MicMic

Aha, aha, na pewno.

Tak. Tylko hajs na emeryturę trza oszczędzać.

Jak mi ktoś sfinansuje to why not

"Dom dobry", ale to zapewne nie jest to optymistyczne dzieło, choć zapewne prawdziwsze niż większość szitu, który leci w kinach. Ja zamulam, mam /cenzura/owy humor. Czuję narastającą beznadzieję. Usmażyłem placki i może pójdę z przyjaciółka na pizze.

Jakoś ponad rok temu, po rozstaniu. Czy mamy prawo się cieszyć, gdy inni cierpią? Dlaczego?

Tak. Dokładnie, też się tak czułem jakieś 13 dni temu.

Bardzo dobrze ten opis pasuje to całej klasy bogatych kapitalistów i osób u władzy.

Poniżeniem jest jakikolwiek przymus.

Lol, I to jeszcze płatna. No to jest oszustwo w sumie. Dlatego zawsze należy sprawdzać czy terapeuta ma papiery, certyfikat etc.

Dokładnie tak, aż mnie dziwi, że to taka mało powszechna wiedza. Zazwyczaj jest odwrotnie, dobry terepeuta powinien być jednocześnie psychologiem. Jeśli prowadziła terapie nie będąc terepeuta, to tak. A bardziej wykorzystała Twoja niewiedzę, bo nie prawnie nie jest to nigdzie usankcjonowane.

Źle. Negatywne myśli, narastający lęk przed przyszłością. Zaraz przychodzi właściciel mieszkania podpisać nową umowę, mocno mnie to stresuje. Nowych klientów brak. Czuję się słaby i bezradny.

To na pewno. Ale też grupy związane z depresją to jakiś toksyczny ściek. Same baby, których bezrefleksyjne mózgi zostały totalnie sprane przez poppsychologię.

Ha, najlepiej na pustkowiu, gdzieś nad rzeką, przy ognisku. Owszem, owszem. W tym roku mi się tak udało raz.

Na grupach dla borderline.

To ciekawe. No u mnie tak to nie działa, bo przedmiot lęku nie zniknął magicznie.

Jakiś lęk we mnie rośnie. Jak zawsze mnie unieruchamia, nawet jakbym miał coś przyjemnego zrobić, to mi trudno. Jakby się człowiek miał gdzieś schować, ale nie bardzo jest gdzie, hmmm.

Juupi. To jest oczywiście racja, ale nijak się to ma do naukowości psychologii jako nauki ponadto mylisz psychologa i psychoterapeutę. No ale /cenzura/ z tym w sumie.

Ooooo. Będzie raźniej Lol.

Wymijającą odpowiedź.

Nie. Ile jesteś w stanie zapłacić, by uratować czyjeś życie?

Nie mam takich umiejętności, żeby mieć w sobie dwie, niesprzeczne wewnętrznie osoby, tak, żeby jedna opiekowała się drugą, pocieszała itp. Może niech ta dorosła jeszcze płaci za mieszkanie i chodzi do pracy, tak, żeby ta pierwsza nie widziała, że, są jedną i ta sama osobą? Na marginesie właściciel podniósł mi czynsz o 100, ciekawe kiedy wyląduje u rodziców, albo w przyczepie. Chociaż i tak obiektywnie nie mam na co narzekać. No chyba że porównam się do moich kolegów ze studiów albo innych bogacących się warszawiaków.

No sam, bym chciał poznać mojego klona, który by się mną zajął.

To bym musiał wszystkich ludzi unikać

Noo ja do 3 robiłem za borderowe wsparcie telefoniczne

Ciekawe jak wyrażać np. odrazę lub obrzydzenie do kogoś.