alone05

Pomalowałam sobie usta na fioletowy kolor.

Powinien wiedzieć, że kobiety uwielbiają ubrania i są w stanie wydać wszystkie pieniądze na ubrania.

Oglądam ubrania w sklepie internetowym.

Ja jestem bardzo poważnym człowiekiem, nigdy nie pozwalam sobie na śmiech, nigdy nie uśmiecham się ani nie śmieję się w obecności innych ludzi, chyba po prostu ze wstydu, nawet jak jestem sama nie śmieję się, nie ma niczego co by mnie śmieszyło, poza tym nie chcę sobie narobić zmarszczek mimicznych w tak młodym wieku, dzięki temu, że nie śmieję się mam cerę gładką jak u niemowlaka.

Byłam w szpitalu 5 lat temu, wtedy jak leżałam w szpitalu to poznałam dwie dziewczyny i jedna mi powiedziała, że ma małe dziecko a druga, która wyglądała bardzo młodo i szczupło, na 20 lat powiedziała, że ma syna w gimnazjum czyli już duże dziecko. Zresztą większość kobiet ma dzieci.

Czy osoby przebywające w szpitalu psychiatrycznym mogą mieć dzieci czy jest to zabronione, bo są chorzy i ubezwłasnowolnieni ?

Byłam u okulisty z mamą, mama kupiła mi krople do oczu.

Mam jeszcze rysunki, które rysowałam samym ołówkiem:

Na tym forum ludzie z pewnością nie zaznali miłości skoro jest tyle tematów o samotności i depresji. Miłość to najpiękniejsza rzecz na świecie.

Teraz czytam "Nieśmiałość" Philip G. Zimbardo.

Ja lubię głównie książki fantastyczne.

Ja chodziłam na psychoterapię grupową kilka lat, na fobię społeczną może być, ale to tylko zabawa, były tam jakieś dziecinne zabawy w kółku, ćwiczenia fizyczne i tańce, ja za stara jestem na takie wygłupy, ale nie wyleczy całkowicie z tego zaburzenia, bo to chemia mózgu, złe funkcjonowanie neuroprzekaźników w mózgu, nie ma takich cudów, żeby się wyleczyć.

Dzisiaj śniło mi się, że jechałam transportem do obozu koncentracyjnego, w środku było tłoczno. Niemcy nie chcieli nas wypuścić na wolność, torturowali nas prądem, ludzie mieli rany na ciele, może dlatego mi się to przyśniło, bo dziadek był w obozie koncentracyjnym.

Matka na mnie naciska, żebym znalazła pracę a ja nie chcę. Największym problemem w fobii społecznej jest znalezienie pracy, mi się nigdy nie uda jej znaleźć, wysyłałam CV i byłam tylko na jednej rozmowie kwalifikacyjnej na której mnie odrzucili, wiem że już nie znajdę pracy, bo pracodawcy nie szukają takiej osoby jak ja, nawet brat stwierdził, że ja nic nie umiem i naściemniałam w CV, może trochę podkoloryzowałam, że umiem dobrze obsługiwać kilka programów komputerowych, ale w wypadku tego, że znam kilka języków obcych to nie kłamałam, bo znam, no i ja nadaję się tylko do pracy takiej bez ludzi, nie wiem gdzie takiej szukać. Mój starszy brat też nie może znaleźć pracy, mimo że jest inteligentny to co dopiero ja z fobią społeczną.

Dzisiaj byłam na WTZ i rysowałam na lekcji rysunku z Panią Basią, potem czytałam książkę, dostałam kubek w prezencie od terapeutki.

Powinnam była zostać zakonnicą, przynajmniej żyłabym w spokoju bez mężczyzny, zabrakło może powołania.

Kiedyś jak widywałam na ulicy pary trzymające się za ręce to im zazdrościłam, że ja to jakaś gorsza jestem od jakiejś blondynki, bo ona ma chłopaka a ja nie.

wykąpanie się, umycie się niemieckim żelem pod prysznic, umycie włosów szamponem Timotei

Mama jest dla mnie najważniejszą osobą.

nie myłam codziennie, bo zapominałam

Polscy mężczyźni nie potrafią podrywać kobiet, najlepiej podrywać umieją czarnoskórzy mężczyźni, a więc nie Polacy.

słuchanie płyty Avril Lavigne "Head above water" i masturbacja

Zrobiłam sobie postanowienia z okazji rozpoczęcia wiosny. Będę codziennie wieczorem myła zęby (żeby potem nie wydawać pieniędzy na dentystę) i trzy razy w tygodniu będę chodziła na siłownię plenerową.

dzisiaj na obiad miałam pierogi z mięsem.