Tiber_Septim

Witaj Jagoda :) Identyczne objawy zaczęły się u mnie w podobnym wieku, natomiast jak miałem lat 20 czy 21 zdecydowałem się pójść do psychiatry który który miał podejrzenia ChAD (choroby afektywnej dwubiegunowej). Podejrzenia, nie diagnozę bo miałem przychodzić na kolejne wizyty, na które nie przyszedłem. Myślę że możesz mieć to samo. Wtedy miałem akurat epizod depresji, dosyć ciężki, więc przypisał mi antydepresanty w postaci Andepinu (sam poprosiłem o receptę, właściwie to tylko po to poszedłem do psychiatry). I to był błąd, dlatego odradzam Ci branie fluoksetyny i w ogóle SSRI. Pojawiła się masa skutków ubocznych, takich jak stany lękowe, agresja, bezsenność, brak apetytu... Zamykałem się przed domownikami na klucz w pokoju, reagowałem agresywnie na wszelkie próby kontaktu. Po odstawieniu bez konsultacji z lekarzem mój stan się jeszcze bardziej pogorszył. Miedzy 20 a 23 rokiem życia był mój najgorszy okres, teraz jakoś sobie radzę ale zamierzam się udać jeszcze do psychiatry. O ile z depresją nauczyłem się walczyć swoimi sposobami - aktywność fizyczna (rower, siłownia - domowa), fototerapia (silne światło naprawdę pomaga) czy nawet zimny prysznic - to wszystko wzmaga wydzielanie endorfin, to z epizodami manii sobie nie radzę a ostatnio u mnie przeważają.

[videoyoutube=PL6jwxw9T3c][/videoyoutube]

Moje też, ale w znacznie bardziej perwersyjny sposób Chcesz się licytować? To co to jest np. dog in the bathtub? Tylko nie googluj

Już mam wygraną w kieszeni. Nie bądź taka pewna siebie Jestem jeszcze ja, a za jedyną godną konkurencję uważam Reibena.

A ja bym nawet swojego nudnego jak flaki z olejem życia nie zamienił na życie takiej lambadziary czy żelusia. Rzygać mi się chce kiedy patrzę na takich ludzi, albo co gorsza słyszę ich rozmowy o tym ile ktoś wypił na ostatniej imprezie, kto co wywijał po pijaku, kto z kim się lizał i/lub biadolenie z powodu kaca. Ja przynajmniej żyję ideami, literaturą, muzyką ambitniejszą niż ich technopolo... a nie jak oni, od imprezy do imprezy. Zabrzmię jak kompletny psychol, ale nim jestem; boli mnie, że ci ludzie oddychają tym samym powietrzem co ja, wolałbym żeby ich nie było.

Witaj! Podobnie jak u mnie. Mam mieszkanie, dobrą pracę, sroce spod ogona nie wypadłem, ludzie się dziwią dlaczego od lat jestem samotny. Ale ja jestem po prostu nieprzystosowany do życia w społeczeństwie. Nawet wśród ludzi czuję się sam jak palec. Mam za sobą jeden związek który się rozpadł z hukiem gdy mój stan się pogorszył, drugi, niedawny związek istniał tak naprawdę tylko w moich urojeniach, gdyż to nie miało prawa się udać i obudziłem się z ręką w nocniku. Jestem skazany na samotność. Próbowałem leczenia SSRI, dokładniej Andepinem i to był ogromny błąd, bo jedne dolegliwości zamieniły się w inne, a po odstawieniu byłem w jeszcze gorszym stanie. Psychoterapia też u mnie nie działa, zamykam się emocjonalnie przed psychoterapeutą, o rzeczach które powodują u mnie chęć płaczu, kiedy sobie o nich przypomnę psychoterapeucie moglem opowiadać z zupełną obojętnością.

Wooodyyyy!

Nie mam, nie wydaje mi się. Czy masz "słeg" (cokolwiek to jest)

Ale to jest metoda dla amatorów, amatorzy nie wieszają zwłok w szafie jak my... Amatorzy odstawiają coś takiego: [videoyoutube=t1WIri5SeIY][/videoyoutube]

Profesjonalnie, tak "na Hitmana" Dla amatorów najlepszy do duszenia jest kabel od żelazka - klasyk, szczególnie polecane dla domatorów

A skąd?

Sam już nie wiem. Czy jest coś, co od dawna chciałbyś zrobić, ale ciągle coś Ci stoi na przeszkodzie?

Ach, to jest właśnie moje marzenie, chciałbym kiedyś w moim mieszkaniu znaleźć trupa, ale takiego już dojrzałego, coby robaki po nim pełzały, flaki wypadały dookoła, posadziłbym go na kanapie, zrobił mu herbatkę... Bylibyśmy najlepszymi przyjaciółmi.

Jak widzę takich, to czasem myślę jak fajnie byłoby ich upchać do bydlęcego wagonu i wysłać gdzieś daleko na Syberię, po prostu otworzyć tam drzwi wagonu i puścić ich wolno na łono natury, niech tam się zabijają i gwałcą nawzajem. Raczej nie wróciliby bo są zbyt głupi.

No to juz wiem co Cie ugryzło

Haha dobre... Wszyscy moi znajomi mają mnie za wariata, wystarczy poobcować ze mną kilka dni żeby mnie rozgryźć... Ale żadnemu "normalsowi" nawet nie śniło się jak mroczny jest mój umysł, gdyby ktoś do niego wniknął to raczej by tego nie wytrzymał psychicznie.

khaleesi, Dobra parodia, ale ja jednak wolę oryginał: [videoyoutube=UR-I9fcQ1m4][/videoyoutube]

Tak. Taki z Kaufa za coś około 2zł Czy masz jakiś problem?

Bez coli nie czerpałbym już chyba nic pozytywnego ze swojego życia. Nie spotkałem jeszcze napoju, który by mi lepiej smakował, niż cola; poza tym cola służy mi czasem do "topienia" w niej swoich problemów. Witaj w klubie fanbojów Coli :) Czujesz się pobudzony pijąc Cole? Zawiera ona niewielką ilość kofeiny, "normalni" ludzie jej w ogóle nie odczują, ale np ja ze względu na to że nie piję kawy i mój organizm nie jest do kofeiny przyzwyczajony, wyraźnie czuję jej działanie po wypiciu Coli.

Kiedyś jak miałem trochę więcej gotówki to nawet planowałem wyjazd tam. Najlepiej Transylwania ale i tez Karpaty czy Bukowina. Plaże w ogle mnie nie interesują bo wychowany nad morzem jestem, góry i dzikie krajobrazy plus miejsca nietknięte cywilizacją to jest dużo ciekawsze . Jestem zakochany w górach :) Szczególnie w Karkonoszach, chociaż ostatni raz byłem tam wiele lat temu... Góry są piękne, morze natomiast wydaje mi się monotonne. Ale jest pewne szczególne miejsce które chciałbym odwiedzić jak najszybciej, a jest nim... Prypeć Chcę na własne oczy zobaczyć ten klimat rodem z survival horrorów, zanim cała Zona zostanie do końca rozszabrowana i zarośnie gęstym lasem. Czasem są nawet organizowane wycieczki (oczywiście przez pasjonatów, nie przez oficjalnie działające biura podroży) i na taki właśnie zorganizowany wypad chciałbym pojechać.

Luktar, myślisz że nie byłem u psychoterapeuty? Dla mnie to wszystko bullshit.

Nie patrz na życie wyłącznie z perspektywy swojej depresji i obecnej sytuacji... Ja kiedyś siedziałem zamknięty od środka w pokoju, który przypominał chlew, wszędzie resztki jedzenia, brudne naczynia, nigdy nieścielony barłóg. wymykałem się stamtąd tylko w celach fizjologicznych albo żeby szybko zabrać ze stołu dawno już zimny obiad. Zacząłem tak wegetować tuż po maturze, kiedy popadłem w obłęd i zerwałem z dziewczyną i wszystkimi znajomymi. Wtedy wydawało mi się że takie będzie całe moje życie - że zdechnę jak zwierzę w tym syfie. I jednak stanąłem na nogi, znalazłem dobrą pracę, wyprowadziłem się, usamodzielniłem... Z obiektywnego punktu widzenia wiodę wygodne, beztroskie życie. Jedyne problemy to te urojone w mojej głowie. Zaczynam nawet wierzyć że byłbym w stanie założyć rodzinę, ale jedyne co potrzebuję to ta jedyna - wrażliwa kobieta, która będzie w stanie mnie zrozumieć i mnie "naprawi"

Tak właśnie pomyślałem że to może być Reiben

Na jakie zaburzenia cierpi ten koleś? Czy ktoś z nas ma podobnie?