karanfil

Za to, że żyje. Za to, że podnoszę się z trudności i idę do przodu. Za fantastycznych i pomocnych ludzi wokół mnie.

Trzy dni niesamowitych warsztatów ze wspaniałymi ludźmi! Masa pracy i nauki, nowi znajomi, nowe plany i pomysły, pyszne jedzenie, magiczne miejsca...

To, że siedzę znów sama w pustej klinice, patrzę na "narzędzia zagłady" i myślę sobie - cholera, żyję i chcę żyć!

To prawda - ile ludzi, tyle reakcji.

@betina tak, citalopram. Trittico odstawiłam prawie pół roku temu w porozumieniu z lekarzem.

Po 25 mg padam jak nieżywa i chodzę śpiąca jeszcze przez 2 dni. Przez to musiałam go odstawić, a szkoda, bo dobrze działał przeciwlękowo i fajnie wyciszał.

Życzę Ci, chuju złamany, wszystkiego najgorszego za to, że obrzydzasz mi samą swoją obecnością pracę, którą kocham i miejsce, które było moim drugim domem. Żałuję, że nie mogę Ci tego wykrzyczeć prosto w twarz.

Kitku, poranne wygłupy i 20 zł znalezione na chodniku

To, że wreszcie posprzątałam dom.

Za to, że jestem silniejsza, niż mi się zawsze wydawało. I za bliskich, którzy są po mojej stronie.

Cudowne, wielkie ik. Wyczekiwany głos w telefonie. I fakt, że jutro w pracy będzie spokojniej.

Piłka once again i psy do kompletu

Rozumiem. Mnie wyjątkowo sen szybko zabrał. Kawy? Herbaty? Wina? Słodyczy?

Tutaj? Już chyba tylko duchy przeszłości...

Każdego ranka po nocnym dyżurze wychodzę przed budynek, biorę głęboki oddech i jestem wdzięczna za to, że żyję.

Jedyne czego żałuję w podjęciu farmakoterapii to to, że tak długo się przed tym wzbraniałam - może trochę mniej bym wycierpiała. Gdyby nie leki, mogłoby mnie już dziś nie być. Tymczasem żyję (żyję, nie wegetuję!), a leki wciąż działają jak paliwo rakietowe, choć już bardziej stabilnie

@Aurora88, jaką część ciała będziesz miała badaną? I czego dokładnie się obawiasz? Mnie przerażała wizja leżenia w tubie (choć teoretycznie nie mam klaustrofobii), ale miałam badane kolano, więc wylądowałam głową na zewnątrz. Swoją drogą, w dokumentach wypełnianych przed badaniem zaznaczyłam, że mam zaburzenia lękowe. Tak jak wspomniała @needsomesleep, jeśli miś nie ma metalowych elementów i będziesz mogła go trzymać przy sobie, raczej nie powinno być problemu. Możesz też zaopatrzyć się w stopery do uszu; ja dostałam przed badaniem, ale wiem, że w niektórych miejscach dają właśnie słuchawki. Moja dzisiejsza radość to piłka rehabilitacyjna, na której przesiedziałam prawie 7 godzin zamierzam taką zakupić

Jestem lekarzem weterynarii i mam do dyspozycji pracownię MRI.

@takie_tam rozumiem. Ale nie słuchaj przedmiotów, nie warto.

Pierwsze popieram, z drugim, mimo wszystko, się nie zgodzę. Choć do niedawna uważałam podobnie.

Życzę Ci tego. A co do ludzi - nigdy nie powinno się być samemu pośród pustki. Bo wtedy ciągnie już tylko do morza.

Dlaczego zbyt piękne? Coś może być zbyt piękne (żeby było prawdziwe)?

Szczury są wspaniałe, to też moje marzenie. Może kiedyś warunki mi na nie pozwolą.