Follow_

czasem przychodzi miesiąc czasem 10 lat...

taki jest plan :)

tak sobie jęczę bo nie mam siły... ..... Może trzeba trochę urlopu?

jestem rozdarta... między życiem a śmiercią...

zjedzenie zupy bez zwymiotowania jej

nie wiem czy ironizujesz ale ja gdy zobaczyłem że ludzie z forum się regularnie spotykają naprawdę się ucieszyłem nie ironizuję, naprawdę cieszę się, że poznałam ludzi z tego forum i że się spotykamy...

jest to zajebista alternatywa :)

ja też...

boże marnuje swoje życie każdego dnia... dzisiejszy dzień oddalił mnie od normalności jak żaden inny w ciągu ostatnich 2 lat... cofnęłam się i zrobiłam to z rozwagą i premedytacją rzygać mi się sobą chce

teraz watykan przejmie władze w PL

- kot się nie sprzeciwia? :) racze ma po prostu...wyje....ne...

ja wynajmuję maleńką kawalerkę.. i płaczę w kącie wycierając łzy o futro kota my life is a dream

2 fajne filmy,miłe popoludnie

swedza mnie oczy i uszy

odkrycie, że mój kot je pastę makrelową

Moi przyjaciele wiedzą i wspierają mimo to czuję się samotna. Nikt nie ma obowiązku ciągle ze mną przebywać skoro od 8 lat źle się czuję. Nie wrzucam im też swoich nastrojów ani problemów wynikających z choroby bo nikt nie ma obowiązku nosić tego wszystkiego na barkach. Życie i tak ich wiele dostarcza. Wsparcie to jedno a zderzanie się z chorobą która jest bardzo trudna do zrozumienia może zniechęcić każdego. Kiedyś leciałam ze wszystkim co mi się działo ale widziałam, że mimo dużej troski zaczyna to być zbyt obciążające dla bliskich mi ludzi. Takie rzeczy "wywalam" na terapii. Kocham moich przyjaciół i nie będę im tego robić bo dawno by już mnie zostawili.

nigdy tam nie wracaj

Trzymam kciuki byś się pozbierała. To ciężki czas ale można z tego wyjść i masz dla kogo! Skup się na dziecku, które to wszystko teraz obserwuje i też się martwi i też jest mu źle widząc smutną mamę.

Mnie Warszawa dołuje, nigdy bym się tam nie przeprowadziła z własnej woli. Podziwiam!

Dziecko drogie, zacznij zachowywać się jak dorosły! - tabletki ziołowe? gówno Ci dadzą, możesz równie dobrze ssać tabletki na gardło bo to tyle Ci da, idź jak dorosły do lekarza psychiatry lub terapeuty i powiedz co Ci jest. Jeśli masz lęki i problemy z pracą czy studiowaniem warto zacząć nad tym pracować. - zaoczne? to nie dramat kończyć zaoczne, nie ma wielkiej różnicy tylko więcej przerabiasz w domu i tyle,, - możesz iść na szmaty i pracować jako sprzątaczka, ekspedientka nie potrzeba do tego tytułu magistra (nie ujmując nic tym zawodom, bardzo je szanuję).

tak rzadko spotykane...miłe słowa

uwielbiam jak ludzie traktują mnie jak gówno...

śmierć ból porażka samobójstwo cierpienie rezygnacja

czemu nie pracujesz?

jestem strasznie zmęczona.. męczy mnie praca, wizja urodzin i zbliżającej się 30stki... i podsumowania życia... na ogromny minus...