BulletproofCupid

Może. Ale leków nie powinno się stosować bez kontroli psychiatry.

Bardzo łatwo znienawidzić siebie. Przynajmniej mi to łatwo przychodzi.

Jestem fascynujący. Nienawidzę i podziwiam.

Jak długo brałaś seroxat?

Tzn. inne niż tzw. psychodynamiczna. Ktoś miał kontakt? Chodzi mi o indywidualną.

Kochamy uogólnienia i rady pani przedszkolanki.

Też wydaje mi się, że to jedyna droga... Niewątpliwie jestem w stanie zrobić dużo. Ale tu potrzeba konsekwencji. A przy moich wachaniach natroju... No właśnie... Boję się cholernie mojej nieprzewidywalności, kiedy tylko dotykam granicy sensu... Pomijam, że utrudnianie sobie, choćby niezbędnych ćwiczeń fizycznych, należało niegdyś do moich natręctw. Teraz jest lepiej... Mam nadzieję. Nie, cholera, potrafię to! Tylko co kiedy... poczuję, że nie chcę. Że ból wraca, że nie chcę nic z tego świata, że chcę zamknąć się w swoich bezpiecznych deluzjach... Boję się, że to mnie przekona... że "wybiorę" porażkę. Bo to... po prostu się dzieje. Nie, nie tym razem. Czuję że mogę wygrać, ale rozum nie pozwala wierzyć, bo który to raz...

Wszystkie prawdziwe leki są na receptę.

Welcome aboard!

Żeby poświęcić 3x3 godziny w tygodniu to chyba nie trzeba rzucać studiów, nie? No chyba że ze wszystkimi terminami pokrywają Ci się zajęcia, to trudno, ale szukałaś czegoś chociaż?

No i? Ludzie to robią. Jakieś zajęcia przepadają, ale chodzi przecież o zdrowie. O życie.

Co ty nie powiesz? Wiem co mówię bo seroxat brałam baaardzo długo i po każdym stopniowym odstawieniu objawy nerwicy wracały, więc chyba prosty wniosek się nasuwa, nie? Zreszta to nie jest tylko moje spostrzeżenie, ale wiele osób, które dość długo zmagają się z nerwicą i leczeniem za pomocą chemii też tak mają. W takim razie przepraszam - już kilka razy tłumaczyłem tu czym są benzodiazpiny, stąd moje spaczone nastawienie. Sam na antydepresanty jestem zupełnie uodporniony. Pozdrawiam

Jakie zdanie, jakie stwierdzenia? Po prostu zapytałem. W razie czego -> PW. Przepraszam za literówkę, Poetko! (cholerna nerwica!)

Bo jestem rodzicem. (Jesli masz wątpliwości,to proszę - znajdz dla dziewczyny lepsze rozwiązanie..) Rodzicem Moniki? Rozumiem. A zasadności Twoich rad nie kwestionuję. Po prostu argumentacja wydała mi się niedorzeczna.

co ja widzę... Wyjaśniłem moje stanowisko. Sądzę, że średnio-inteligentny czytelnik zrozumie o co nam obu chodziło, i zdecyduje który pogląd jest mu bliższy. Skąd wiesz, Atrucho?

Cicha woda brzegi rwie :]

Moniczko to co napisze nie bedzie przyjemne ale niestety tak z reguły jest w nerwicy,że leki tylko usuwaja objawy i po odstawieniu wszystko wraca,bo nie ma co chamować objawów. Więc nie ma mowy o tym,że nerwica wróciła, bo ona cały czas była tylko zostały wyeliminowane jej objawy. A przyczyny nerwicy i tak pozostaja nie rozwiązane, dlatego należałoby rozejrzeć się za jakims psychologiem. Psychoterapia - Owszem! A leki - są różne. Te akurat są od leczenia.

Nie rozumiemy się.

Codziennie siedzisz w pracy od 8 do 24?

Mylisz pojęcia, Miły. Monika nikomu innemu krzywdy nie robi. Ani inni którzy się okaleczają - porównanie do narkomanii w tym kontekście jest kompletnie chybione. A problemów z prawem to już komentował nie będę.

1. Nie znam takich przypadków (poza książkowymi) 2. Trzeba mieć zdrowy umysł.

I dlatego ja nic nie mówię, nie po tym, jak moi "przyjaciele" uznali mnie za narkomana po tym, jak zobaczyli przypadkiem moje antydepresanty. JEZU K*** CHRYSTE! Skąd się tacy biorą???

Terapia grupowa, g...no warta. Szkoda czasu, a przede wszystkim pieniędzy. Różne są, Rafik. Byłem na odziale, gdzie terapia grupowa to była kpina po prostu. A gdzie indziej jest 3 razy w tygodniu po 3 godziny i z sensem. Grupa jednak nie zastąpi terapii indywidualnej, a taka chyba jest podstawą w leczeniu poważnych zaburzeń, grupa najwyżej wspiera IMVHO...

Kurwa...! Znaczy dzięki wielkie za tego posta, Jacek Poważnie! Jeszcze napiszę jak ochłonę :)

Uhh, spokojnie. Seroxat to antydepresant, nie powoduje uzależnienia, tolerancja nie zwiększa się. Nie martw się niepotrzebnie :)