Fidelio

Zacznij aktywnie spędzać czas, zrzucisz parę kg i zobaczysz że zainteresowanie wzrośnie. Nie rozumiem tego pytanie czy przyjdzie po mnie facet... tak przyjedzie na koniu w zbroi... i akurat pół żarem i pół serio, bo to wystarczy, jak napisał zresztą kolega wyżej. Pomyśl czy podoba ci się taki chudzielec intelektualista i np pasjonat fotografii z perspektywami, czy wolisz wysportowanego gościa z sześciopakiem co sobie jakoś radzi ale nie ma zbyt o czym z nim pogadać. Nie tylko mężczyźni patrzą na wygląd, i nie mów mi proszę o charakterze. Charakter się nadaję na przyjaźń ale w związku prócz tego wymaga się pociągu seksualnego. Większości facetów nie obchodzi nic to jakie studia robiłaś, jak widzę takie dziewczyny co tylko robią kolejne kierunki zamiast pracować, czy tworzyć własny biznes to nie wiem kogo udają i za czym gonią. Uwierzyłaś w bajkę że na studiach na pewno poznasz męża? Wymagania mężczyźni mają znacznie niższe, plus celują w dziewczyny które uważają za taką samą rangę albo niżej, a kobiety celują zawsze wyżej. Zajrzałaś kiedyś do statystyk na temat singli, i ich płci, zgadnij kto przeważa.

Cóż LostStar przemyśl czy nie należy czegoś z tym zrobić. Sam mam niedowagę 3kg i wiem że nie wygląda to atrakcyjnie dla pań. Należy też pamiętać że z zdrowym ciele zdrowy duch. Już podświadomie celuje się w dobry wygląd, tak nas natura popycha.

Dziękuję ;)

@LostStar Dużo jest w związkach w czasie liceum już, to że przed 30 sobie znalazł nie jest jakimś osiągnięciem. Wiem nie zbyt pocieszające. A jak stoisz LostStar z komunikatywnością i wyglądem? Nie jesteś np otyła? Może jesteś wybredna? jakie warunki musi spełniać kandydat?

Gdzie takie znajde?

Siemka według mnie słaba sytuacja. Nie polecam robić romansów w pracy i na uczelni. Zakochanie != Obsesja i słusznie Niech da ci do myślenia Obsesyjne Wygląda na młodzieńcze zauroczenie kimś spoza zasięgu, tylko przechodzisz je dopiero teraz Tutaj ta historia w mocniejszym wydaniu

Marszem na terapie serio

Przyznam pół rację, dzieciństwo, wzorce odbijają się w dalszej perspektywie. Frustracje też rozumiem. Nie zmienia to faktu że z takim podejściem można strasznie ranić i być ranionym. Paradoksalnie tym bardziej masz żądze związku tym ostrożniej powinnaś w niego wchodzić. Więc wyluzuj Dramatyzujesz. Nie zaczynasz od zera, to nie kolejny punkt 0, suniesz po linii. Tępo się zmienia. Osobiście też bym mógł teraz powiedzieć - poświęciłem rok na coś co ostatecznie przekreślam W żadne plecy mi nie poszło i nie pójdzie. PS Polecam zmienić psychoterapete jak juz mowilas, niedługo i ja sie skusze na wizyte zobaczymy

Pierwsze słyszę, ale wydaje mi się że miewam coś podobnego czasami. No właśnie tylko czasami. Ten dźwięk który słyszysz teraz po odejściu pierwszego jest inny, inna tonacja, czy tylko głośniejszy? Może głupie pytanie, ale poza domem też Ci towarzyszył? Wizyta u specjalisty była?

@LostStar Zachowałaś się jak dla mnie jak 16 latka, po tym nadal chodzisz no niego na psychoterapie? To chyba już nie wyjdzie, nie tutaj. Do tego skąd wiesz jakie on ma życie związkowe, może chujowe! wnioskujesz po fasadach? Chorobliwa zazdrość nigdzie nie prowadzi.

Panna romantico

@malutka5 Z tym cholerstwem też się mierzę. Miałem tak gdy miałem 18 mam i mam nadal 3 lata później. Radzę do psychiatry się zgłosić, a nie zwlekać jak ja. Czy to nerwica czy depresja, on rozróżni. Bez powodu nic się nie dzieje, coś musi w tobie być, np lęk. Ja po obserwacji siebie dochodzę o co tak na prawdę chodzi. Same leki wstrzymają poziom w normie, ale robotę i tak trzeba odwalić samemu czy z pomocą terapii, gdyż działać nie będą wiecznie, a do tego organizm się przyzwyczaja.

@wTymTygodniu Tak, dla mnie to przykład szukania na siłę i w biegu. Na miejscu autorki bym się zastanowił czego właściwie chce, i zaakceptowania siebie, którego podejrzewam brak. Czy to nie jest wychodzenie z pozycji żebraka? daj mi miłość, muszę kogoś kochać a siebie nie potrafię.

Może się okazać że nie dla niej. 7 miliardów ludzi, każdy potrzebuje jeść, spać ale nie potrzebuje dzisiejszej formy związku. Niech ciśnie na siłe! Frustracje wywinduje. Taaa nie pyta, ale odpowiada.

Ja mam przemyślenia, czy robię rzeczywiście to co powinienem w życiu, jestem całkiem rozdarty. Dokucza mi nieco samotność, nie tyle co brak partnerki, ale ogólnie towarzystwa. Nie nadaję się na wyjście na imprezę, na kluby, po dwóch piwach jestem pijany, a nie dodają mi to odwagi, na uczelni to samo, niedopasowanie się do grupy, z rodziną też nikły kontakt.

Pomadka tu nie pomoże, gdyż obgryzam od środka. Tak się zastanawiam czy to na tle nerwowym, forma jakieś autoagresji, czy zwykły durny nawyk.

@wiejskifilozof Jak nie chcesz, to problemu chyba nie ma? Dobrze rozumiem?

Od paru lat zmagam się z problemem obgryzania warg i policzków od środka. Powoduje to ranki, strach przed uśmiechem, pocałunkiem... Nie kontroluje samego siebie... Czy ktoś miał coś podobnego, zna sposoby jak sobie radzić z czymś takim?

@LostStar Ajjj spójrz co napisałaś. co niby mogę zrobić w tej sprawie?? vs Przecież nie przyjdzie do mnie sam żaden młody mężczyzna, nie zapuka Uważasz że nie przyjdzie, a jednocześnie nic sama nie robisz. Gdzie tu logika. Zresztą czemu ktoś miałby mieć plany co za 2 lata będzie, skoro nawet dobrze się jeszcze nie znacie, nie oczekuj takich scenariuszy. Wychodzisz gdzieś z domu? Masz zainteresowania jakieś? grono znajomych? Czy choćby konto na durnym portalu randkowym? Czy siedzisz i zatruwasz sobie myśli? Post ma pół roku, co zrobiłaś przez ten czas? Wciąż bez zmian?

@Heledore Rozważam to, jak będę mieć środki to się zdecyduję pewnie. Kiedyś się chorobliwe wstydziłem takich akcji, teraz żałuje.

Dodam jeszcze nieco więcej od siebie, bo widzę że histeria lvl hard. Czemu miałby być budujące, szukasz pocieszenia czy rozwiązania. Wszystko teraz ma być budujące, positive vibe, easy going. Samo nie przyjdzie! Fajnie poczytałaś książki, a co zrobiłaś rzeczywiście by sobie pomóc? Opisujesz swoje odczucia, sama nie wiesz chyba czy chcesz tego seksu, związku, małżeństwa czy nie, z jednej strony tak z drugiej nie. Pewnie łatwo to odczuć w kontakcie z tobą, weź to nie czuj się skołowany jak otrzymuje się dwie skrajności. Ludzie się dystansują od czegoś takiego.

LostStar widzisz tylko tyle co na wierzchu, założę się że połowa tych radosnych par nie jest taka radosna.

Teraz mówimy o dwóch etapach życia. Ja miałem na myśli wiek młodszy, tu się akurat znajduję. 18-26 Zdefiniuj prawdziwego faceta jak możesz. Kobiety po 30 z problemami znalezienia partnera? Ja to widzę tak, te cechy jak spokój, wierność itp docenione zostały po latach, jak należałoby się już ustatkować, założyć rodzinę, a wcześniej balowanie na całego. Jak nie to, to może pogoń za karierą, byciem modną bizneswoman , albo czekanie na księcia. Efekt mediów. Badania pokazują, że kobiety oceniają wygląd mężczyzn dużo niżej i skrajnie, około 2/10 jest w skali powyżej siódemki, reszta bardzo nisko, znów mężczyźni rozkładają równomiernie oceny. Z dzisiejszą technologią fb, portalami randkowymi zawsze jest szansa wspiąć się wyżej w hierarchii i statusie, tylko kiedy powiedzieć sobie stop, aby nie zostać z kotami.

Zgadzam się z Tobą w pełni. Od atencji przewraca się dziewczynom w głowie. Dla większości z tych księżniczek na socialach, wystarczy tylko istnieć, a reszta się należy z góry. Facet nic nie musi, wysłanie wiadomości ciągle, lajki ehh to znów świadczy o nas, sorry ale coś jest nie tak z facetem, gdy musi nadesłać tyle atencji, aby paniusia zaszczyciła go uwagą. Zresztą jaką uwagą? Sama przyznałaś że większość i tak poleci na wygląd, a do tego przecież korespondencja nie potrzebna.

Ja nauczyłem się spędzać czas sam, może przez to że nie nauczyłem się spędzać w grupie, gdy byłem młodszy. Przestałem się przejmować tak jak kiedyś, przez różne próby, podchodzę na większym luzie, gdyż nie spodziewam się zupełnie niczego. Zero oczekiwań.