amelia83

zielona, czerwona śmierdzi kaktus czy drzewko szczęscia?

wanna włosy proste czy kręcone?

wróciłam z odwiedzin, piłam herbatkę w towarzystwie przyjaciółki i siostry i ich dzieci jem chipsy

socjopatia, Kika7, miło się czyta takie pozytywy, pięknie

wyszłam do pobliskiego sklepu, a od kilku dni mam lęki przed wychodzeniem z domu...Dlaczego te cholerne lęki wracają Zmusiłam się.... Moja przyjaciółka jest w Polsce, miałyśmy się spotkać, tak za nią tęskniłam a teraz się boję, wstydzę, o czym ja będę rozmawiała,...okropna pustka w łepetynie odebrałam telefon z propozycją pracy, ale nie czuję się pracować w tym stanie co jestem, podziękowałam jednak wierzę, że musi być lepiej, w czwatrek mam lekarza, będę błagać o zmianę leków i psychoterapię

z mlekiem modnie czy awangardowo?

Dave38, rozumiem Cię doskonale, ja leczę się od 2001. Mam lepsze momenty ale czasami faktycznie też mam już dość chorowania i momentów kiedy przegrywam z chorobą

Dave38, przykro mi, ze czujesz się zle. Może jednak są pozytywy Twoich terapii? leki nie pomagają?

ja ostatnio ciągle odwołuję spotkania z koleżankami, ze znajomymi, czuję pustkę w głowie, nie mam o czym rozmawiać, u mnie w sumie nic ciekawego się nie dzieje i jest mi wstyd przed za siebie, że nie mam ciekawego życia; jak do mnie ktoś ma wpaść to łatwiej, gorzej ja jakbym miała sama jechać np. autobusem gdzieś to sobie nie wyobrażam tego na dzień dzisiejszy....kiedy będę normalna..wiem nigdy

kawka z przyjaciólką, która wyciągnęła mnie z łóżka poprawiła mi nastrój trochę, bo radości ostatnio nie odczuwam ani nie znam,

czytam książkę

lolka, witaj i rozgość się

mam to wszystko od jakiegos czasu i problemy z koncentracją , otępienie, w towarzystwie pustka w głowie, nie wiem o czym mam gadać, jestem osowiała, bierna i wycofana i płąkać chce mi się przy prostych czynnościach, nawet pisząc tu mam pustkę w głowie i czytając posty innych, te posty innych wydaja mi się mądre, składne a moje marne

nube, dziękuję bardzo, będę się starała bo zaley mi na pozytywnej zmianie

ja staram się, ale nie umiem się odpędzić od tego pesymizmu, czuję to całą sobą, cokolwiek już robie, gdy się zmuszę to wku*wiam się nad tym, płączę z bezsilności, wszystko mnie denerwuje, czynności, ludzie a ja nienawidzę być taka, w czwartek idę do P. poproszę ozmianę leków, takie myśli, że jest beznadziejnie jest w moich myślach non stop, jak je wypędzieć? ja nie mam pomysłu

..też się tak czuję

mieć siłę i uwielnić się od otępiania się, bo tak na dzień dzisiejszy mogę nazwać swoje życie jedno WIELKIE OTĘPIENIE

ruda22, witaj serdecznie wśród nas

ja mam wizytę u P w czwartek i zapiszę się na psychoterapię, chcę popracować nad swoją samooceną i fobiami przede wszystkim

ja mam ostatnio prawie non stop uczucie derealizacji, czy wśród ludzi czy sama, cokolwiek bym nie robiła, to jest jakby nie moje, nie czuję tego co robię, proste czynności męczą strasznie, to takie nie moje , ja też taka obca, wsród ludzi czuję się rozdrażniona, uśmiecham się na siłę, jestem zmęczona

monk.2000, nie wiem a TYy masz jakieś pomysły? -- 02 lis 2012, 23:52 -- buziaki zawijam się pod kołderkę

co tam jak humory u mnie nie bardzo, czuję się bez życia, bez energii, taka pusta przezroczysta i niefajna

Efekt Motyla kiedyś widziałam, czułąm niedosyt na końcówce filmu ale podobał mi się

hellloooł people