Cała aktywność

Ja też tak mam. Do niczego. Co można przeżyć ciekawego?

to była przenośnia

Ja też jestem samotna i nic nigdy nie przeżyłam poza obelgami. Obrażanie mnie i gnębienie. Nikt z tym nic nie chcę zrobić. Mam podłych sąsiadów którzy nie zajmują się sobą tylko mną kiedy wychodzę z domu co mówię co robię i co powiesz o tym?

Już to kiedyś pisałam, ale czuję potrzebę powtórzenia się... Niby okej, leki działają. Ale mam w sobie taki wewnętrzny smutek. Bez powodu, bez znaczenia. Nostalgia. Jakaś taka wewnętrzna pustka, tęsknota za pięknem tego świata, dobrymi wspomnieniami. Chciałabym móc jeszcze przeżyć coś niesamowitego. Chciałabym poznać kogoś z kim złapię wspólny Vibe i wyskoczymy gdzieś, tak po prostu. Na kawę, na spacer... Szkoda, że jestem samotna.

Ale długa wypowiedzi Mózg to nie jest urządzenie chyba że ktoś każe ci tak myśleć. Każdy ma swoje zdanie. A jak by mi ktoś kazał skoczyć z mostu to miałabym skoczyć albo co innego.

Co do natrętów na punkcie Boga i rzeczy z nim związanych, to zgłaszam się, ja ja też tak miałam/mam. Piszę "mam", bo nadal mnie dotyczy. Cały gdzieś z tyłu głowy takie... "Musisz być wierząca, całą Twoja rodzina jest, oni nie mogą się mylić, Ty jesteś chora, Ty nic nie wiesz". Choć moja osoba skłania się raczej ku wierze w coś innego, w kogoś innego. W cokolwiek innego, z pewnością bardziej różniącego się od motywu z katolickiej Biblii. Nie wierzę, że miłosierny Bóg pozwala na istnienie piekła. No gryzie mi się to. Ale gryzie mi się cała moja osoba. Moje sprzeczności i szybkość z jaką potrafię zmienić zdanie na temat religii, poglądów na temat istnienie tego Boga. Do kościoła chodzę głównie ze względu na rodzinę. Nie przeciwstawię się im, to by wiązało się pewnie z wykluczeniem pewnego rodzaju i wrogiej atmosfery w domu. Tak to niestety wygląda. Tak więc chodzę do tego kościoła, i jestem zagubiona. Włącza mi się jakiś alarm w głowie, że muszę iść do spowiedzi, że bez pelnego uczestniczenia we mszy nie będę szczęśliwa. No i idę do tej spowiedzi, komunii. Czuję radość i wolność. Pokój w sercu i spokój. Tak. Jest to realne uczucie spokoju i bezpieczeństwa. Ale to się rozmywa, gdy wracam do domu. Czuję w sobie sprzeczność. Że działam wbrew sobie i swoim przekonaniom wewnętrznym. Tych prawdopodobnie prawdziwych, a nie sztucznie napompowanych mi przez kościół. Czasem widzę tam manipulację, a czasem chęć zrobienia dobra. Jak jest do końca nie wiem. Tak więc u mnie myśli natrętne polegają nad gdybaniem, czy ta wiara jest prawdziwa. Natręctwa religijne. Kiedyś moje natręty dotyczyły innej kwestii. Np. numerologii lub tego czy posiadam przyjaciół i koleżanki. Ojciec mnie dobijał tym, że ich nie mam. Więc moje myśli kłębiły się wokół tego, że każdy kogo znam, wie, że nie mam żadnych przyjaciół. To były obsesyjne myśli. Dzień w dzień. Z chwili na chwilę dręczyły mnie myśli, że jestem bez znajomych, a inni o tym wiedzą i mnie z tego powodu obgadują. Moje życie towarzyskie się nie zmieniło, jednak spojrzenie na nie tak. Już mnie nie obchodzi co ktoś o mnie mówi. Serio... Jakoś wypracowałam w sobie to, że mam gdzieś, czy ktoś nazywa mnie wariatką, czy samotniczką. Ja wręcz zrobiłam z tego atut i lubię to w sobie. Jaki morał z mojej historii? Że nie istotne są te myśli, nie jest ważna ich treść. Ważne jest spojrzenie na to, co te myśli chcą przez siebie powiedzieć. Zerknij głębiej, zobacz co tam jest. Tam przeważnie jest ważny przekaz. Coś nad czym trzeba pracować. Ja pracowałam. Sama ze sobą, z książkami, i z pisaniem. Dużo pisałam swoich przemyśleć. Dużo główkowałam. Odkryłam na ten moment... To że nie muszę mieć przyjaciół. Nie jest to jakiś wymóg jaki muszę spełnić. Jestem sobą i to mi wystarczy. Powoli staję się dla siebie najlepszym przyjacielem. Ze sobą spędzę całe życie. Kocham siebie i swoje życie. Jestem wdzięczna za każde doświadczenie. Myśli to tylko myśli. Często są fałszywe. Mózg to urządzenie skomplikowane. Często sprowadza na manowce, warto nauczyć się z nim żyć, w zgodzie, na własny pożytek.

Na słodkie zawsze. Masz dziś pomidorówkę na obiad?

placki

Brak higieny. Człowiek skąpy czy wścibski?

krasnoludki

Piję herbatę z dzikiej róży.

Stawiają ludziom diagnozę schizofrenii, bo tylko dla tej choroby jest refundacja dla tych wszystkich leków. Ja miałem zab. Schizoafektywne i lekarz mi zmienił na schizofrenię. Na schizoafekt i inne psychozy prócz chad, jest refundacja tylko na bardzo stare leki.

Mój jest z pinteresta

Dziś lepiej Sprzątam co poprawiło mi nastrój

tak, mam szeroką gamę poczucia humoru oglądasz stand upy?

jacuzzi Suntago czy Energylandia?

Lidl klocki Lego czy lalka Barbie?

nie a Ty?

kisiel Małysz, Pudzian, Lewandowski?

hit AI?

pieczenie

bajki Hanna-Barbera

nie a Ty?

Bardzo proszę o zaprzestanie bezsensownych przepychanek w tym temacie i wzajemnego obrażania się – to nikomu nie służy @acherontia styx – jeśli nie masz nic konstruktywnego do dodania poza dogryzaniem Wentylowi, to po prostu nie pisz. Forum to nie jest miejsce na osobiste wycieczki, tylko na wsparcie i wymianę doświadczeń. Część waszych postów wylądowała w koszu. Dziękuję za zrozumienie.

to jak pisać? tak a Ty?