Helvetti

No też się ździwiłam.

Wiesz co Kasiu? Czasem myślę, że właśnie NIC nie przeszłam. Że sobie to wszystko wymyślam. Wypieram to wszystko. Przez cięcie automatycznie czuję się gorzej, ale gdy czuje sie źle nie potrafie tego nie zrobić. DURNE. Z tą śmiercią to Cię rozumiem... umrzeć, tak po prostu. A kiedy masz terapię?

Jedno małe cięcie wywołuje u mnie falę wspomnień, myśli i czynów autoagresywnych.

Znów mam chore wyobrażenia. Znów gdy zamykam oczy widzę moją pociętą rękę.

Chciałam napisać w pamiętniku podsumowanie tych dwóch tygodni, ale jakoś nie mogę się zebrać. Im więcej przebywam w domu, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że nie chcę tu być. Że chcę być gdzie indziej, gdzieś dalej. Czemu pokazuję że jest dobrze, chociaż tak naprawdę mam ochotę wskoczyć pod samochód?

Myślę że poznanie przyczyny to ważny element terapii

turban

Mam do was pytanie. Czy rozumiecie swoje zaburzenie?

Pracujesz w callcenter? Ale nie w Warszawie?

Nie mam siły na moich rodziców. Mój tata nie może mnie nawet na pociąg ostawić, a mama ciągle mi gada, że mam od ojca kasę wyciągać, i że nie doceniam tego co ona dla mnie robi. Doceniam. I to za bardzo.

Ja nie mam pogranicza, więc się nie znam. Ja mam coś innego, ale nie wiem co.

Jak się dowiaduję o kolejnych osobach które lądują na zamkniętym, to mi się serce kraja...

Ale po co robić coś złego, i niedozwolonego? Chyba że tak jest w z.o, ale ja tak nie mam.

Czasem chyba czujemy to samo.

No tak, do maja ale czuję że nigdy nie będe pewna

To że nie daję to też. Ale to było planowane. Boję się że te 12 tygodni nie wystarczy? Co wtedy...? Zaproponowali mi, żebym za 12 tygodni, w maju, znów wróciła na dwa tygodnie, a potem została jeszcze na wakacje. Nie wiem czy się zdecydować... Cały czas o tym myślę, ale im więcej myślę, tym mniej wiem

Jasne, na drugą część terapii.

człowiek nerwica, zaciekawiłeś mnie :> A mi sprawiło dziś radość tylko....ciasto -- 24 lut 2011, 21:32 -- Ja też uwielbiam rurki. A po za tym nie ważne co modne, ważne co nam się podoba

Skierowanie na oddział.

Czyli w poniedziałek. Kot mi wbił pazur w pocięte miejsce. A moja doktor pierwszego kontaktu nie chciała wypisać mi skierowania, ale jednak to zrobiła.

Pobyt w domu wydłużony o 24 godziny. Dla mnie to AŻ 24 godziny.

Spokojnej nocy wam życzę

Nie wiem czy to dlatego, że to czytałam, czy może dlatego że jestem zjebana, ale pocięłam sobie pól uda. Dobranoc. Pewnie nie zasnę, więc jeszcze poczytam.

I chyba nie tylko ja.

Może nie powinnam tego wszystkiego czytać