Uciekinier

[videoyoutube=Ymkz0JE3AMY][/videoyoutube]

Wspomnienia z najpiękniejszego sylwestra w życiu.

Ktoś, kto sprawia, że czuję się rozumiany i potrafię się uśmiechać.

alu, ok, dzięki. Jakoś dziwnie nie byłem tego świadomy.

Biorę hydro jako przeciwhastaminowy na świąd. Małe dawki ok 20mg, ale zamuł straszny. Czy w wyższych dawkach będzie wprost proporcjonalnie ? Jakoś nie mogę przejść przez zamułkę na drugi dzień.

Haha, rozwaliłeś mnie tym komentem. Pozytywnie oczywiście. Dużo racji. Fajnie, że Tobie pomaga. Mam nadzieję, że znajdzie się więcej zadowolonych w tym i niebawem ja :). A powiedz mi śpisz normalnie ? Nie masz problemu nie wiem z prowadzeniem samochodu, codzienną pracą ? Póki co z dystansem, nie nastawiam się na już.

Niestety to nie jest złoty środek, który podziała na każdego. Ale to chyba wiadome. Jednak jak się nie spróbuje to się nie dowie. Ja kilka razy próbowałem nabyć, ale nie tak łatwo. A przecież nikt mi nie wypisze metylo.

Wczoraj obejrzałem Wszystko za życie (Into the Wild) i bardzo mnie urzekł. Ciekawa opowieść, z resztą na 'faktach autentycznych'. Może nie w dzicz, może nie samotnie, ale marzę, aby któregoś dnia zostawić to marne życie i iść.. przed siebie jak najdalej !

już k.urwa nie wyrabiam z tą pokrzywką, znowu wszystko wróciło w zdwojonej sile, jak nie ból psychiczny to fizyczny, ja p.ierdole

yennefer1994, witaj, czy jest jakaś nagroda za przebrnięcie przez całość ? A tak na poważnie to powiem szczerze, że lekko mnie zaszokowało to, ile już przeszłaś w tak młodym wieku. Wiadomo, każdy ma swoją jakąś mroczną historię i u mnie też zaczęło się wszystko jakiś czas temu i trwać nie przestaje, lecz chyba jednak nie tak dobitnie. To co mi przychodzi do głowy po przeczytaniu całości, to myśl, że jak wytrwałaś już tak wiele, to wytrwasz i teraz. Jesteś nie tylko bardzo wrażliwą istotą, ale i silną psychicznie, jakkolwiek absurdalnie to zabrzmi.

A mogę wiedzieć ile czasu już z tym czymś "walczysz" ? Stanowczo za długo .. Problemy się zmieniają, ale od czegoś się zaczęło, jak u Ciebie, w podobnym wieku i wiem, że gdybym miał pomoc to pewnie zupełnie inaczej to by się wszystko potoczyło. Jeśli czujesz, że póki co wystarczą Ci tutaj rozmowy i nie jesteś zdecydowana na psychologa to poczekaj jeszcze. Moim zdaniem nie warto też przejmować się, jakby coś się miało wydać. Ludzie są i zaraz ich nie ma, a problemy zostają, czasem na bardzo długo..

zaczarowanazyciem, tak wiele przed Tobą, że aż sobie nie wyobrażasz. Dlatego warto już teraz udać się po pomoc, żeby nie dręczyć się tymi destrukcyjnymi myślami. Nie można tego bagatelizować. Ja w podobnym wieku tak zrobiłem i troszkę się tutaj zasiedziałem jak widać..

Przenika mnie

życie przez palce mi płynie w nicość - boli utracony czas. A co ja robię? przesypiam wolny czas, by stłumić ból, jednocześnie czyniąc obecny czas kolejnym utraconym.. moje życie to błędne koło, a ja tkwię w nim, nie mogąc inaczej się wydostać, aniżeli przerywając je brutalnie. fucked up

mieć szansę przeżycia czegoś na prawdę fajnego i nie dzielić tego z nikim to jak by nie uczestniczyć w tym.. jebana samotność

też zawsze szukałem czegoś na pobudzenie po SSRI. W sumie moklo to ostatnie co brałem i rok byłem czysty, ale nie na każdego działa. Brałem to miech i też to był bardziej efekt placebo mam wrażenie.

No to różnica jest podobna jak u Ciebie. Wiadomo, na dłuższą metę nie jest to chyba odpowiednie i jasne, że zdaje sobie z tego sprawę, dlatego nie robię sobie nadziei.. z resztą tu nie chodzi o miłość, a raczej bliskość, pewnie zauroczenie. Bardziej mnie martwi i nie daje spokoju moja przeszłość. To, że zmarnowałem lata młodości. Nie umiem pogodzić się z taką rzeczywistością. Przeszłość wciąż boli, a w niej brak kontaktów z rówieśnikami i przenikająca samotność..

Nie byłem pewien czy dobrze robię spotykając się z dużo młodszą dziewczyną, z którą niedawno spędziłem kilka chwil na wakacjach. Bałem się emocji, co będzie po. Ale dzisiaj o tym nie myślę. Spędziłem jeden z lepszych dni w ostatnim czasie. Dzisiaj czułem, że żyję, mimo iż żyć już nie chciałem. Nie wiem czy to obojętność spowodowana prochami (choć dzisiaj specjalnie nie brałem) czy po prostu starałem się miło spędzić czas i starać się nie skrzywdzić żadnej ze stron. Niech ten spokój ducha trwa, abym spróbował znaleźć w tym wszystkim sens..

niedobrze mi, rzygam życiem

złapało mnie zjawisko podwójnej depresji..znowu.. choć ostatnio rok 'spokoju'. Jednak coraz ciężej znoszę te ostre zjazdy w dół. Tym bardziej, że przyszło prawie z niczego.. mam dość.

Niektórzy mówią, że warto być cierpliwym nawet cierpiąc. Tylko, że nawet jak potem zaznamy szczęścia, to ten ślad pozostanie, poza tym już dłużej nie mogę.. duszę się, ból istnienia miażdży mi mózg, spadam w przepaść odbijając się od skał. Rany są coraz głębsze. Moim marzeniem jest odejść z kimś, ten ostatni raz nie być sam..

Wróciłem do citalu. Dwa lata temu działał b.dobrze, przynajmniej na początku. Fajnie się żyło poza świadomością.. ale wtedy leżałem całymi dniami w domu.. teraz gdy pracuje mam wątpliwości czy zadziała

chciałbym móc odejść

[videoyoutube=ruh3qnYBs9Y][/videoyoutube] konam

Kogoś przybyło ?