rozmyslając czy czasem nie czai sie tam rak. Musze z tym walczyc -- 19 maja 2012, 12:53 -- Słuchajcie ja sobie chyba w łeb strzele!!! Zauważyłam ze na piersi mam czerwoną plame wielkosci jakis 4 cm. To taka obręcz, w środku skóra ma normalny kolor. Pomyslałam ze moze odgniotłam sobie to miejsce w nocy albo od jakiegos stanika, ale przypomniało mi sie jak oglądałam kiedys program w tv o bardzo żadkiej odmianie raka tzn o nowotworze zapalnym piersi. nNie daje on zadnych guzów tylko piers sie robi czerwona, sina i powiększona. Przezywa tylko jakies 15% chorych. Modle sie zeby o tym zapomniec, nie chce o tym myslec. Ta terapia nic mi nie daje. Kiedys tak z czystej ciekawosci bardzo interesowałam sie medycyną a teraz ta wiedza powoduje u mnie totalna załamke, nerwice i lęki. Teraz juz nie szukam informacji w necie ale co z tego jak dobrze pamietam to czego sie dowiedziałam nawet pare lat temu. Ta moja cholerna dobra pamięć -- 19 maja 2012, 12:58 -- Właśnie sobie przypomniałam ze przy tym typie nowotworu zaczerwienienie piersi jest bardzo rozległe, piers jest powiekszona i obolała, a ja mam tylko różową plamke. Boże ja juz niepotrafie normalnie myslec. W tym momencie rozważam zmiane terapeuty albo wizyte u psychiatry