Witam,
Mam 22 lata, z pozoru normalna dziewczyna, studentka. Nie jest to niestety do końca prawda. Od dziecka miałam ze sobą problemy: wynajdywałam sobie problemy( raczej robiłam problem ze wszystkiego), nie sprawiały mi radości drobne przyjemności, a jeśli już to na chwilę. Mam niską samoocenę, dlatego nie potrafię zbudować relacji damsko - męskiej. Ciągle mi się wydaje,że jestem do niczego, że za brzydka czy coś. Boje się też związku. Z rodzicami układa mi się przeciętnie, często się kłócimy, mówią,że jestem konfliktowa i toksyczna. Powoli dociera do mnie,że to prawda. Panicznie boje się rozmów telefonicznych, rzadko dzwonię. Mam kilku przyjaciół, ale wiele też bliskich znajomości mi się rozpadło, nie potrafiłam ich utrzymać. Od listopada chorowałam na mykoplazmę, co wykończyło mnie do końca psychicznie. Zawsze byłam chwiejna emocjonalnie, ale teraz ryczę kilka razy dziennie. Prawdopodobnie mam astmę, jednak nie do końca w to wierzę, bowiem lekarze podejrzewają refluks. NIby się leczę, ale nic nie działa póki co, coraz bardziej mnie męczy, a ja się coraz bardziej łamię. Rodzice sugerują,że to nie refluks,że to objawy z nerwów. Jestem jednak pewna,że nie wymyśliłam sobie tego. Mam typowe objawy, ciągle dochodzą nowe, tylko nie wiadomo skąd to się właściwie wzięło. Przepraszam za chaotyczna wypowiedz, ale dużo rzeczy piętrzy mi się na umyślę. Dzisiaj stwierdziłam,że muszę iść do psychologa i postaram się wybrać jak najszybciej. Szukam na tym forum wsparcia psychicznego, bo z tym u mnie nie za dobrze ostatnimi czasy.
