JanRO

Witam.Mialem takie dziwne stany,nie było to normalne raczej pozazmysłowe i przerazające,uswiadamiało mi to pewne rzeczy w sensie duchowym.

Witam.Pisze to do OLATOM,nie wiem jak długo chodzisz na terapie,ale watpliwosci co do psychologa sie pojawiaja w pewnym momencie ,tez tak mialem ale nie mozna ciagle zmieniac psychologa,warto sie poswiecic pare miesiecy jednemu. Mysle ze warto sprobowac tez odstawic tabletki na bok.Wasz organizm upora sie

Jutro mam chyba 15-ta o ile pamietam terapie,i juz na ostatniej nie mialem nic do powiedzenia 15 min przed koncem,tak było pierwszy raz ,jutro mam nastepna i nie mam o czym mowic,dawniej problemy same sie nasuwały,chyba je sobie wreszcie uswiadomiłem,problem tylko z ich rozwiazaniem,chodzi mi o te terazniejsze,mysle ze przyszły rok przyniesie takie rozwiazania ,Wam takze.

Witam .Tez mam tak ze jak czuje sie bardzo zle do lece na terapie,a jak troche lepiej to mysle czy moze jej nie przerwac,a to byłby wielki bład,wiec postanowilem ze jej nie bede przerywał bez wzgledu na swoj nastroj przynajmiej przez rok,na razie chodze 4 miesiace,a pozniej zobaczymy,no niestety brakuje mi ostatnio kasy,a nie mam pracy w tej chwili i to jest najwiekszy problem.

Witam.Ja chodze na terapie od 4 miesiecy,robie postepy ,ale jest to bardzo wyczerpujaca walka z samym sobą ,jesli ktos mysli ze terapia bedzie lekka ,łatwa i przyjemna to sie myli,dla mnie jest to najciezsze doswiadczenie w zyciu z zarazem tez ekscytujace ,bo zmianiam samego siebie,a wierzcie mi miałem problemy kosmiczne ,a objawy i lęki w czasie jej trwania przybrały rozmiary bezkresu,liczcie sie z tym,choc nie musi byc az tak zle jak u mnie.Bez terapii ciezko sobie dac rade,ona uswiadamia problemy i rozładowuje emocje,dlatego tez jej czstotliwosc zalerzy od skali problemu.

Witam.Dziwie sie jak ktos pisze ze po terapiach ze jest super,ja sie zawsze po nich czulem fatalnie,ta walka z emocjami mnie wykanczała,w tej chwili jestem totalnie wykonczony ,podjałem nową prace po długiej przerwie i nie podołałem,mialem najgorsze lęki w zyciu,trafiłem na na upierdliwego szefa i wytrzymalem miesiac.Jestem rozbity ,nie umiem sie zmusic do pracy dla kogos.

Witam .Ta niepewnosc to jeden z objawów nerwicy tez tak cały czas mam,chodze na terapie 3 miesiac a wciaż mysle ze to jaka inna grozna choroba i to złe podejscie,takie podejscie nie jest zbyt dobre,bo nie do konca mozemy uwierzyc z głebszy problem i w terapie.

Weronika.Ja chodze na terapie od 3 miesiecy prywatnie indywidualnie,uwarzam ze mam bdb terapeute ktory tez jest jednoczesnie psychiatrą czyli zna sie na rzeczy ,psychoterapeuta o nic nigdy nie pyta i nie doradza, ,To Ty mowisz ,a on odzywa sie kiedy uzna za stosowne,pokazuje Ci problem z roznych stron,i szuka przyczyn, czesto w dziecinstwie.Ja uwarzam ze terapeuta powinien obudzic Twoje emocje.czesto jest to zwiazane pogorszeniem stanu pacjenta ,bo przezywane na nowo emocje ida w objawy duzo gorsze niz dotychcczas,ja akurat tak mam i ledwo to wytrzymuje,ale to chyba znaczy ze terapia działa.Sa tez rozne rodzaje terapii w zaleznosci jaki masz problem.

Witam.Ja chodze od 3 miesiecy na indywidualna terapie,prywatnie,mam niezłego psychoterapeute,szybko doszlismy w czym problem,na poczatku przezywałem prawdziwy koszmar,mega objawy.Teraz jest minimalnie lepiej,ale nie jest jeszcze OK ,mysle ze waznym czynnikiem jest w terapii czas.Tez mialem moment niewiary w terapie i chciałem przerwac,ale za duzo zainwestowałem zdrowia i emocji ,bede chodził dopoki nie odczuje wyraznej poprawy,wam tego tez zycze.Nie zrazajcie ,choc na poczatku jest bardzo ciezko ,sam w to nie wierzyłem,ale trzeba to przetrwać.

Witam .Ja tez jestem w okolo 12 tygodniu terapii indywidualnej,i wciaz nie jest dobrze,tez mam problem z samotnoscia ,nie moge znalezc wspolnego jezyka z ojcem ktory jest w podeszłym wieku,jedynie dziewczyna daja mi troche otuchy.Bez niej bym sobie nie poradził.Nie rezygnuj z terapii,ja juz mialem chwile zwatpienia i chcialem zrezygnowac ale za duzo juz zainwestowalem czasu i emocji w ta terapie ,trzeba to kontynuowac,i zobaczyc jaki przyniesie efekt.

Witam.Dziewczyny oczywiscie maja racje ,mam podobny problemwciaz rozstania i powroty,nie wiem co mam z tym robic ,tylko sie nakrecam negatywnie do nie ,ale nie moge bez niej zyc,nie wiem moze to problem samoptnosci ,moze to milosc tego nie wiem.A jestem akurat w bardzo zlej kondycji psychicznej i fizycznej spowodowanej nerwicą,i nie potrafie podjac decyzji co dalej.Postanowilem poczekac az to minie,tobie tez tak radze,ale uzbroj sie w cierpliwosc,,bo od razu Ci nie minie nerwica.

Smierc jest nieunikniona ,trzeba sie z nia pogodzic i wyrazić żal,odprowadziac ją w tej ostatniej drodze.Ja kiedys tego nie zrobiłem za matke ktora popełniła samobojstwo,i teraz mi to wyszło,wiecie jak ciezko sie tym teraz pogodzic po latach,koszmar, nerwica, objawy itp.,ale juz sie z tym pogodzilem,ale potrzeba troche czasu na zaleczenie ran psychicznych.

Witam.Ja chodze na psychoterapie indywidualna prywatnie ,raz w tygodniu.Mam chyba dobrego terapeute ,bo zaraz na poczatku doszlismy do konkretnych problemow 3 miesiace ,jak na razie jest coraz gorzej ale na poczatku tak podobno jest,nie wiem jak długo.W kazdym razie pierwsze 2 miesiace były koszamarem ,teraz jest minimalnie lepiej ,ale nie jest dobrze ,zaczałem miec wiec watpliwosci co do skutecznosci lub do formy terapii,bo niby znam swoje problemy a poprawy nie widac,wiec moze ich jednak nie znam ,a moze potrzeba wiecej czasu na uporanie sie z nimi,nie wiem.Moim zdaniem 2,5 roku to troche duzo czasu.Warto pomyslec o zmianie terapeuty lub formy terapii,np z grupowej na indywidualnej.

Pewnych rzeczy nie da sie juz zmienic,,ale trzeba sobie je na nowo przypomniec i pogodzic sie z nimi,a tak naprawde uswiadomic i uwierzyc ze to one sa przyczyna,czasem jest to tak bolesne ,ze mija sporo czasu zanim sie z tym problemem pogodzisz,ja wałkuje juz 3 iesiace te same problemy i nie moge sie z jeszcze z nimi pogodzic,chodzi o smierc bliskich osob, ale cos sie powoli zmienia na lepsze.Ale trzeba im zaradzic w miare szybko od wystapienia objawow,bo potem jest coraz ciezej wyjsc z tego.

Witam.Przełamiesz lęki tylko wtedy ,kiedy znajdziesz zrodło jego powtania,i dlatego psychoterapia jest niezbedna,niewiele ludzi sami dochodzi do tego.Mi terapia juz po tygodniu uswiadomiła bardzo wiele,wierzcie mi ze jest bardzo pomocna plus wlasnie przemyslemia.

Witam.Moje refleksje na temat walki z nerwicą sa takie.Dwa lata temu zaczeły sie u mnie pierwsze ataki lęku,rok temu zaczeły sie rozne objawy somatyczne ,wszystkie jakie moga sie pojawic,sami wiecie jakie,istny koszmar.Wiekszosc ostrych objawow znikneła po 3 miesiacach,po wlasnych poszukiwaniach ich zrodeł,było troche lepiej,ale nie dobrze,myslalem ze z tego wychodze ,ale jednak problem tkwił dalej we mnie ,zaczałem psychoterapie,no i sie zaczeło totalna rozwałka,siegnałem dna emocjonalnego ,myslalem tylko o samobojstwie cały czas,jakis miesiac,najgorszy okres w moim zyciu,terapia trwa juz 3 miesiac i jest troche lepiej.Moim zdaniem w wyjsciu z choroby ,jest uswiadomienie sobie zrodła konfliktu wewnetrznego,ktory mogł nastapic wiele lat temu,bez tego nic sie nie da zrobic,bedziecie krązyc w koło bez konca,czesto na poczatku juz sami mozecie sobie cos uswiadomic,ale terapia,najlepiej indywidulna w ciezszych przypadkach pomorze wam dotrzec do prawdziwego zrodła ,moze ich byc czasem kilka,terapeuta przedstawi wam je z roznej strony.Po prostu słuchajcie samych siebie,intuicja czesto wskaze wam zrodło problemu,ale mysle ze terapia jest niezbedna dla rozwiazania naszych problemow.

Tez tak mialem przy atakach,ataki mineły ale dalej mam problem z zimnem,przy nerwicy tak niestety jest.

Witam .Tez tak mialem na poczatku ,marzylem po rezonansie no i poszedlem do neurologa prywatnie i dał mi skierwanie,ale najpierw bym Ci polecił badaenie EEG oraz USG naczyn dogłowowych,tylko potem jak juz zrobisz to badanie to bedziesz chcial zrobic nastepne i nastepne,dlatego trzeba sie ocknąć na czas, bo to typowy objaw nerwicy.Zamiast o rezonasie pomysl lepiej o jakies psychoterapii,bo im pozniej tym gorzej.

Witam .Mysle ze wizyta raz na miesiac u psychologa to za mało,zacznij jakas terapie ,psychoterapia duzo Ci uswiadamia i pomaga Ci podejsc do tych problemow na nowo,ale do tego potrzeba czasu,a czlowiek chciałby to zakonczyc jak najszybciej,i jest najwiekszy problem.

Najgorsze jest ze niewiadomo co zrobic zeby lęk pokonac,moze zacznij jakas psychoterapie bo sam juz nie wiem co mozna wiecej zrobic,narazie chodze zbyt krotko bo 3 miesiace, zeby sie wypowiedziec co do jej skutecznosci.

Chyba Faun ma tutaj troche racji ,sam sie mecze z lękami i objawami od roku,i ostatnio wlasnie tak podchodze do sprawy niech bedzie co ma byc,trzeba to przyjac a nie tym walczyc,raczej uswiadamiac sobie przyczyny a nie walczyc z objawami czy lękami.Poza tym zajecie sie czyms naprawde odwraca nasza uwage od tego bagna ,widze to po sobie bo od tygodnia pracuje i pewne objawy znikneły. , ktore mialem od pol roku.

NIe wiem ile masz lat Moniczko,ale Stwardznienie Rozsiane ujawnia sie po 30 roku zycia,ma to bardzo mało ludzi,wiec jest male prawdopodobienstwo ze masz to akurat TY,poza tym niech Ci zrobia EEG,to podobno wyklucza SR.Ja wlasnie przechodze podobne objawy jak Ty od miesiaca,tez sie martwie ,ale chodze cały czas na terapie,i wierze ze bedzie lepiej.

Witam.Wyglada na to ze to ostre stany nerwicowe,tez tak mialem i wiekszosc objawow mineło,najwarzniejsze zeby nie skupiac sie na objawach,ja przestalem o nich myslec i odeszly,choc z pewnymi objawami jeszcze walcze,idz na terapie ,tam byc moze poznasz swoje problemy i po jakims czasie objawy znika,pod warunkiem ze sie w to zaangazujesz, ale to potrwa i z tym sie musisz liczyc.Nic od razu.

Witam.Tez mialem stany lękowe gdy mialem ....nascie lat,moze bez tych atakow ale byly przykre objawy,teraz po 20 latach powrocily z wielka siła ,mam nawet podobne objawy jak 20 lat temu,moze dlatego ze nic z tym wtedy nie robilem.Dlatego robcie z tym coc teraz nim pozniej bedzie duzo gorzej.Widze teraz jak to wychodzi po czasie,ale kto by sie tym kiedys przejmowal.a teraz musze to przezyc od nowa,i mam z tym wieki problem.I wlasnie moze gdybym w mlodosci cos robił to by nie było teraz tego koszmaru.A wy macie szanse bo jestescie mlodzi i zycie przed wami,lepiej teraz walczcie bo pozniej bedzie duzo trudniej.

Yuna ma racje ignorowanie objawow daje efekty ,ale to cholernie trudne,przede wszystkim musisz sie skupic na problemach a nie na objawach,bo myslenie o nich tylko je nasila,za kilka tygodni bedzie lepiej,zobaczysz,tylko nie przerywaj terapii.