chojrakowa

Alex1963, u mnie zaczęło się od zaburzeń odżywiania 4lata temu, a że byłam źle prowadzona (jako DDA) to przeszłam z anoreksji w bulimię i depresję i wtedy pojawiły się pierwsze lęki. I tak to trwało i trwało, więcej depresji było, ale też stany pobudzenia i euforii, głupich decyzji, których wtedy nie zauważałam, a teraz widzę, że były. Lęki mi się nasilały, różne leki wchodziły i zmieniały się na inne. Przy topiramacie zeschizowałam do końca i włączyła się psychoza. Minęła, pozostały napady lęku, strach przed ludźmi, szczególnie tymi nowymi i depresja, nie wyłażę z nory, nie widzę sensu w niczym, jem i wymiotuje i jem. Epizody podwyższonej aktywności i debilnych zachowań miewam nadal, i cóż... Długo by pisać.

bardzo a ty?

Korba, wróci...

Ja jestem nadwrażliwy na odrzucenie. I to na każde możliwe odrzucenie. Każde odrzucenie to dla mnie koniec świata i powód do rozpaczy. Amen

Dobre pytanie, podtrzymuję.

linka, akurat ta platyna, którą ja proponowałam ma ogrom rozjaśniacza w sobie i poprawkę kolorem, chociaż ja zdzierałam kolor sztuczny, którego rozjaśniacz nie ruszył, ale z naturalnymi może i da radę.

ten ten mam ich mało, kolor ładny, bo farbowany, wypadają wchuj, ale jakośtam to wygląda. Zawsze jakby pioerun pie rdlonął w rabarbar i na to nie ma metody, wieczny burdel. Nie wiem, też nie lubię i się boję. A ty?

uwielbiam, ale Danio nie taki najzwyklejszy, waniliowy wiesz jakie ja mam rozstępy? myślisz o rzuceniu palenia?

A skąd dokładnie jesteście? To może wpadnę i powyściskuję

Niestety tak Haniu, niestety tak, i choj wie co jeszcze...

Krwiopij, jeśli mały, to zdaje się z perfecty jest dobry krem na rozstępy. Mały w sensie świeży. Nowa seria wyszła - serum do szybkiej redukcji. pyt jak w poprzednim poście

bo już dawno nie stałam na wadze, a moja głowa mówi mi, że przytyłam. Jeśli nie, to się uspokoję, jeden lęk odpadnie. Jeśli tak, rozwalę sobie ten głupi łeb i jeszcze gorzej się dobiję. akceptujesz siebie?

Krwiopij, i wzajemnie. Dobrze, że jesteś...

Boję się marzyć.

Ja to potrzebuję tulenia codziennie, to chore jest, codziennie powtarzania, że jestem potrzebna i kochana, chociaż wątpię, żeby to zmieniło moje poczucie żałosności i beznadziei... Tulam was wszystkich.

zeus - człowiek

Krwiopij, dzisiaj tak. Boję się jak cholera zważyć się czy nie?

Mój facet nie jest wieszakiem oooooj nie, ale za to między innymi go kocham. Faceci wieszaki nie, kobiety....eh. Panna_Modliszka, mam mózg anorektyczki a ciało prosiaka, a wiem, że nie mogę nie jeść, za dużo osób bym zraniła plus to do niczego nie prowadzi - nawet przy 30kg czułam się jak prosię. I co z tego, że mam świadomość choroby?

A widziałaś ty kiedy świnie? NIE SĄDZĘ kto mi pożyczy wagę?

mój 6, wstałam godzinę temu a twój?

Zenonek, jakieś 55kg teraz przy 170cm... Nie wiem, nie mam wagi w domu JUŻ

wovacuum, jakoś napewno... Dziś psychiatra, umieram ze strachu, że znów oleje moje problemy i puści mnie z kwitkiem na te same leki.

nie mam pojęcia, pewnie gdzies na widoku, a jak nie, pożyczę ci swojej jak mam delikatnie zasugerować jakiś lek psychiatrze? to co biorę nie działa, liczę na Prozac, bo kiedyś pomógł, ale nie wiem jak zagaić...

Panna_Modliszka, weź jakiś porządny młotek i mi to wbij do głowy. Jak na siebie patrzę to mnie mdli, za dużo tu, za dużo tam, tuczne prosię.

Na to, żeby udało mi się dogadać z psychiatrą. Pobożne życzenie...