ewaryst7

Twojemu ojcu potrzebna jest konsultacja psychiatryczna.Ale tu zaczyna się problem.On musi się na to zgodzić...Naprawdę nie wiem jak możesz go nakłonić do l;eczenia..Bardzo Ci współczuję.mam dokładnie ten sam problem z bratem.Pozdrawiam Cię ciepło.

Witaj.Myślę, że powinieneś kontynuować terapię..I koniecznie musisz brać coś na wyciszenie napięcia.Wiem.Nie napisałam nic odkrywczego , ale sam wiesz...W depresji nie ma innej drogi.psychoterapia +praca nad sobą+lekarstwa..Nie poddawaj się.Walcz.Trzymaj się.

Witaj.nie jesteś sama.Zawsze możesz tu napisać.Dlaczego jesteś sama? Jak myślisz?

Witaj.Ja kiedyś nie bałam sie ciemności , za to teraz w depresji , na samą myśl o tym ,że miałabym siedzieć w ciemnosci robi mi sie duszno..Tak.Boję się ciemnosci.Nie jesteś odosobnionym przypadkiem:)

Witaj::) Napisz trochę więcej o sobie.Na co chorujesz?

Witaj znerwicowany człowieku.:) Nic dziwnego , ze czujesz sie samotny.W tej dziwnej chorobie , wszyscy czujemy się samotni i nierozumiani.Trzymaj się

Witaj.Od dawna tak się czujesz? Czy robiłaś sobie jakieś badania u lejkarza ogólnego? doskonale Cię rozumiem , męczę się już tak od dwóch lat.Nie pamiętam juz kiedy czułam się normalnie.Napisz trochę więcej o sobie.

Warto pielęgnować taką przyjażń.Ja mam dzisiaj dzień do d... .Niestety.Jak codzień zresztą..

Ja niebardzo wierzę w testy, więc ich po prostu nie robię.Uwazam , że niczego nie wnoszą..A zresztą , po co mi test , skoro od dawna wiem , że mam depresję? Pozdrawiam Cię.

witaj.Zgadzam się z przedmówcą.

I ja Ciebie witam :) Myślę , że masz nerwicę.Spróbuj pomóc sobie jakimiś preparatami ziołowymi.Pełno ich w aptece.Nerwicę trzeba leczyć , od niemalże pierwszych objawów,bo potem jest coraz trudniej.Ty jesteś silna babka , i jestem pewna , że sobie poradzisz.Ale ziółka sobie łykaj.Pozdrawiam Cię

Witaj:) U mnie jest dokładnie odwrotnie .Boję sie facetów :)

Witaj.No to masz problem..Co zamierzasz zrobić?

Cześć.Czy to zaczęlo się przed braniem leków? Czy może jesteś pewien , że to lek tak Cię zamula?

Witaj.Wyobrażam sobie jak musi Ci być ciężko.To trudne , ale poczekaj jeszcze trochę, aż lek zacznie działać.Czasami to musi potrwaćTrzymaj się.......

Cześć:)

Szczęściarzu:):) Wyzdrowiałes??Ale jak???

Czarna megi! Gdzie byłaś jak Cię nie było???

Pepik!!!!! Gdzies Ty się podziewał??? Nawet nie wiesz , jak się ciesze , że wróciłes:):) Co u Ciebie? Jak się czujesz??

Witaj...Piszesz , ze masz prawo do wolnosci.A jaka to wolność , kiedy żyjesz w kleszczach lęku i depresji? Powinieneś połozyć się w szpitalu , i pozwolić sobie pomóc.W Twoim poscie widać , ze cierpisz.Po co się męczyć , skoro mozna Ci pomóc? Czego się boisz? Przecież w szpitalu nie będziesz sam.Będzie Cię odwiedzac rodzina , będziesz miał terapię..Przemysl to.Pozdrawiam Cię.

Nie martw się.Podreperuja Cię tam , i będziesz jak nowy.Ja leżałam narazie tylko raz.Ale niestety zbyt krótko, bo tylko 3 tygodnie.Musiałam wracać do domu , do dzieci.Panie , które tam poznałam i leżały duzo dłużej niż ja , wyszły prawie zdrowe.Nie bó się.Naprawdę nie ma czego..Trzymam za Ciebie kciuki.Pisz jak Ci tam jest.

Po dwóch dniach odczuwasz poprawę koncentacji To super... Zazdroszczę..:)

Najmniejszą.Telepało mną i miałam mega-niepokój , wstręt do jedzenia , bezsenność.I tak 3 tygodnie.Masz rację .nie można odstraszac;) To że tak na mnie podziałał , nie znaczy , że zadziała tak na innych.Bo ja to takim trochę mutantem jestem...

Pieprzyć Velafax.Mało się po nim nie przekreciłam..Brrrrr...

Witajcie.Napiszcie ( jesli to nie problem) , nieco więcej.O tym co przeżywacie.Pozdrawiam.