Kaja007

O wow dzięki, od razu mi lepiej :)

Może mnie ktoś przytulić?

Ja takiego jeszcze nie znalazłam, niestety... U mnie dziś piękna pogoda, a ja się czuję kompletnie rozbita- to pewnie po leku

A czy po efectinie mieliście rozszerzone źrenice i ból oczu? Ja często takie coś odczuwam, jest to dosyć dokuczliwe.

Mam problemy z koncentracją. Nie mogę się na niczym skupić, jedno zdanie czytam przez kilkanaście minut, a później i tak nie wiem o czym czytałam.

Byłam ostatnio u lekarza, spytał czy widzę poprawę, gdy odpowiedziałam że nie to powiedział że jeszcze przez miesiąc mam brać efectin a później zobaczymy. Bo, być może to jest związane z dużym stresem, którym trzeba się zająć, ale jak się tu nie stresować... eh i koło się zamyka.

Nie mam problemów z zaśnięciem, wręcz przeciwnie spałabym przez cały dzień, noc...

Tak, efectin dostałam z przepisu lekarza, biorę go od 1 miesiąca. Może rzeczywiście powinnam iść do jakiegoś psychologa, ale nie wiem jak się do tego wszystkiego zabrać... Eh, idę spać, jestem totalnie wyczerpana.

Biorę leki Efectin, a do psychiatry czy do psychologa nie chodzę.

Dlaczego nikt mnie nie chce zrozumieć i tylko słyszę że mam humory. Mama mi ostatnio powiedziała, że czasami jestem tak wkurzająca że ma mnie dość, odpowiedziałam że nie tylko ona tak myśli. Moje koleżanki w szkole tak samo się zachowują. Jasne to jest też moja wina, powinnam całemu światu wykrzyczeć że jest mi źle i potrzebuje pomocy... Wszystko jest takie proste w moim domu, w moim pokoju, ale gdy wychodzę na zewnątrz płakać mi się chcę bo nie mam już siły walczyć z całym światem...

Ja biorę Efectin od 2 miesięcy, trochę mi chyba pomógł, ale mam też skutki uboczne. Najdotkliwsze to drżenie rąk i nerwowość (a jak raz zapomniałam o tabletce, to następnego dnia myślałam, że wybuchnę ze złości a w dodatku cała się trzęsłam z nerwów). Mam też bardzo dziwne sny. Mam też problemy z odróżnieniem rzeczywistości od fikcji np. zastanawiam się czy coś się wydarzyło naprawdę, czy to widziałam w telewizji lub w śnie - totalny odjazd...

Ja już naprawdę nie mogę, nie wytrzymuję tego wszystkiego. Jestem totalnie załamana, roztrzęsiona i bezradna. Ten wieczór przekonał mnie, że ja wcale nie zdrowieje, a wręcz przeciwnie... Co ja mam z sobą zrobić, jak żyć? Mam już dosyć udawania, że wszystko jest ok, chciałabym się wyżalić, wypłakać i zostać zrozumianą.... Tak bardzo chciałabym umrzeć....

Źle się dziś czuję, słabo mi i głowa mi pęka, ale może to przez tą pogodę. Czy macie czasami tak, że krzywdzicie osoby które kochacie lub lubicie, chociaż tego nie chcecie.?

Już wiem jak ważne jest zażywanie tabletek regularnie. Wczoraj zapomniałam wziąć tabletki i dziś rano myślałam że zwariuję. Byłam w tak okropnym stanie psychicznym, że o mały włos samochód by mnie rozjechał... Teraz jest trochę lepiej. Ale rano łzy same się lały, ja mam wychodzić z domu do szkoły a twarz czerwona, oczy zapłakane i cała w drgawkach... Tragedia Kiedy przyjdzie poprawa

Chyba tego mi najbardziej brakuje, osoby której mogłabym się zwierzyć, przytulić... taaak samotność Nie wiem co mi dziś jest, ale cała się trzęsę z nerwów i nie mogę się uspokoić. Ręce mi dygoczą, nie potrafię się skupić na czytaniu. Jakaś masakra, nie wiem co się ze mną dzieje...

Ja mam już dosyć słuchania "weź się w garść" lub "nie przejmuj się tym" jak mam się nie przejmować i nie martwić tym że w niczym nie widzę sensu, że dla mnie życie jest beznadziejne i wiadomość o tym że umrę za 1 godz. pewnie by mnie ucieszyła... Jak mam się nie przejmować tym, że na niczym nie potrafię się skupić, a matura za pasem... To wszystko jest dla mnie takie trudne i jestem z tym, zupełnie sama...

Ja biorę leki od miesiąca, poprawy nie widzę żadnej.

Ja wiem. Ale to mija i wraca, wraca ze zdwojoną siłą...

Ja też już mam wszystkiego dość. Jestem ogromnie zmęczona tą całą sytuacją z chorobą... Nie potrafię sobie z nią i z samą sobą poradzić ;(

Mam dziś okropny dzień, cała się trzęsę i nie potrafię się uspokoić, a przede mną tyle nauki. A ja jedno zdanie czytam pół godziny i nie wiem co czytam, bo nie potrafię się skupić. Tragedia, jak tak dalej będzie, to chyba nie zdam tej matury, a to dopiero będzie porażka...

Ja znowu mam doła i jestem zupełnie załamana i zagubiona. Nie potrafię sobie poradzić z moją depresją i nerwicą, odbija się to na szkole, nauce, ocenach. To mój ostatni rok w liceum i naprawdę nie chcę go zawalić. Miałam takie plany, marzenia, ale to było kiedyś... Ale do rzeczy, zaczęłam się ostatnio zastanawiać, czy nie powiedzieć o swoich problemach jakiemuś nauczycielowi, którego lubię i ufam. Nie wiem czy to dobry pomysł, ale jestem w kropce. Macie jakieś zdanie na ten temat?

Ja od pewnego czas też mam problemy z koncentracją i czytaniem. Nie potrafię się skupić na danej rzeczy, a myślami jestem daleko. Czasami nie mogę zrozumieć, co inni do mnie mówią. Straszne uczucie...

Jestem dziś strasznie roztrzęsiona. Byłam u lekarza, powiedział mi że mam depresje z nerwicą! Po 2 latach, ktoś mi powiedział co mi dolega. Teraz strasznie się boję co będzie dalej i jak sobie z tym poradzę

Edyta Geppert Jaka róża taki cierń Była zła, gdy zatrzasnął drzwi W środku płacz, w oczach suche łzy Pomyślała, no tak Znów ten schemat się pcha Oto był ten ich słynny ląd Dwa na trzy, wynajęty kąt Może śmiesznie to brzmi Lecz w tej chwili nie miała już nic Trzy tuziny złych kart To, co bolało znikło już Mimo to ból Jaki ranek, taki dzień - nie dziwi nic Jaka woda, taki brzeg - nie dziwi nic Jaka pościel, takie sny - nie dziwi nic Nawet to co jest Jakie serce, taki lęk - nie dziwi nic Jaka słabość, taki grzech - nie dziwi nic Jaka kieszeń, taki gest - nie dziwi nic Nawet to co jest Jaka róża, taki cierń - nie dziwi nic Jaka zdrada, taki gniew - nie dziwi nic Jaki kamień, taki cios - nie dziwi nic Jakie życie, taka śmierć Różo, różo, nasz jest świat Zostaniemy wciąż młode Noc wiruje wokół nas Spójrz, uśpiłam już trwogę Miłość durna, miłość zła Nie ma władzy nade mną Włosy me pochwycił wiatr Dziesięć pięter i ciemność Jakie życie, taka śmierć - nie dziwi nic Jaka zdrada, taki gniew - nie dziwi nic Jaki kamień, taki cios - nie dziwi nic Nawet to co jest, co wyrywa z nas Cały zapas słów Cały spokój serc Jakie życie, taka śmierć - nie dziwi nic Jaka zdrada, taki gniew - nie dziwi nic Jaki kamień, taki cios - nie dziwi nic Nawet to co jest... http://pl.youtube.com/watch?v=ewZTHAgFkjU

Beznadziejnie się czuję, pusta, nic niewarta, głupia i dziwna... Chciałabym się rozpłynąć zniknąć Okropny jest ten świat...