nerwa

Mialam taki epizod :) Tylko ze ja sie panicznie boje rezonasu, wiec nawet nigdy nie szlam z tym do lekarza. I tez jakos tak mam przekonanie, ze akurat przy guzach mozgu to byloby ewidentnie wiecej objawow neurologicznych - takich silnych, ktorych nie da sie podciagnac pod nerwice (zaburzenia widzenia, rownowagi, niedowlady itd.). Ogolnie moj "konik" od najmlodszych lat to bylo serce. Cos zle zabilo, czy przyspieszylo - ja non stop o tym myslalam. Jak wyladowalam w szpitalu i mnie przebadali, dodatkowo dostalam leki dorazne na obnizenie pulsu, to jakos serce odpuscilo. Tzn. dalej mam czesto wysoki puls czy rozne "przeskoki" ale już bez takiej wkrętki, tylko z akceptacja ze to od nerwicy. Potem mialam tak - ze czesto wlasnie mialam otumanienie, zawroty, bujanie - wtedy skupilam się na głowie. Ze moze byc jakis guz. Dodatkowo malam chyba ze 2 tyg tak, ze tak krzywo widzialam, jakby jednym okiem inaczej niz drugim. Ale bylam wtedy za granica, wiec nie poszlam do lekarza. I to sie ciaagnelo latami, raz byl stan dobry, raz kiepski - tez zwalalam na nerwy, ale niepokoj pozostal. A potem zaczely sie wlasnie te epizodyczne oslabienia, i teraz to mam glownie w repertuarze. Bo jak mam te zawroty czy otumanienia, to olewam bo widze, ze to mija jak sie nie zwraca uwagi. No wiec na placu boju zostalo osłabienie. Inne objawy juz zaakceptowalam, ze są od nerwów. Dwa lata temu mialam w wakacje miesiac z dusznosciami, gdzie juz balam sie ze mam guza tarczycy, albo czegostam w gardle - juz nie pamietam Chociaz z drugiej storny wiedzialam, ze przy napieciu nerwow ucisk moze byc taki, ze tez powoduje problemy z oddychaniem. Zrobilam RTG, wyszlo czyste i przeszlo mi z czasem . A tak to mam takie chwilowe rozne rzeczy - np. przy bolach jelit i przelewaniach, wkrecalam sobie ostatnio zator jelit, ale na szczescie nie trwalo to dlugo - pobralam espumisan i przeszlo.

@zakazana88 a mnie wlasnie męty tez męczą strasznie. Mam ich pełno ale okulista nic nie powiedzial... i w sumie chyba nie bardzo da sie to leczyc. Podobno z czasem same potrafia zanikac. Ale wkurzajace są strasznie! A jeszcze co do bólu glowy - mi juz tez doskiera dzien w dzien - taki ból + ucisk czoła + tak dziwnie w oczach troche. Takie nieogarniecie jak wychodze z domu. Ale nie wiem czy tutaj (oprocz napiecia) nie ma tez duzego wpluwy pogoda. Teraz jest naprawde niekorzystnie, bo raz deszcze, burze, duchota, goraco, potem slonce, zaraz znowu nadchodza deszcze. Zmieniaja sie fronty i cisnienie, to tez bardzo wplywa. A my jak takie wrazliwe to odczuwamy to bardzo dobrze. Wiem, ze u Ciebie to dlugo juz trwa, tez mialam takie dluzsze epizody. Najgorzej, ze u nas wszystko sie n akreca. U zdrowego poboli kilka dni i przejdzie, a my sie wkrecamy i trwa i trwa.... ehh

ból glowy jest objawem tysiaca innych rzeczy :)) A znaczny procent (juz nie pamietam dokladnie liczb) bolow glowy jest pochodzenia napieciowego. A te nierowne zrenice to ja nawet nie wiemc zy mozna nazwac nierownymi (przy tak minimalnej roznicy - ktorą jak sie okazuje ma kazda z nas...)

@zestresowana1990 wiem, wiem - mam tak samo. Niby jakos tak mysle, ze to wszystko nerwy, co wiecej - mam wiele racjonalnych dowodow, ze to nerwy, w dodatku wszystkie tu mamy podobnie. I juz sobie czasem mysle - dobra, koniec! Przestaje myslec i neich sie dzieje co chce, raczej na 99% nic mi sie nie stanie bo to nerwy. Ale... zaraz pojawia mi sie niestety mysl..." A co jesli nie? No bo tak sie czuje.. to nie mozliwe, ze nerwy. Tzn. tak tak, przez nerwy tez mozna sie tak czuc, ale u mnie to chyba cos wiecej. A co jak ja wszystko zingonuje i zwale na nerwy, a jednak naprawde cos mi dolega?" no cyrk

Ja mysle, ze przy guzach te rozncie w wielkosci sa naprawde duze i np jedna zrenica (wlasnie ta gdzie uciska guz) po prostu nie reaguje na swiatlo jak sie poswieci. I pewnie neurolog nawet nie da Ci skierowania na zadne badania. Moze nawet juz okulista moze stwierdzic, ze to nic takiego. A ja jak mialam torbiel, to powiem wam, e sie dobrze czulam :) Mialam realny problem, ktory byl odkryty, i wtedy nic innego mi nie dolegalo :)

@zakazana88 tak spojrzalam na zdjecia ludzi z anizokorią i widze, ze u nich to naprawde są drastycznie duze roznice - i nawet przy takim rownomienrym oswietleniu. A Ty pisalas, ze przy jasnym oswietleniu jest ok. Wiec nie wyglada to u Ciebie zle. Ja to jestem ciekawa jak to jest, czy zrenice generalnie są zawsze rowne i zmieniaja sie w taki sam sposob, czy wlasnie są jakies drobne roznice, a dopiero wielka roznica jest uznawana za jakies zaburzenie. Moze to tak jest ze minimalnie moga sie roznic? (jak piersi ).

Ja sobie przed chwila dalam swiatlo z jednej strony i w tym oku mialam mniejsza zrenice. Co prawda nie bylo tak, ze tu jest bardzo mala, a w drugim oku wielka, raczej taka drobna roznica. A Ty masz duzą, czy tez taka niewielka? To i tak moze sie roznic pewnie miedzy ludzmi, bo to tak jak jeden jest bardziej wrazliwy na swiatlo a drugi mniej.

Ja to samo :) Tylko sie obudze, jeszcze oczu nie otworze i juz pierwsza mysl "jak się czuje, jakie mam objawy, co mi dolega, czy nadal mam to i tamto?" Ale powiem wam, ze jak ostatnio czulam sie normalnie i nie mialam wkrecania, to budzilam sie, i wtedy mysallam jaki to dzien, co mam do zrobienia, ze nie chce mi sie wstawac , co na sniadanie itd. Takie normalnie rzeczy, jak cala reszta spoleczenstwa A mnie to jeszcze dodatkowo dobijają te upały

Ale sluchaj, one maja prawo byc nierówne jak masz nierownomierne oswietlenie. A mowisz, ze na zewnatrz przy rownym oswietleniu jest ok, wiec ja bym sie naprawde nie denerwowala. Moj znajomy ma tak, ze przy takim samym oswietleniu ma jedna inna od drugiej - wtedy to jest dziwne (chociaz tak jak pisalam, zostal przebadany w zagranicznej klinice i nie znalezli przyczyny).

Ale dobrze, ze jest to forum, nie wiem jak jest u was, ale mi juz glupio ciagle narzekac rodzinie i znajomym, bo zdaje sobie sprawe, ze sluchanie wiecznie takich wymysłów zdrowotnych moze byc już baaardzo męczące i pewnie wszyscy mają dosyc. Poza tym - nie rozumieją do konca jak to jest

@laveno no wlasnie, takie objawy powodują calkowite wylaczenie. Mi o dziwo na czas studiow troche przystopowaly objawy, wiec troche jednak skorzystalam z zycia No ale i tak małooo. A na wakacjach to juz nie bylam nie wiem ile lat - bo po prostu nie czuje się na siłach. Ja jeszcze mam teraz jeden stres - bo mialam usuwaną tą torbiel jajnika, i teraz ide na kontrole, ale juz sie boje ze ona znow odrosla albo niedlugo odrosnie. Czytalam, ze tak wlasnie jest z tymi torbielami i lubią odrastać, a mnie co i raz pobolewa ten jajnik, wiec juz widze jak mi ta torbiel znow tam rosnie! kurrr... no! zawsze coś!

Ja tak samo... mysle sobie, wyspie sie, odpoczne, wstane rano (wtedy juz zejdzie ta cala adrenalina czy kortyzol) i bedzie dobry dzien! I budzie sie rano i jest dokladnie tak samo

@laveno no wlasnie, ja to zawsze sie dziwie jak ludzie ciezko chorzy są w stanie funkcjonowac, jakostam korzystac z zycia, a my z glupia nerwica czesto jestesmy uwiezione w domach. Ja to nawet jak widze takich staruszkow - ledwo idą, ale zapierdzielają a to do sklepu a to do kosciola - i dają rade Ja wtedy zawsze mysle, ze jakbym sie tak czula jak one wygladaja, to bym nie byla w stanie wyjsc z domu! Mi tez wiele lat minelo na lęki, na czeste siedzenie w domu bo sie zle czułam. I zgadzam sie, i często wlasnie o tym mysle, ze ludzie korzystaja z życia, bawią się, podróżują, no cokolowiek, a ja mam wrazenie ze trace najlepsze lata życia, na ciągłe złe samopoczucie, na te wieczne nerwy i zastanawianie sie. Jak slowo daje! Mam straszna frustracje, bo teraz powinny byc najlepsze lata, w dobrym zdrowiu, aewentualne chorwoanie na starosc A tymczasem my jestesmy juz jak staruszki, co wiecej staruszki widze ze mają wiecej zdrowia a nawet jak nie, to i tak lepiej korzystają z zycia!

Ja jeszcze we wtorek mam gina (tzn jak uda mi sie zapisac), wiec jego moze podpytam jeszcze o te oslabienia. W sumie jak mialam leczenie hormonalne, to sie dobrze czulam (podobno progesteron dziala uspokajajaca ), bylam spokojna, z energią. Moze go podpytam czy nie moglabym dalej ich brac. Albo chociaz zeby zlecil badania na te hormony to tez bedzie wiadomo co i jak.

@zestresowana1990 kurcze.. no to chyba faktycznie z nerwicy to mamy... Ja powiem Ci, ze raz jak tak mialam to wyszla anemia (ale na tyle lekka, ze nie wiem czy dawalby taki objaw), a innym razem jak poszlam na morfologie z oslabieniem, to nie bylo wcale zadnej anemii Jakbym miala taki stan po jakichs cwiczeniach fizycznych, to pewnie nawet nie zwrocilabym uwagi. A przez to, ze to sie pojawilo niewiaodmo skad, to caly czas zwracam uwage i o tym mysle. Od razu jak sie budze rano to sprawdzam czy jestem oslabiona itd. Ja z tym podnoszeniem sie szybko mam tak samo! I generalnie tez mam zawsze wysoki puls (kiedys nawet wyladowalam z tego powdu w szpitalu, lezalam tam z tydzien i nic nie wykryli...). I juz nawet przywyklam, i mnei tak nie przeraza (zreszta awaryjnie mam leki na obnizenie pulsu ), ale z kolei w tamtym tygodniu pojawila mi sie nowosc - niski puls!!! I oczywiscie znow byly nerwy. Puls byl np 64 albo i 62, niby jescze w normie, a ja juz w nerwach ze zaraz mi jeszcze spadnie i w ogole serce przestanie bic. Wiec wysoki zle, nizszy zle... ehh A zgagi nie mam, ale za to mam sciks w zołądku, wiec stracilam apetyt a przy tym trace wage (i kolejne nerwy, bo i tak waze malo, wiec kazda taka strata kilograma to dla mnie tragedia). Dziewczyny, my się wykonczymy...

@laveno ja to sie boje tego oslabienia po chemii, i wlasnie ze to leczenie tak oslabia i czlowiek ledwo funkcjonuje. W sumei jest to smieszne, bo podejrzewam, ze teraz chyba czuje się bardziej oslabiona niz ludzie z nowotworami hahahah :) no dooobra, to moze z tą morfologia to faktycnie byl tylko skrzep. W sumie faktycznie mogla mi pobrac za malo, bo ja sie panicznie balam i chciala jak najszybciej. Kurde ja chyba jednak jutro pojde na tą morfologie.. no bo nie wiem co innego zrobic w tej sytuacji. Oslabienie nie mija, a staram sie - wczoraj i dzis wychodzilam z domu (wczoraj skonczylo sie to mega nerwami i napeciem, ale dzis w sumie na luzie, bez nerwow) - a wszystko jest tak jak bylo. Jedyne co moglabym robic to po prostu zaakceptowac i zyc dalej, ale jak tu zyc w takim stanie bezsilnosci? Wiecie co jest najgorsze? Ze nam moze nic nie dolegac, a przez to ze sie tym wszystkim denerwujemy, zyjemy w ciaglym napieciu, to pewnie nam sie rozlegulowują rozne uklady i potem mamy dodatkowe problemy :-/

biedronka, no wiesz już naprawde nie wiem co myslec @zestresowana1990 a sluchaj, jeszcze z tym oslabieniem chcialam dopytac czy Ty masz dokladnie tak samo. Bo jam cos takiego, (epizodycznie od wielu lat), ze nagle pojawia mi się taka niemoc, takie osłąbienie, w rekach, nogach, w zasadzie wszystkich miesniach. Ze jak mysle sobie, ze mam zrobic pare krokow, to mam wrazenie, ze nie dam rady. Oczywiscie jak wstane to robie je bez probemu. Nie jest tez tak, ze np mam slabosc i mi wypadaja ciezkie rzeczy z rąk czy cos. Jakby mam tą siłe, tylko mam taką percepcje jakbym nie miala, i tak sie czuje w sume. Mi sie taki stan kojarzy z takim obrazkiem, ze idzie jakas osoba w szpitalu, po chemii, z kroplowką i tak powluczy nogami. I ze jest toalnie oslabiona. To ja mam wrazenie ze tak sie czuje. Chociaz jak cos, to jakos wchodze np. na 3 pietro po schodach i nie ma problemu. Nie wiem, jak tak raconalnie o tym mysle, to wyglada serio jak taka slabosc od nerwicy czy depresji. Ale to jest tak realne i przeszkadzajace, i trwa tyle dni (nie pomaga tu odpoczynek ani wyspanie sie), ze juz az nie chce mi sie wierzyc... Tez staram sie mimo wszystko zmuszac do dzialania, cos robic a nie lezec - bo pamietam, ze kiedys jak sie bralam za robote to potrafilo to dziadostwo zniknac. Ale teraz nie znika juz tyle dni. Normanie to pewnie bym sie obawiala stwardnienia, ale wiem, ze mialam takie cos juz i z 5 lat temu, i jakos nie poszlo nic do przodu wiec raczej odpada. Bardziej boje sie, ze to wlasnie jakeis niedobory. Ale z drugiej str, czy ludzie z niedoborami czuja sie AZ TAK zle? To jest chyba na chwile obecną mój najgorszy objaw, ktorego nie umiem ingorowac i ktory wylacza mnie z funkcjonowania... :-/

biedronka, ja mialam takie poty, ze musialam sie przebierac :) ale to bylo juz jakis czas temu i nic sie wtedy nie okazalo, ze nowotwór. Ja mysle, ze takie poty nawet moga byc zwiazane z hormonami itd. No a przede wszystkim z ciaglym stresem.

a wiecie co mi teraz przyszlo do glowy? Bo robilam tą morfolgie, i niby trzeba powtorzyc bo byl skrzep i nie mogli przebadac. A ja teraz sobie mysle - a co jak wyniki wyszly jakos tragicznie zle, i postanowili, zebym powtorzyla, zeby potwierdzic czy jest az tak zle, czy to moze jakis blad pomiaru? A nie chcieli mnie stresowac podajac te prawdziwe wyniki ?

Tylko obawiam sie, ze do tego czasu poajwi sie cos nowego, i mimo, ze to pojdzie w zapomnienie, to bedzie wkrętka na nową rzecz Niestety tak dziala ta choroba, to nie chodzi o objawy, one sie zmieniają caly czas. Chodzi o to, ze my nie potrafimy "nie myslec". Zobaczcie, tak prawde mowiac.. niby racjonalne, ze sie martwimy, że mozemy zachorowac. Ale tak naprawde to rownie dobrze powinnysmy sie martwic - czy nie wjedzie w nas samochod jak jedziemy, albo idziemy chodnikiem, czy ktos nas nie zastrzeli na ulicy czy napadnie itd. W sumie te rzeczy tez sa prawdopodobne, tak jak i choroby. One są i będą. Chodzi w tym wszystkim o to, zeby sie nie wkrecac. Wiadomo, ze wszystko moze sie zdarzyc, ale nic na to czesto nie poradzimy i nie ma co "martwic sie na zapas". Wiec, wiem - latwo powiedziec. Sama sie wkrecam na maksa i nie moge sie od tego uwolnic :) Ale powiem wam, ze takie nerwicowe wkrecanie zawsze sie z czegos bierze (z jakichs innych problemow, nie zdrowotnych). Po prostu u niektorych jest tak, ze popadaja w alkoholizm, niektorzy wpadaja w depresje i nie sa w stanie nic robic, a niektorzy wlasnie skupiaja sie przesadnie na zdrowiu i chorobach. A dla mnie to wszystko ma podobne podloze. I ja widze po terapii, ze jak zaczynam ogarniac "zyciowe" sprawy i to rozkminiac, to objawy o choroby znikaja (no teraz mam akurat kryzys, ale generalnie, ostatnie 2 lata byly bardzo dobre pod tym wzgledem). Drugą opcją jest zmiana schematów myslenia i pewnych zachowan (tak jak w terapii poznawczo-behawioralenj), tam np. jest zakaz robienia badań, bo to tylko utrwala te błedne schematy i konczy sie na tym, ze jak pojawi sie cos nowego, to tez czlowiek od razu MUSI sie przebadac. A chodzi o to, zeby tego nie robic i nie uspokajac sie wynikami. Wiec ja ogolnie bardzo lubie ten wątek hipochondryczny, i zawsze jak jest kryzys to wiem, ze mozna sie wygadac, i ze ludzie zrozumieja Ale tez trzeba pamietac, ze sprawdzanie, lekarze, badania itd. na niewiele sie zda u nas (no moze uspokoją na chwile), trzeba niestety zrobic wiecej, zeby sie pozbyc tego dziadostwa :-/

@laveno pamietaj jeszcze, ze macanie tez mocno wplywa na dolegliwosci bolowe Ja specjalistka od macania nie jestem, bo na szczescie nigdy sie w to nie wkrecilam, ale pamietam, ze kidys tu na forum ktos pisal, że lekarz mu powiedzial, ze jak sie ciadle dotyka i sprawdza wezły i tym podobne rzeczy, to jest normalne ze one bolą i są podraznione. A nawet mogą byc od tego powiekszone.

Ja dzis bylam w pracy i niestety kiepsko bylo. Straszny lęk, oslabienie, ciągłe newry, i po paru godzinach jestem totalnie wykonczona psychicznie i fizycznie Jakos nie moge sie wyrwac z tego błędnego koła...

@zakazana88 eeee no to co Ty sie martwisz??? To zupelnie normlane w takim razie. Jak na jedno oko pada wiecej swiatla to zweza sie zrenica bardziej, drugie jest bardziej w cieniu, to jest rozszerzona - normalna fizjologia A jak spojrzysz gdzies na rownomierne swiatlo (np slonce) no to masz rowne - wiec wszystko w jak najlepsyzm porzadku :)

@zakazana88 a nie masz tak, ze jak patrzysz w tym pomieszczeniu to tam majsz jakos nierownomiernie swiatlo rozlozone? Tzn. ze pada bardziej z jednej strony (na jedno oko) niz z drugiej? Kurcze, ja ostatnio cieszylam sie, ze troche przytylam, a teraz tez znowu chudne przez te nerwy :-/

@laveno wszystko jest ok !!!!!!!!!!! postaraj sie to zaakceptowac Lekarze wiedza co robia, na bank Ci dobrze wszystko sprawdzila. A to, ze Ty wyczuwasz jako wieksze, to mi sie wydaje ze moze byc dlatego, ze my zewnatrz wyczuwamu to pod dodatkową wartstwa (chociazby skory) i wtedy czuc ze jest cos wiekszego, bo jakby powieksza sie srednica przez wartswy ktore są na wierzchu. Nie no, na bank nic Ci nie jest Ja akurat nie mam wkrecania sie z wezlami i macania guzków, ale ogolnie to tez czesto czuje pod pachami jakies guzki, i czasem takie bolace miejsca mam. Ale zawsze sobie tlumaczylam, ze wlasnie moze od stanika, i od dnia cyklu zalezy, ze costam obolale i tyle. A ja zdecydowalam się nie isc dzisiaj na drugą morfologie... Doszlam do wniosku, ze to i tak niewiele da. A zkolei jak mialam robioną miesiac temu to tez niemozliwe zeby w krotkim czasie az tak sie pogorszylo. I nie poszlam. Chociaz nie wiem jeszcze czy nie dojdzie do tego w poniedzialek