Cała aktywność

Nie wiem. Ja tak mam odkąd wróciłam do paro właśnie

No nie do końca. Przede wszystkim norma zachowań jest bardzo szeroka - ludzie są po prostu różni. Żeby dostać diagnozę, muszą być spełnione różne warunki, m.in. właśnie to, że nie panujesz nad swoimi objawami i nie możesz się „po prostu ogarnąć”. A poza tym musi Ci to obniżać jakość życia. Ja np nie panuję nad swoimi problemami z koncentracją, np idę do kuchni po coś, ktoś mnie prosi żebym mu przy okazji przyniosła z kuchni szklankę wody i w ciągu tych 30 sekund po drodze ja się zamyślę i nie wiem, po co ja do tej kuchni poszłam. Więc wracam, oczywiście bez tej rzeczy po którą poszłam i bez tej szklanki wody, a osoba, która mnie o nią prosiła nie może zrozumieć jak można w ciągu 30 sekund zapomnieć? Ja potrafię też nawet nie pamiętać że ktoś mnie o coś prosił jeśli akurat byłam zamyślona. Poza tym jeśli od urodzenia myślisz w pewien sposób to możesz nawet nie wiedzieć, że „normalny” sposób myślenia jest inny. Oczywiście widzisz, że masz jakiś problem z porozumieniem z ludźmi, albo że niektórzy się na Ciebie denerwują ale niekoniecznie wiesz dlaczego. Ja dopiero na kursie dla rodziców dzieci autystycznych dowiedziałam się, że mój sposób myślenia jest autystyczny. Psychiatra tłumaczył na przykładach, np ktoś coś mówi, „normalni” ludzie rozumieją to w ten sposób, odpowiadają w taki sposób, natomiast autyści rozumieją to inaczej i odpowiadają inaczej. I myślałam serio, że Pan psychiatra się pomylił w sensie, że to co przedstawia jako autystyczne, jest tak naprawdę „normalne” a on przez przypadek zamienił przykłady no ale nie, dowiedziałam się że mój logiczny i często dosłowny, oraz obiektywnie rzecz biorąc poprawny sposób rozumienia świata nie jest wcale oczywisty dla „normalnych” ludzi. W ten sposób dopiero zaczęłam rozumieć dlaczego zawsze czułam, że jestem „inna”, i też nauczyłam się nie irytować na „normalnych” ludzi. W końcu to mój sposób myślenia jest bardziej logiczny, ale jednocześnie jest dużo mniej powszechny w społeczeństwie. Teraz mogę dopasować mój sposób komunikacji tak, żeby inni lepiej mnie rozumieli, mogę też lepiej zrozumieć innych.

Nie! Do jakiego telefonu masz największy sentyment?

nawiedza inne zakątki internetu

nie oglądałam jeszcze Dom bardzo nawiedzony?

zwierzę - gawron roślina - mimoza wstydliwa

lubi koty

A kto mnie zmusił do czegoś? Jest coś czego nie wiem? Nigdzie się nie wybieram. Jak ktoś zna jakiegoś lekarza co potrafi przenosić ludzi w czasie to chętnie się zarejestruję na 2086 rok gdzieś w marcu bo akurat będę miał czas. A tak to niech szczypią ludzi na hajs. Dam sobie radę sam. Bez ich pomocy się obejdzie.

Mi Elvanse działa dłużej i łagodniej, Medikinet nie dawał za bardzo rady.

Mi też wyszło ciężkie. Ja brałam 70 mg cr ale tabs mnie trzymał 3 h więc jakby miało starczyc na cały dzień to i trzecią by trzeba było 3-4 h

Zgadnij co to za państwo na podstawie zrzutu z Google Maps i podaj własne.

Wyszło ciężkie. Objawy typowe: problemy z koncentracją tak duże, że w zasadzie nie pamiętam połowy życia (zamyślam się tak, że robię się głucha i ślepa, nie wiem co się dzieje dookoła mnie). Notoryczne gubienie rzeczy, nawet jeśli obiecałam sobie (i np mamie) że będę pilnować jak oka w głowie. W dzieciństwie i młodości małe zapotrzebowanie na sen, a raczej po prostu problem z wieczornym zaśnięciem a potem byłam wykończona resztę dnia. Nadpobudliwość motoryki małej, ciągłe klikanie długopisem, nakręcanie włosów na palec czy skubanie skórek. Duża impulsywność w dzieciństwie i młodości, przede wszystkim komentowanie zanim pomyślę. Często słowotok. Poza tym objawy „z pogranicza” które występują i przy ADH i przy autyźmie czyli wszystkie fizyczne atrakcje związane z nieprawidłowym przesyłaniem impulsów w układzie nerwowym (lub ich odczytywaniem). Leki na ADHD działają na mnie bardzo uspokajająco, a to stymulanty. Mogę spokojnie sobie uciąć drzemkę po 50 mg Medikinetu lub Elvanse Po pierwsze możliwość leczenia farmakologicznego zarówno ADHD jak i nerwobóli. Poza tym poczucie, że nie jestem nienormalna tylko mam typowe objawy. A po trzecie - klucz do zrozumienia co mi służy a co nie, i dlaczego. To mi pozwala lepiej planować dzień, tydzień, pracę, odpoczynek itd.

Dziekuje wszystkim że zareagowaliscie lub to zrobicie by skłonić Fuji do pomocy! To jest siła miasteczka tredowatych

Według siebie samego. Właśnie nie da się np poprawic pamięci (Ale możesz np wszędzie pisać karteczki, inna sprawa że często ich nie zauważasz xd i tak nie przeczytasz), tak jakby organizm miał sam sobie kikuta odrosnąć. Jeśli kogoś to nie uwiera i nie czuje poczucia winy, to jeszcze lepiej, wtedy nie wiem czy potrzebuje specjalnie się tym zajmować

no coś ty, twoje racje to i moje racje! w końcu jesteś w miasteczku trędowatych!

Alko i majka (zart) xD

Cześć, ja brałem kilka lat temu 2,5mg+ SSRI jedyne skutki uboczne to problemy ze snem. W momencie kiedy zaczął działać było super, miałem dużo energii, chciało mi się wykonywać rzeczy które zawsze odkładałem, poprawiła się koncentracja, spokój wewnętrzny. Zrezygnowałem bo wydawało mi się to nienaturalne, nigdy nie byłem w takim stanie.. Niedawno wróciłem do tego połączenia, ale nie było już żadnego efektu.. Zastanawiam się co w tej sytuacji zrobić..

widocznie takim się jest jeśli uwiera, to można się poprawić, jeśli nie, to według kogo jest to złe?

Ja już od bardzo dawna nie mam poczucia winy i nie czuję się zjebany tym, jaki jestem.

Tworzycie fajne towarzystwo . Ja nie chcę nikomu problemów robić. Nie czuję się tu jakoś potrzebny. Ani nie pomogę a jak coś napiszę to mało kiedy mam rację. Jak trędowaty się tu czuję.

No ale wcześniej myślisz że to wina Twojego zjeb.ania i charakteru. To chyba oczywiste że daje ulge Bo nie zależy od ciebie więc nie jesteś winny proste Nie masz kontroli nad tym, możesz podejmować działania które pomogą Ci z tym żyć, ale nie możesz tego zmienić ani się pozbyc