Ivaaa

logicznie to wytłumaczone. I co? Pomaga?:)

witamy:)

na pewno jest zero, nic postępów? Czy może są takie małe, niemal niewidoczne? Cierpliwości! Nie od razu Rzym zbudowano!

Możesz się poddać, możesz prowadzić dalej zdrowy tryb życia i dbać o siebie, żyć.

a może to malkontenctwo?

trudno stwierdzić czy to jest natury psychologicznej. W jakich to występuje sytuacjach? Co wtedy myślisz, czujesz?

są różne rodzaje psychoterapii, różni psychoterapeuci, również leki. Nie zawsze można przewidzieć co będzie dla kogo odpowiednie, warto próbować. Może znajdź innego psychoterapeutę lub w innym nurcie?

Dokładnie, nie ma co odwlekać, im wcześniej zacznie się działanie, tym najprawdopodobniej szybciej i skuteczniej zredukuje się objawy.

Warto pisać listy do siebie, dzienniki, pamiętniki i nie zostawiać w kącie, lecz później czytać je, starać się bardziej siebie zrozumieć, to pomaga w późniejszym działaniu z innymi osobami czy specjalistami także. Na pewno nie zaszkodzi moim zdaniem i wbrew pozorom to nie jest łatwe.

Napisałaś, że rzeczywiście coś pomogło, a jeśli by tak wprowadzić w życie te sposoby na rozładowywanie się? Co się stanie? Jak sądzisz?:)

co daje Ci analizowanie? co daje Ci blokowanie? warto się zastanowić nad tym jakie masz z tego "korzyści", po co to robisz :-)

witaj!

Niektóre jak witraże:-)))

Nie znam przypadków samodzielnego radzenia sobie z NN, zalecam również terapię

witamy, witamy:)

Czemu miałabyś nie dać rady? Napisz jak było u psychologa:)

Hmm, chyba można by to podciągnąć pod arteterapie? Na mnie największe wrażenie zrobiła pierwsza grafika:)

Śmierć bliskich osób następuje niezależnie od naszej woli. Czy masz bliskich, którzy Cię w tym wspierają? A skoro z góry zakładasz, że psychoterapeuta nie pomoże, to nie pomoże. Jednak, skąd wiesz, że nie?

tak, spróbuj sobie zrobić "detox" od konputera i zobacz jak się będziesz zachowywać, co czuć, jak będzie reagował Twój organizm na to.

"nie pozwalam sobie odczuwać, przeżywać danych uczuć" - czy to właśnie nie jest blokowanie?

ja nie wierzę w symbolikę książkową, lecz w moim przekonaniu rzeczywiście sny są odbiciem pragnień czy lęków. Spotkałam się także z przypadkiem, że sny uwydatniały silny strach przed samym sobą.

ja także uważam, że to toksyczny związek, a czy ona widzi w swoim zachowaniu jakieś nieprawidłowości? Czy winę zrzuca tylko na Ciebie (np. za to jak pijesz wodę?)

Najpierw trzeba popracować nad zaufaniem do siebie, później nad zaufaniem do innych. Może psychoterapia analityczna Ci nie służyła, a próbowałaś innych rodzajów?

Nawet psychiatra nie jest w stanie zdiagnozować depresji przez krótki opis na forum. Konieczne jest udać się do specjalisty.

Piszesz, że bierzesz leki, a w pschychoterapii też uczestniczysz>