ekspert_abcZdrowie

żaden bratki czy astry?

elaborat

Murzynka - Afryka

kopytem stadnina

niewiemcozrobic100, zdaję sobie sprawę, jak bardzo się boisz i być może przeraża Cię wizja samotnego rodzicielstwa. Zdecydowałaś się jednak na dziecko z chłopakiem i teraz trzeba zastanowić się, co dalej. Według mnie, decyzja o rodzicielstwie "na pokaz", żeby przekonać kogoś o tym, jak bardzo się kochacie/kochaliście z parterem, była bardzo niedojrzała. Moja opinia jednak nie ma nic do rzeczy. Nie zamierzam Cię oceniać. Lepiej zastanowić się, co dalej. Tak jak pisali poprzednicy - na pewno warto byłoby o wszystkim powiedzieć rodzicom, tym bardziej, że jesteś niepełnoletnia. Sądzę, że nie będą zadowoleni z Twojej ciąży, tym bardziej, jeśli nie akceptowali Twojego związku z chłopakiem. Mogą być źli, mogą paść przykre słowa, ale być może będziesz mogła liczyć na ich wsparcie. W związek z chłopakiem nie inwestowałabym sił i uczuć, bo raczej nie warto. Dorosły facet, który zachował się po szczeniacku. Sorry za dosadność. Wystaraj się jednak o pieniądze na dziecko. Skoro jest ojcem, musi płacić. Jeżeli nie masz sił ani możliwości, by wychować dziecko, pamiętaj, że możesz oddać je do adopcji lub zostawić w oknie życia. W dzisiejszych czasach nastoletnia ciąża nie jest jakimś tabu, ale musisz być przygotowana na ciężkie momenty. W końcu nie jest łatwo być rodzicem w pojedynkę. Wierzę jednak, że bliscy Ci pomogą. Dbaj o siebie i nie rezygnuj ze szkoły. Jeśli nie nauczanie indywidualne, to może jakaś szkoła wieczorowa? Teraz jest wiele możliwości kształcenia. Zachęcam Cię do przeczytania artykułów: parenting.pl/portal/ciaza-nastolatek i parenting.pl/portal/nastoletnia-mama. Trzymam za Ciebie kciuki i życzę powodzenia!

klamka

camperboy, owszem tabletki antykoncepcyjne mogą wpływać na samopoczucie, ale zauważ, że Twoja dziewczyna ma huśtawki nastrojów nawet po zmianie leków antykoncepcyjnych. Być może jej niestabilny nastrój wynika z problemów natury psychicznej. Przez Internet jednak nie zgadnę, co jej dolega i czy w ogóle jest to problem w sensie klinicznym. Zmienność nastroju może być symptomem wielu nieprawidłowości - nerwicy, zaburzeń emocjonalnych, problemów osobowościowych, niskiej samooceny, borderline, stresu... Warto byłoby porozmawiać z Twoją dziewczyną i przekonać ją do wizyty u psychologa/psychiatry. Kiedy dziewczyna wpada w tzw. "dołek" i mówi, że chce zostać sama, nie opuszczaj jej. Może wyglądać, że się jej narzucasz i jesteś nachalny, ale nie pozwól się odtrącić. Bądź przy niej, wspieraj, przytulaj, pocieszaj, nawet na przekór jej słowom. Często osoby będące w złym nastroju mówią słowa, których paradoksalnie nie chcą powiedzieć albo mówią coś sprzecznego ze swoimi przekonaniami, jakby testowały drugą stronę, na ile jej wystarczy cierpliwości, na ile kocha, na ile jest empatyczna itp. Osobiście radzę skonsultować się z psychologiem. Pozdrawiam!

kasiątko, to, o czym napisałaś, jest bardzo niepokojące. Spędzasz coraz więcej czasu przed komputerem i przedkładasz relacje internetowe nad te w realu. Czy nie uważasz, że zbyt duzo spędzasz czasu w przestrzeni wirtualnej? Że komputer stał się niejako centrum Twojego życia? Więcej na temat siecioholizmu można przeczytać pod poniższymi linkami: http://portal.abczdrowie.pl/czy-jestes-uzalezniony-od-komputera http://portal.abczdrowie.pl/uzaleznienie-od-komputera

cisza - noc

insomnia-one, trochę wątpię w rzetelność diagnozy postawionej w oparciu o 7-minutowy wywiad. Tym bardziej, że masz rozpoznanie po 3-miesięcznej psychoterapii i dostrzegasz wiele objawów rozpoznanej u siebie choroby. Czy kiedykolwiek miałeś stany podwyższonego nastroju, co zauważyło najbliższe otoczenie, bliscy, znajomi?

herbata naleśniki z serem czy z konfiturą?

pryszcz

torf jubileusz

odprężenie - spokój

terapia terapia grupowa czy indywidualna?

odpoczynek - relaks

rewolwer

toffi gorące kakao czy gorąca czekolada?

Londyn maj czy czerwiec?

rowy fortyfikacja

rozpacz - bezradność

kalafior

Witaj Ameli@! Dobrze, że zdajesz sobie sprawę, że masz poważne problemy z nadmiernym jedzeniem. Kompulsywne objadanie się doprowadziło u Ciebie do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Problem jest utrwalony, bo sama zwróciłaś uwagę, że od małego zajadałaś problemy. Ten schemat się utrwalił. Wpadłaś w błędne koło. Kiedy jest Ci źle, masz trudności, zaczynasz jeść. Jedząc, tyjesz i nie jesteś zadowolona ze swojego ciała, co wtórnie pogarsza nastrój i znowu sięgasz po jedzenie. I tak w kółko. Według mnie potrzebujesz wsparcia i dietetyka, i psychologa. Obawiam się, że samej będzie Ci trudno uporać się z nadwagą, a przede wszystkim zmienić strategię radzenia sobie z problemami. Z całego serca zachęcam Cię do wizyty u specjalisty!

dok falochron

rym