Uciekinier

to żałosne być tak samotnym jak ja ..

naiwny myślałem, że się do samotności przyzwyczaiłem, na tyle, że w ogóle mi nie przeszkadza.. a ona mnie niszczy, z każdym dniem coraz bardziej

Praca.. w każdej źle się czuję i potem przekładam to na życie.. nie potrafię pracować i być szczęśliwym jednocześnie.. nie mam pomysłu na siebie

Pilnie potrzebuję wizyty, bez skierowania, z szansą dostania się od zaraz, koniecznie kobieta. Będzie wdzięczny za info.

Wygrać w totka i mieć wszystko w dupie. Wiem, naiwne to, ale żyję tą nadzieją co gorsza. A z przyziemnych to zmienić pracę i wrócić do rodzinnego miasta, co też wydaje się nierealne

[videoyoutube=_8hpllYDS4k][/videoyoutube]

Próbując żyć uświadamiasz sobie tak na prawdę jak wiele lęków cię ogranicza. Niby żyjesz jak inni, a jednak jakby obok tego wszystkiego z jakąś psychiczną blokadą. Jesteś skazany na siebie ze swoją chorą psychą - bez szans na zmiany. Wtedy samotność boli podwójnie. Nie wiedziałem, że można tęsknić do stanu, w którym było się na dnie..

[videoyoutube=57Hc9MXrqXo][/videoyoutube]

to się spotkalim.. nie musi to być zlot od razu.. sam jestem pełen obaw, ale co mam do stracenia, mój licznik znajomych w Szcz to : 0

To jednak znowu ja, sam sobie te przykrości sprawiam moją porytą psychą. I hate myself ..

Tak się cieszyłem na wolne, przyjazd do domu, a tu tyle przykrości ze strony najbliższych, znowu żyć mi się nie chce

Ja się chętnie dołączę. MŚ to dobra okazja w tygodniu, nie mniej jednak nie chciałbym wykluczyć żeńskiego towarzystwa z tego powodu W każdym razie miło by było w końcu coś ogarnąć. Ps. Pogodno idealne miejsce

[videoyoutube=L4rSWRObQVU#t=185][/videoyoutube]

koszykova, no ze mną podobnie, za dnia martwię się jak tu przetrwać, a potem jeszcze samotność mnie dobija na wieczór. Nie ucieknę przed tym obawiam się..

koszykova, no właśnie, na długi czas w ogóle przestało mnie to martwić, ale gdy teraz spróbowałem żyć to widzę jak bardzo jestem samotny i sobie nie radzę.

nienawidzę żyć wśród ludzi, po co mi to było, chyba znowu się poddam, choć wiem, że teraz bliscy tego nie zaakceptują, będę nikim w ich oczach, już nie tylko w swoich. .

terminal, no nie wiem czy tak się da po prostu odrzucić samotność, przełamać się i już. Ja tak nie potrafię.

Wierzysz, ze to by coś zmienilo? Bo w Twoim statusie jest dalej "ocalenie mimo to"... Nie wiem. To chyba nie ma znaczenia, gdy jest się skazanym na samotne cierpienie..

Dołączam do was tutaj i mam nadzieję realnie, bo zwariuję samemu.. -- 10 maja 2014, 18:14 -- Jeżeli ktoś miałby ochotę w tygodniu czy kiedyś tam pójść na spacer, piwo to byłoby miło.

Do bólu samotny. Gdybym chociaż miał kogoś tutaj..

KONIEC1984, to nie takie łatwe, może podświadomie nie chciałaś tego? Ja też nie pewnie, jak na razie to 'tylko' silne myśli s.

Fanka Comy jak miło, witaj. Ja również Spadam, ale raczej w przepaść A może to mój chory sen? A może śmierć?

TO TAK JAK JA WITAJ W KLUBIE!! To chore co ? Mimo, że jest tak marnie, to jednak gdy przychodzi do zmian, wtedy tak na prawdę czuć ten lęk, strach. To okropne, jestem w totalnie rozsypce, jutro mam wszystko załatwiać, a jedyne na co mam ochotę to się załamać, nażreć prochów i już nic nigdy nie czuć

Boję się żyć, już nie chcę zaczynać od nowa, nie dam rady, chcę obecnej chorej stagnacji, nie dam rady ..

Po roku gnicia dostałem pracę, ale trudno to nazwać radością, wręcz przeciwnie wzbudza to we mnie jeszcze większy niepokój związany z przeprowadzką i samą pracą, ja się na prawdę nie nadaję