carmen1988

pajak, ja tak samo, ale marzenie ściętej głowy Wychodzę do psychiatry. Życzcie mi powodzenia i odwagi!

idle, dobre

numizmatyka

ból- codzienność

emme_4, już wiem, że to nie jest dobra znajoma. Do grupy na studiach z nią chodzę. Nie chce mieć już z nią nic wspólnego. Reszty lasek nie znałam, więc ich nie oceniam. Ale qwa wysłać kogoś pijanego w sztok przez całe miasto.Wszystko mogło mi się stać po drodze.

emme_4, ja też kiedyś do takiego babska ginekologa trafiłam jak byłam dziewicą niedelikatnej, ja jej mówię, że boli, a ona żebym nie tragizowała. Ja lubiłam mojego lekarza rodzinnego, ale go zmienili.

emme_4, ja ostatnio przestawiłam się na gorzką i powiem, że zaczęła mi smakować lepiej niż z cukrem i cytryną. Mój piesek śpi słodko w swoim posłanku, co zresztą robi 3/4 doby, 12 lat ma staruszka.

emme_4, ostatnio bez gorzkiej herbaty ani rusz. Odliczam czas do wyjścia. 56 minut.

wrażliwiec-romantyk Spać do późna czy położyć się spać wcześniej?

nepotyzm

emme_4, a moja znajoma zamiast zadzwonić po taxi albo dać mi przekimać wyjebała mnie z chaty wiedząc, że mieszkam na drugim końcu miasta.

emme_4, takich fijutów pełno w służbie zdrowia. Z roku na roku robią się coraz bardziej zryci na umyśle i wypięci na pacjenta. Oczywiście są wyjątki, na które jednak niezbyt często trafiam.

emme_4, pobierasz opłaty za wstęp?

łuna

lobotomia-neurochirurgia

asparganian

paradoksy, zrobili mi rezonans czaszki, który nic nie wykazał. Może objawy same przyjdą, wypisali mi uprzejmie na karcie informacyjnej przy jakich symptomach mam się zgłosić do najbliższego szpitalu. Generalnie misja dla mnie spierdalaj dziewuszka!

smar

emme_4, walentynki były i byłam na imprezie dla singielek, straciłam rachubę i bum.

emme_4, tyle tylko, że samo się nie sprzątnie, a mam w zwyczaju bałaganić.

dawne szpitale psychiatryczne- elektrowstrząsy

emme_4, rozumieć może rozumieją, ale ja potrzebuję ich wsparcia, a póki co ojciec ma swoje nerwice na głowie, a matka się do mnie nie odzywa bo sie spiłam.

emme_4, to chociaż ty we mnie wierzysz bo powoli zaczynam myśleć, że moi rodzice nie. Nie czuję, żeby mi pomagali. Tak jakby ich to przerastało. Tyle, że opłacają moje leki.

emme_4, ja nic nie zarabiam, więc mimo szczerych chęci nie mam jak pomóc, ale wspomnę coś rodzicom, chociaż ostatnio się z nimi nie dogaduję za bardzo, a z matką nawet nie rozmawiam. Wiem, że muszę dać radę. Mam do wyboru to, albo poddać się, coś sobie zrobić i nie dać sobie szansy na poprawę.

uśmiech- zęby