kaja123

rosół z makaronem. dlaczego używasz przekleństw?

odpowiedzialność - rozsądek

ość śniła

wierzę życie jest jak bańka mydlana czy jak słoń ?

Monar, nie ma sprawy tylko moja rodzina się mnie słucha

myślę, że również Cię zrozumię :-)

Monar, Ty rodziców możesz kochać, martwić się o nich ale nie naprawisz im zycia! Nie masz wpływu na to co zrobią. Tobie się wydaje że masz wpływ ale go nie masz! ps a rodzinę to ja swoją mam i dzici w Twoim wieku

Monar, możesz być moją córką. Pogadaj z psychologiem niech ona Ci poradzi jak zmienić psychiatrę do niej masz zaufanie. Masz małe doświadczenie i doskonale Cię rozumię, ale uwierz mi Ty nie odpowiadasz za swoich rodziców, nie masz obowiązku ich pilnować, chronić, oni są dorośli (pewnie w okolicach mojego wieku) więc wiem co piszę - zajmij się dziecko sobą i pogadaj szczerze z psychologiem! a tu link post954764.html#p954764

Cechy charakterystyczne dla osób z syndromem DDA/DDD Lęk przed utratą kontroli * staram się nie reagować zbyt emocjonalnie * lubie kiedy wszystko jest na swoim miejscu * czuję się zaniepokojony, kiedy mam świadomość, że nie panuję nad wszystkim * czułbym się znacznie lepiej, gdybym miał większy wpływ na to, co się dzieje * ktoś w mojej rodzinie nie panował nad sobą * w mojej rodzinie miała miejsce przemoc fizyczna * w mojej rodzinie chaos wybuchał zupełnie niespodziewanie Lęk przed uczuciami * trudno mi wyrażać uczucia * często nie jestem świadom swoich uczuć * czasami myślę, że uczucia są wyłącznie ciężarem * przeraża mnie, czego mógłbym się dowiedzieć, gdybym pozwolił sobie na jakiekolwiek uczucia * w mojej rodzinie nie należało wyrażać uczuć takich jak: wina, skrucha, wstyd, lęk, radość, ból, miłość, złość, smutek Lęk przed konfliktem * jeśli pojawia się konflikt, staram się rozładować sytuację * uważam, że konflikty są czymś złym i prowadzą do przemocy * za wszelką cenę staram się uniknąć konfliktu, dostosowuję się, zmieniam plany * konflikt w mojej rodzinie oznaczał przemoc * konflikt oznaczał, że ktoś się na kogoś wydzierał * w mojej rodzinie konflikt oznaczał, że ktoś mógł mnie opuścić fizycznie/emocjonalnie Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności * mam skłonność do poczucia odpowiedzialności za wszystko * jeżeli trzeba wykonać jakąś dodatkową pracę, zgłaszam się na ochotnika * trudno mi odmówić, kiedy ktoś prosi mnie o pomoc * pomagałem wszystkim i troszczyłem się o wszystko w mojej rodzinie * w mojej rodzinie chwalono mnie, gdy zachowywałem się jak dorosły * to ja w mojej rodzinie fizycznie i emocjonalnie troszczyłem się o mojego ojca/matkę Poczucie winy * czuję się winny za odczuwanie jakichkolwiek własnych potrzeb * często czuje się winny za bycie ciężarem dla innych * ciągle za wszystko przepraszam * przepraszam za rzeczy, które nie wymagają przeprosin * w mojej rodzinie ktoś zawsze był obwiniany * w mojej rodzinie to właśnie mnie obciążano odpowiedzialnością za rzeczy, za które nie powinienem odpowiadać * w mojej rodzinie brałem na siebie winę za to, czego nie popełniłem, po to jedynie, by zakończyć kłótnię Niezdolność do odprężenia się oraz do spontanicznej zabawy * zabawa jest dla mnie trudnym zadaniem * kiedy ludzie śmieją się zbyt głośno, zaczynam odczuwać niepokój * w znacznej mierze jestem samotnikiem * mam skłonność, by nie śmiać się bez uprzedniego sprawdzenia, czy inni też się śmieją * w mojej rodzinie głośny śmiech oznaczał, że sprawy wymykają się spod kontroli * w mojej rodzinie, kiedy tylko odprężyłem się zawsze zdarzało się coś złego * w mojej rodzinie zabawa zawsze oznaczała picie Ostra, bezlitosna samokrytyka * jestem dla siebie najsurowszym krytykiem * zbyt szybko się osądzam * jestem swoim najgorszym wrogiem * w mojej rodzinie nigdy niczego nie robiłem dobrze * naturalną reakcją na problemy w mojej rodzinie było obwinianie, "ciche dni" i odrzucenie * w mojej rodzinie za każdy błąd ponosiło się straszne konsekwencje Życie w świecie zaprzeczeń * nie stosuję żadnych zaprzeczeń * kiedy czuję się zagrożony, przyjmuję pozycję obronną * czasem wolę skłamać, niż przyznać się do popełnionego błędu * w mojej rodzinie nikt nie przyznawał się do tego, że ma jakieś problemy * w mojej rodzinie nigdy nie wiedziałem czego ode mnie chcą * w mojej rodzinie wszyscy staraliśmy się unikać zajmowania się naszymi problemami Pozostawanie w roli ofiary * często czuję się bezradny * mam wrażenie, że cokolwiek bym nie zrobił, niczego to nie zmieni * zawsze sprzątną mi sprzed nosa to, czego potrzebuję * w mojej rodzinie miała miejsce przemoc fizyczna * w mojej rodzinie na porządku dziennym były wrzaski, krzyki, wzajemne obwinianie * w mojej rodzinie miało miejsce wykorzystanie seksualne Zachowania kompulsywne * mam nałogowy (obsesyjny) stosunek do: punktualności, seksu, schludności, jedzenia, alkoholu, pracy, robienia zakupów, korzystania z podręczników autoterapeutycznych, gromadzenia majątku, hazardu, praktyk religijnych Tendencja do mylenia miłości z litością * przyciągają mnie ludzie, którym mogę pomóc lub których mogę wyleczyć * mam skłonność do nawiązywania blizszych znajomosci z osobami, które zostały zranione lub są trudno dostępne * największą bliskość odczuwam wówczas, gdy komuś pomagam * w mojej rodzinie zawsze ktoś miał kłopoty * w mojej rodzinie byłem dla wszystkich powiernikiem * w mojej rodzinie być blisko kogoś, oznaczało pomagać mu Lęk przed porzuceniem * odejście jest dla mnie niezwykle trudne * nienawidzę mówić "żegnaj" * pozostawałem w bliskich związkach o wiele za długo, niż powinienem * kiedy ktoś bliski wyjeżdża, boję się, że nigdy więcej go/jej nie zobaczę * w mojej rodzinie ojciec/matka odeszli prawie bez słowa * członkowie mojej rodziny pojawiali się i znikali bez specjalnego uprzedzenia, a ja musiałem się jakoś dostosowywać * w mojej rodzinie byłem pozostawiony sam sobie Myślenie kategoriami "białe" lub "czarne" * gdy staję wobec jakiegoś problemu, trudno mi wymyśleć więcej niż jedno rozwiązanie * mam skłonność do myślenia w kategoriach dobro-zło * zawsze wydaje mi się, że tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa * jeżeli ty masz rację, to ja napewno się mylę * życie w mojej rodzinie było albo martwą ciszą, albo piekielnym sztormem * w mojej rodzinie stale posługiwaliśmy się takimi terminami, jak: zawsze, nigdy, bezwzględnie, całkowicie Zalegający żal * staram się unikać mówienia o swojej rodzinie * często myślę "przeszłość jest już zamknięta, nie warto się nią zajmować" * tak bardzo próbuję nie myśleć o przeszłości, a wciąż mnie ona prześladuje * pamiętam jak mówiono mi "nie denerwuj się" * w mojej rodzinie smutek był zabroniony * w mojej rodzinie smutek był uważany za przejaw słabości * kiedy opowiadam historie o mojej przeszłości, mam tendencję do odcinania się od swoich uczuć Zdolność przetrwania * często czuję się jak bojownik, któremu udało się przetrwać * często mam wrażenie, że po tym, co przetrwałemw dzieciństwie dam sobie radę z każdą sprawą * w mojej rodzinie wróg był w domu * przetrwanie umożliwiła mi moja niezależność * nauczyłem się, że nie mogę na nikim polegać * pomimo moich gorących modlitw, nikt w mojej rodzinie nie przyszedł mi z pomocą Zapoznanie się z tą listą może pomóc w określeniu swoich cech. Niektórzy uważają, że wszystko co ich dotyczy jest "dysfunkcyjne". Może warto jednak dokonać rozróżnienia na te cechy, które mogą być "obciążeniem" oraz na te, które mogą pomagać, być korzystne. Za: T. Cermak, J. Rutzky "Czas uzdrowić swoje życie".

Monar, domniemam tylko że jesteś bardzo młodziutka i dajesz się nabierać na te sztuczki Twoich rodziców. Poczytaj sobie o współuzależnieniu i o DDD/DDA. Naprawdę chcę Ci pomóc.

manipulacja jak BYK ze strony ojca!

... a dlaczego Ty? Co Ty jesteś opiekunem prawnym? Masz kuratelę czy co???? To ich życie i nawet jeśli będą się chcieli pozabijać to zrobią to czy Ty będziesz czy nie... to tylko Twoje magiczne myślenie że masz na nich jakiś wpływ. Konieczna terapia!

Michałek 75, dodam że irracjonalny i trudniej nad nim zapanować

czyli konsensus w temacie - terapia działa

nomorewords43, jest przy poradniach leczenia nerwic czy uzależnień etc ale fakt kolejki są niestety długie. Więc ktoś w potrzebie albo musi zapłacić albo tak 'upaść" żeby trafić do szpitala. (podobna sytuacja jak do większości specjalistów niestety)

Lajka04, no to praca nad sobą! - praca polega na tym żeby powoli się przełamywać w swoich słabościach, "nienormalnościach". Ktoś ciągle musi gadać to na terapii powinien jak najwięcej milczeć. Ktoś ma problem z zabraniem głosu powinien go zabierać. To taki trening w bezpiecznych warunkach.

Lajka04, jeden potrzebuje kilku tygodni inny kilku a czasami kilkunastu miesięcy. Podstawa w terapii -ZAUFANIE no i praca nad sobą (min pracą może być dla Ciebie otwarcie się). Samo chodzenie niczego nie zmieni.

kafka, to jest technika która sie wykorzystuje w różnych psychoterapiach ale pytanie do Ciebie: Ty chcesz iść na taką terapię przygotowana i ew z czego "rozliczyć terapeutę" ? powinnaś iść i zaufać terapeutom. Byc otwarta żeby Cię mogli poznać i dobrze dobrać sposób w jaki Ci pomóc. Jeszcze raz napiszę NIE MA WZORU, SCHEMATU jak ma wyglądać terapia. Wykorzystuje się różne metody a jakie to zależy od terapeuty i od Ciebie. Jeden lubi lody czekoladowe inny owocowe a jeszcze inny woli mleko. ps to przeczytaj

kafka, jakie ćwiczenia, jakie konkrety? Musisz najpierw iść i zobaczyć z czym masz największy problem bo wierz mi sama do końca się nie znasz. Nie ma schematu, każdy jest inny, ma inne problemy i inaczej sobie z nimi radzi! Nie ma wzoru na pozbycie się traumy z dzieciństwa czy depresji czy nerwicy - to jest jakiś proces i każdy ma swój indywidualny czas. ps. w materiałach o DDD/DDA jest art. który wkleiłam "Terapia z balastem" czytałaś?

kafka, po to jest terapia żeby było lepiej. Nie ma takich co sobie nie radzą. Są tacy co więcej nad sobą pracują i tacy którzy mniej. Przerabiasz dzieciństwo i to jest często bolesne.

atu

kafka, jak każda terapia ma na celu poprawę samopoczucia, a polega na pracy... pracy i jeszcze raz pracy nad sobą. Obawy i lęki są zawsze przed czymś nowym - miną

proponuję zjeść kółeczko i zapytać mamy czy odpowiedni promień wyskubałaś ... pomyśl o tym jak Ci smakował a nie co mama ci powiedziała

to bardzo dobra wiadomość i gratuluję

stalaktydy