jasaw

cyklopka, amelia83, Makabra, Doberman, witam Was serdecznie

Brak życia towarzyskiego jest moim wyborem. Chyba jestem zmęczona problemami innych, wystarczy mi, że i ja i Mąż mamy ich naprawdę nie mało Kiedyś bardzo lubiłam spotkania z ludźmi, ale widocznie to już było i nie wróci

Zebrec, oczywiście...

ladywind, nie zgadzam się z tym. Są ludzie mądrzy-autorytety, z którymi rozmowa potrafi wiele wyjaśnić, pomóc, są przyjaciele. Jestem ateistką i nie czuję się osamotniona z tego powodu, uwierz mi.

Pewien Maluszek, który mimo swoich 5 miesięcy, śmieje się cudownie, z dźwiękiem niesamowitym -- 20 sie 2014, 22:49 -- Ramanujan, zazdroszczę Ci

Właśnie zakonczyłam zakupy-internetowe dla Maluchów w Rodzinie. Żałuję, że mam, niestety, ograniczenia /wiadomo jakie /, ale cóż zrobić

Moje bóle somatyczne dotyczą głównie mięśni. Każde przeżycie, silniejsza emocja, powoduje spięcie mięśni-karku, szyi, barków. Czasem /często/ boli strasznie. Pojawiają się też zawroty głowy, zaburzenia równowagi - często! Czasem odczuwam też gastryczne problemy.

Pilnuję gotującego się obiadu

white Lily, Niestety, to prawda... "Samotność nie zna granic, miejsca ani czasu. Jest pozaczasowa i uniwersalna, choć za każdym razem ma własne oblicze. Może równie dobrze zagnieździć się w dziecku, jak i w staruszku. I może być równie dotkliwa dla obu. Najbardziej przerażająca jest samotność w zbiorowości. Gdy konfrontujemy swoją odmienność i zauważamy, że nie pasujemy do świata. To bardzo dotkliwe i wyniszczające uczucie, do czasu, gdy nie podejmiemy decyzji o przebudowaniu siebie..."

follow_the_reaper, znam wielu bardzo wierzących i praktykujących, a jakże samotnych... Samotność jest wołaniem o miłość i troskę. Bierze się z podświadomego przekonania, że ludzie są niebezpieczni i mogą nas zranić, że nie jest bezpiecznie prosić ich o to, czego chcemy. Wynika także z podejrzenia, że nikt nas nie chce i nie jesteśmy godni miłości. Pragniemy obecności ludzi, a z drugiej strony odpychamy ich. Głównym lękiem kryjącym się za samotnością jest lęk przed odrzuceniem. Myślę więc, że wiara nie rozwiązuje problemu samotności...życie w samotności wielu Forumowiczów tego dowodzi.

kosmostrada, oczywiście, zgadzam się z Tobą. Ja także przerabiałam ten problem na terapii i nie ustaję w ich oswajaniu - Mąż zażartował Dzisiaj mi się udało...

platek rozy, mirunia, cyklopka, Infinity, amelia83, dziękuję Wam To prawda, że z Wami raźniej

monk.2000, Byłam dzisiaj u endokrynologa /bez zapisu/, ale nie przyjął mnie, ponieważ miał bardzo dużo pacjentów. Jednak umówił się ze mną za tydzień, kazał przyjść przed wizytami 15 min /jakkolwiek to brzmi /. Mam lepszy nastrój, choć na początku, zaraz po wyjściu z domu, było słabo. Później poszliśmy do rossmana, a także do stokrotki...okazało się, że dałam radę, choć teraz jestem padnięta, boli mnie głowa. Ale co tam. Byłam i wróciłam cała Jutro idę do młodszego Wnusia-Kacperka, bo wrócił z Mamą z Bieszczad, stron rodzinnych swojej Mamy. Nie było Go prawie 2 miesiące. Na pewno urósł bardzo Mąż stwierdził, że gdybym częściej widywała się z Wnukami, to lęki by poległy Jednak to nie jest możliwe

Ramanujan, też mam sporo nieprzeczytanych książek, ale uwielbiam klimat, zapach, biblioteki i tę ilość do wyboru... Te plany są ważne... Ja już przeżywam jutrzejszą wizytyę u endokrynologa. Mam uczulenie na lekarzy, przychodnie. Tym bardziej będzie to stresujące, że nie byłam na wyznaczonej wizycie z powodu upałów, więc nie wiem, czy zechce mnie przyjąć. Muszę uprzejmie poprosić... -- 18 sie 2014, 23:48 -- Ramanujan, naprawdę dobrej Ci życzę

cyklopka, naprawdę musisz...jednak szczerość w tym względzie konieczna jest

Ramanujan, tak bardzo tego potrzebuję, więc może niedługo wybiorę się w końcu /oczywiście nie sama, za daleko /.

Ramanujan, sąsiadka przyszła, a Ona lubi pogadać, co mnie męczy, ale cóż...trzeba jakoś żyć z ludźmi. Później byłam na wieczornym spacerku-prawie sama. cyklopka, jesli jest mądry lekarz, to słucha pacjenta. Analizuje z nim, jak reaguje na leki przepisane. Są też tacy, którzy "wszystko wiedzą lepiej". Ja mam szczęście do poważnych doktorów, a jeśli coś mi nie odpowiada, od razu zmieniam. Dzisiaj zapisalam sie do okulisty - na 11 wrzesnia, a słyszę , że ludzie czekaja ok.roku /?/, nie znam lekarza, po pierwszej wizycie zdecyduję, czy do niego wrócę -- 18 sie 2014, 23:36 -- Ramanujan, życzę Ci spokojnego snu

Ramanujan, zauważyłam, że wiedza niektórych Forumowiczów, dot.leków, jest porażająca

amelia83, Karinko, ja nie kupuję nowych książek, bo nie mam już miejsca na ich ułożenie. Od chyba pół roku wybieram się do biblioteki, która kiedyś była blisko mojego domu, a teraz przenieśli ja dalej. Ciagle mi tam nie po drodze. Też już mam chęć poczytać coś nowego, poznać nowych autorów. W kwietniu mam wizytę u okulisty i być może zmieni mi szkła, bo słabo widzę i nie mogę czytać, ani wyszywać, tak długo jak bym chciała. To denerwujące. -- 18 sie 2014, 22:02 -- amelia83, to jest prawidłowe myślenie Spokojnie, bez napinania się, pośpiechu, powolutku, dojdziesz do wszystkiego, wierzę w to

cyklopka, smaczne? Mam ochotę upiec coś innego, czego jeszcze nie robiłam. Znam muffinki z miodem, ale ze zwykłej, pszennej mąki, z olejem. Z gryczanej nie robiłam.

Wiem, że to trudnow to uwierzyć, ale po rozmowach z Wami, zmobilizowałam się i wyszłam sama. Rózne myśli mi towarzyszyły, lekkie zawroty głowy, lęk, jak zawsze, ale wyszłam, byłam, wróciłam. Rozmyślałam o tym, czy długo jeszcze będę w takim stanie, czy może wstanę któregoś dnia i pomyślę, poczuję - jestem wolna, nie czuję lęku...chciałabym. amelia83, cieszą mnie Twoje pozytywne posty Ja też czytam ciekawą książkę - Milczące między nami J Hena.

mirunia, a ja wręcz przeciwnie Jeśli tylko opanuję ten smutek /podejrzewam jakiego pochodzenia/, będę cieszyć się urokami tej pory roku... -- 18 sie 2014, 18:47 -- Witaj tosiu_j,

kosmostrada, to jest piękne

kosmostrada, i dobrze

nerwosol-men, to badzo poprawia nastrój i atmosferę ogólnie Nieprawdaż?