Pellleryna

Lekomania mi nie grozi, gdyby było możliwe to nic bym nie brała. Nawet witamin nie biorę regularnie.

Przeprosiny? Dobre sobie, to byłby cud. Przede wszystkim uważam, że najważniejsze jest przyznanie się do swojej winy, do wszystkiego złego co się zrobiło. Mój ojciec alkoholik czasami gdy zaczynał jakąś zdawałoby się poważniejszą rozmowę, nie potrafił przyznać się do tych rzeczy które zrobił, wręcz wypierał się zarzekając, że on na pewno tego nie zrobił... Powiedzcie jak można oczekiwać od ofiary zrozumienia czy wybaczenia, skoro pluje się jej w oczy. Ja w takich momentach zaciskałam zęby, bo po takich zaprzeczeniach wiedziałam, że to nie jest poważna rozmowa tylko jakiś cyrk. Przypadki kiedy pił tak, że odbijał się od ścian były rzadkie. A wiec nie możliwym jest by nie pamiętał tego co robił. Pił tak, że był nawalony ale trzymał się na nogach równo, przy czym miał ogromny przypływ agresji fizycznej i psychicznej. Kiedyś była okropna awantura o to, że moja matka jest wiedźmą, czarownicą, czarnowidzi itd. kumpel od piwa tak mu podpowiedział. Odwiózł go do domu jego braciszek, juz z balkonu widziałam co się święci, kiwał się na boki, a więc będzie hardkor. Ile ja mialam wtedy lat, może 14. Od dziecka musialam wypatrywać czy sytuacja w domu jest spokojna czy zaraz wybuchnie. To bylo okropne uczucie, wyczekiwanie na armagedon....No i jakie "przepraszam", czy te słowo coś zmieni? Jeszcze gdyby to słowo miało jakąś jakość. Każdy sobie może rzucić "przepraszam" i po tym dodać sznur swoich wątków i rzekomej sklerozy. Tak jak wspomniałam, najpierw kat musi się przyznać do swoich win, wtedy te słowo nabierze jakości prawdy.

Dziękuję, zobaczę co to takiego. Ogólnie staram się stosować ćwiczenia oddechowe i coś tam dają. Iberogast też pomógł.

Lekarz mi powiedział, że to jedyny lek ktory nie obniży mi ciśnienia, np escitalopram mi za bardzo obniżał. No i nie wiem co zrobić.

Witaj, jesteś bardzo dzielna, naprawdę. U mnie byl nieco podobny schemat plus jeszcze przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca alkoholika. Mam już ponad 30 lat i mieszkam dalej z rodzicami, no i nabawiłam się depresji i nerwicy. Radzę tobie jak najszybciej się usamodzielnić. Ja z tym zwlekałam, też mam zdeptane poczucie własnej wartości od dziecka, dlatego do tej pory jestem gdzie jestem. Nie zwlekaj ty, ratuj swoją psychikę. Idź na psychoterapię, ja też zamierzam, mam nadzieję, że mnie to umocni i doda odwagi. Wierzę w ciebie i trzymam kciuki by ci się udało. Twój cały opis pokazuje, że jesteś silna i tak trzymaj, nie poddawaj się.

Dlaczego shit, napisz więcej? Jaka dawkę brałaś?

Zastanawiam się by dać szansę wenli, do leczenia depresji i stanów lękowych. Czy lepsza jest wenlafaksyna w kapsułkach er czy w tabletkach? Czy ta w kapsułkach ma jakby delikatniejsze wejście w organizm i tym samym ewentualnie skutki uboczne będą mniej dokuczliwe na początku przyjmowania? Jeszcze pytanie czy Effectin różni sie czymś od Velaxinu? Tak wiem, że tu i tu jest wenlafaksyna, ale czasami czytam w necie, że pomimo iż jest to ta sama substacja to lepiej brac np Effectin, że ma lepszą jakość. Czy różne firmy produkują różnej jakości leki, pomimo, że zawierają tą samą substancję? Ktoś brał Effectin i np Velaxin i ma porównanie?

Dziękuję za polecenie, na pewno kupię. Od dzisiaj biorę synbiotyk multilac. Mam nadzieję, że jakąś ulgę da. Przydałby mi się lek działający na skurcze jelit i żołądka. Wiem, że benzo uzależnia, ale niestety mam najgorszy czas i muszę się tym ratować.

Bardziej chodziło mi o relację ziół, bo z etanolem mam również krople l72 na uspokojenie. Zdarzało mi się zażyć po nich lexotan, gdy nie pomogły.

Dziękuję

Dziękuję za odpowiedź. Wiem, że ziołowy ale zioła wchodzą w interakcje z lekami i nie jestem pewna czy sobie nie zaszkodzę, a na to nie mam sił.

Okropnie boli mnie brzuch od nawrotu nerwicy i depresji. Wszystko się posypało, całą noc nie spałam, smecta słabo pomogła, krople ziołowe uspokajające nie pomogły. Mam Iberogast czy mogę go zażyć z bromazepamem? Chodzi o to czy nie będzie interakcji? Mam objawy jelita drażliwego od lat, teraz jest coraz gorzej i juz nie wytrzymuję, doradzcie proszę.

Mam problem, pogorszył się moj stan psychiczny i fizyczny na tyle, że wróciły problemy z jelitem drażliwym. Tu pytanie czy po zażyciu leku Iberogast składającego się z ziół, mogę zażyć Lexotan to jest benzodiazepina czyli bromazepam? Czy nie wynikną jakieś interakcję. Np jakby mi się zdarzył silny lęk tego samego dnia w którym wzięłam Iberogast, to czy można brać benzo? Mam ziołowe krople L72 i już wiele razy tak miałam, że krople nie pomogły i trzeba się było ratować benzo, tylko, że z tym iberogastem jest tak, że nie mogę znaleźć info o interakcjach niektórych ziół ze skladu.

Tez tak podejrzewałam, ale czy to się mogło zrobić z dnia na dzień? Dużo czytałam o alergii na bialka krowie i podobno tylko u dzieci się pojawia, a u doroslych moze być tylko nietolerancja laktozy.

Od ośmiu lat nie mogę zjeść normalnie produktów mlecznych. Nie wiem czy to przez laktozę czy co. Nie mam jak tego sprawdzić w obecnej chwili. Pogorszylo mi się i jelita z żołądkiem są obolałe i nadwrażliwe, często bolą tak bardzo, że tracę siły. Jeszcze ze trzy miesiące temu próbowałam wprowadzić do diety mleczne produkty typu ser, jakieś przekąski i bywało różnie. Udało mi się powrócić do ziemniaków i jajek, a to już sukces. Nie wiem czemu, ale wcześniej po ziemniakach i jajkach miałam masakrę. Naprawdę byloby mi lżej leczyć się gdyby kiszki byly spokojne. Ale niestety każde moje załatwienie to prawie mdlenie na kiblu. Sorry za szczegóły, nawet nie mam komu o tym powiedzieć. Tak jak kiedyś miałam kichy ze stali, tak teraz biedne od stresu wariują a ja z nimi.

Brałeś fluwoksaminę? myślę by to zasugerować lekarzowi. Czemu nie bierzesz snri, nie pomogly? Nie pijam kawy, po niej tętno mam zdecydowanie za duże, czuję nieprzyjemne pobudzenie. Na dodatek nie mogę mleka lub śmietanki dolać, bo mam rozwolnienie od produktów mlecznych. Bez mleka nie dam rady wypić takiej kawy, próbowałam.

Brałeś może inne ssri? Również obniżały ciśnienie?

Jestem z tym wszystkim sama, tak bardzo czuję się samotna i tak bardzo się boję. Nie chcę już płakać, nie chcę już cierpieć. Nie chcę czuć tego ogromnego smutku.

Czyli taka chwilowa utrata świadomości może być objawem ataku paniki? Bo mi to raczej wygladalo na to że po tej utracie świadomości nastapil atak paniki bo został tym wywolany. Eh co ten organizm ludzki robi z człowiekiem, do lekarza się wybiorę lecz nie wiem jakiego.

Witam, pisałam jakiś czas temu o moim objawie chyba nerwicowym. Czyli o zawrotach głowy, oprócz tego jest jeszcze niskie ciśnienie, oraz co dzisiaj mi sie przytrafiło i zepsuło mi dzień, gdy siedziałam spokojnie i patrzyłam się w telefon, zatrzymal mi się obraz przed oczami, to jest jakby chwilowa utrata świadomości, oszolomienie, chwila dezorientacji, trwa to sekundy ale jest okropne, niestety automatycznie po tym mam atak lęku, po prostu boję sie tego, nie wiem co to jest i dlaczego mi się robi. Czy to oby na pewno objaw nerwicy? Czułam się dzisiaj przygnębiona, ale lęk pojawił sie dopiero po tym jak mi sie to zrobilo. Najczęściej robi mi się tak gdy siedzę i mam pochyloną głowę w dół. Mam jeszcze inny objaw, codziennie moje serce na kilka sekund dziwnie pracuje, tzn czuje bulgot, jakby serce mialo trudność w rozpieraniu na kilka sekund 2-4. Bulgot w sercu nie pojawia się razem z tymi utratami świadomości. Mam tak od prawie 8 lat z różnym natężeniem. W pozycji leżącej, siedzącej jak i przy chodzeniu zdarzają się bulgoty w sercu. Utraty świadomości jak siedzę z pochyloną głową lub jak leżę. Czy ktoś ma podobnie? Naprawdę nerwica i depresja mogą być tak dokuczliwe?

No i juz glupieję, naprawdę chyba tracę zmysły. Dzisiaj miałam taki nagły atak, siedzę spokojnie, przegladam telefon, gdy nagle obraz przed oczami się zatrzymuje, oszolomienie, szok, no i automatycznie przez to atak lęku i przerażenie co się ze mną dzieje. Gdy juz w miarę się uspokoiłam to i tak lęk jest i płacz bo nie rozumiem co się ze mna dzieje, boję sie naglej śmierci. Nie mam pojęcia jak to opisać, miewałam juz tak wiele razy, zdarza się to sporadycznie ale to okropne uczucie, mam wrażenie że mam coś nie tak z układem naczyniowym. Czy tak mogą wyglądać nagłe spadki lub wyskok ciśnienia, albo nie wiem co? Nic sobie nie wymyślam, nawet umylam sie dzisiaj po miesiącu, co prawda nie najlepiej czulam sie od rana ale to u mnie "normalne". Niestety ale przez takie coś jak ten atak, lub jak mi serce jakoś ciężej pracuje, czuję chlupot i automatycznie nie dobrze sie robi, to nerwica będzie karmiona. Pojawia się lęk, bo ja się zwyczajnie boję tego co się ze mną dzieje. Nawet na escitalopramie miałam takie ataki i sercowe objawy oraz te cholerne zawroty głowy. Ciężko mi jest uwierzyć, że takie coś może pochodzić od nerwicy. Nie wiem co mam robić, czuję się sama z tym wszystkim, bardzo osamotnienia.

A więc ja należę do tych ludzi, mam to cały dzień, jak tylko oczy otworzę, a wieczorem nabiera sił. Nawet jak się położę spać to dalej czuję to wirowanie i tą bańkę mydlaną. Uczucie płynięcia na okrągło. Fakt jest taki, że przez to uczucie niestabilności, wirowania, płynięcia czesto kładę się w środku dnia by odsapnąć i jako tako pomaga. Czasami tego nie ma i czuję się lepiej, niestety z nawrotem depresji i nerwicy całe te zjawisko przybrało na sile. Tak , że nawet ciężko mi usiedzieć na sedesie.

Oj to nie dla mnie, żadne pobudzacze, typu papierosy czy kawa bo wyskakuję z butów i siedzę na kiblu np po kawie. Papierosów od dawna nie palę, kiedyś coś ze znajomymi, dawne lata. Pamiętam, że nie czułam się po nich za dobrze, mdliło lekko, rozdrażnienie wjeżdżało. Teraz rzygać się chce od dymu papierosowego, nie wiem jak można to palić, jak ja mogłam to palić. Paliłam dla szpanu, z nerwów bo fajnie pociągnąć dymka, tak się zdawało. Ale to bzdura, lepiej melisy się napić albo kropli ziołowych wziąć.

Lek ma granulki, jak dla mnie ma to sens, ponieważ na mnie działają już niewielkie dawki leków. Nie ma co oceniać, że taka a taka dawka nie pomoże bo jest za mała wg norm. Każdy organizm jest inny, na jedną substancję zareaguje na inną nie. Nie pytała bym o takie kombinacje z dzieleniem kapsułki, gdyby to nie miało dla mnie znaczenia. Po latach doświadczeń wiem, że należy zaczynać od jak najmniejszej dawki leku, stopniowo zwiększając. Szczególnie ważne jest to dla ludzi wrażliwych na tego typu leki. Do lekarza niedługo idę a więc i o te dzielenie się wypytam czy wogóle można.

Miałam na mysli taki podział, że granulki podzielić na pół, po tyle samo granulek obu kolorów i tą część granulek, którą miałabym zażyć to spowrotem do kapsułki wsypać i zażyć. Reszta granulek do kosza. Głupio mi lekarza spytać...ale czy to ma sens?