cynthia

płuca

Nie masz swój ulubiony kubek z którego najczęściej pijesz?

No i sam sobie odpowiedziałeś na pytanie. Rodzice nie mają z nią dobrych relacji i dlatego się czepiają. Dla mnie to jest piękne. I żałuję, że sama nie poświęciłam tyle czasu swojej świętej pamięci babci. Chociaż byłam jeszcze dzieckiem, chciałabym cofnąć się w czasie i być przy niej częściej. Jeśli masz wsparcie w jej osobie to nie widzę żadnych "ale".

Na pewno nie wolno samemu takich leków odstawiać, bo może to się tragicznie skończyć. Jedynie pod okiem specjalisty.

pasy

@Heledore Hey

Daj później znać co i jak

Wydaje mi się, że wizyta u psychiatry by się przydała. U psychologa też. Byś mógł dojść do przyczyn swoich problemów.

A co powiecie na konkurs literacki? Np. jedna osoba wybiera temat i formę, a zgłoszeni do wyznaczonego dnia podsyłają swoje wypociny. Następnie głosujemy i wygrywa oczywiście ten, kto zdobył najwięcej głosów.

@nieadmin tak, jest taka możliwość, dlatego powinieneś poczekać. Te leki od razu nie działają, potrzebują czasu. No bo arypiprazol to jedyny neuroleptyk, który nie powinien wywoływać senności, a pobudzać. Ja jak go brałam to czułam się jak po dziesięciu kawach i energetykach. Ale każdy organizm jest inny.

Takie leki potrzebują czasu, by zacząć działać. Dwa dni to bardzo krótko. Dziwne, bo arypiprazol raczej jest lekiem aktywizującym, ale u niektórych osób może wywołać senność i zmęczenie. Ja bym poczekała jeszcze z tydzień, jak objawy będą się nasilać lub nie znikną i nie będziesz widzieć psychicznej poprawy to skontaktuj się z lekarzem.

Dzisiaj trochę na ostro.

samochód

@Heledore rozumiem, to też ciężka choroba. U mnie w rodzinie również występuje.

A na co chorujesz, jeśli mogę wiedzieć?

@Heledore też po klozapolu?

@Heledore trudne pytanie. +30kg, na granicy cukrzycy i zaburzenia lipidowe. To jedne z wielu skutków ubocznych. Nie wiem, czy cukrzyca jest lepsza od psychozy.

Bo leki spowodowały wiele skutków ubocznych i niszczą mój organizm.

A to Luluś. ^^ (wybaczcie za bałagan w tle)

Przegrałam, nim zaczęłam grać w życie. Samotność w tłumie. Ranienie bliskich. Gubienie się przy prostych pytaniach. Brak walki o godne życie. Brak motywacji i chęci. Bo po co? Czy to dla siebie mamy być szczęśliwi, czy dla innych? A jeśli ja nie chcę? Jeśli jedyna rzecz jaka mnie uszczęśliwi to wieczny sen? Czy to już egoizm? Czy jestem potworem?

Nieee, to nie z tego powodu, po prostu natrafiłam na ten obrazek i mi się tak spodobał, że postanowiłam zmienić awatar. xD Dzięki ^^

Ja również jestem za.

To nic złego. Dlaczego tak uważasz?