el33

nie czy oglądałeś kiedyś Spotkania z Balladą?

nie masz bluzę polarową?

Jeżeli uda mi się zakończyć terapię to wyślę swojemu kartką na święta z dopiskiem "żyję i jestem szczęśliwa"

z internatu o co chciałabyś zapytać gdybyś miała dostać odpowiedź?

wielowymiarowość

cwaniak

nie ma tablet?

mam nawet dwie pary masz małą czarną?

Nie Sprzątasz w mieszkaniu?

urojenia

oportunizm

mam masz stację pogodową w domu?

nie i nie planuje takowej mieć co ostatnio ktoś dla Ciebie ugotował?

tylko na chamstwo dostaje wysypki co robisz gdy nie możesz spać?

dla mnie to za trudne

Jestem jeszcze dość "na świeżo" po pierwszych wizytach i konsultacjach w których jest podejmowana decyzja czy próbujemy psychoterapii czy nie. Może przez to inaczej patrzę. Z "badań" gotowości nad podjęciem leczenia i siłą motywacji miałam pytania: "czy sama tu przyszłam? czy jestem z własnej woli? czy potrafię opowiedzieć trochę o tym co mnie sprowadza do gabinetu? czy potrafię nakreślić co chciałabym zmienić, po czym poznam, że się udało? czy potrafię wyobrazić sobie jak będzie wyglądać moje życie/relację jeżeli uda nam się przeprowadzić zmiany? Czy coś wiem o psychoterapii, czy miałam już styczność z psychologiem/psychoterapeutą? I nie trzeba być bardzo wylewnym na nie. Na każde odpowiedziałam dosłownie w 2-3 słowach więc nawet osoby bardzo zaburzone czy w ciężkiej depresji są w stanie sobie poradzić. Fakt, że niektórzy w "badaniu" gotowości idą za daleko może z własnej wygody, może ze strachu, może nie lubią niespodzianek. Tak jak piszesz jest duża różnica między powiedzeniem "tak, CHCE" na początku, a tym co się rodzi za miesiąc czy rok. Tu potrzeba pracy terapeuty by podtrzymywać motywację pacjenta, czasami robi to jawnie przypominając, wypytując co się zmieniło, czy cele są wciąż aktualne. Im dłużej trwa terapia tym częściej motywacją jest sama relacja terapeutyczna, przywiązanie które czuje się do terapeuty i świadomość zachodzących zmian (info prosto z podręczników o relacji psychoterapeutycznej).

Chęć i gotowość do leczenia/zmiany jest czymś bez czego ciężko iść do przodu. To trochę jak z leczeniem każdej innej choroby: jak nie pójdziesz do lekarza, nie zrobisz badań, nie będziesz brać leków to tylko wyjątkowo silne osoby same wyzdrowieją, pozostałe będą wciąż chorować lub umrą. Ps leczenie depresji psychoterapią nigdy bym nie nazwała 'rozwojem osobistym'

Mam terapie na NFZ, spotkanie raz w tygodniu, równo 50 min. Jeżeli gdzieś sesja trwa krócej to trzeba zapytać czemu, można tez wysłać zapytanie do nfz o to za jak długą sesje płaci danej osobie/poradni

Tutaj o problemach i niebezpieczeństwach psychoterapii z punktu widzenia terapeuty http://www.swiatproblemow.pl/czego-boja-sie-terapeuci/ Oraz dość ogólne zestawienie informacji kiedy warto uciekać od danego terapeuty https://portal.abczdrowie.pl/najczestsze-bledy-psychoterapeutow-czyli-jak-nie-marnowac-czasu-i-pieniedzy

Tak Co ostatnio ugotowałeś?

Tak Lubisz gazetki reklamowe?

Nie, ale mogłabym uczyć Grasz w planszówki?

Niestety nie Kiedy ostatni raz byłeś nad morzem?

ryba

chodnik