Mandala z reguły pojawia się w stanach dysocjacji czy dezorientacji psychicznej, a zatem na przykład u dzieci w wieku ośmiu - jedenastu lat, których rodzice właśnie się rozwodzą, czy też u osób dorosłych, które na skutek nerwicy oraz jej terapii mierzą się z problematyką przeciwieństw natury ludzkiej, a w rezultacie przeżywają dezorientację, a także u osób schizofrenicznych,których światoobraz popadł w chaos na skutek inwazji niezrozumiałych treści nieświadomych. W takich wypadkach wyraźnie widzimy, w jaki sposób rygorystyczny ład takiego obrazu koła kompensuje nieład i chaos stanu psychicznego, i to w ten sposób, że konstruowane jest centrum, do którego cały ład ów zmierza, czy ład koncentryczny nieuporządkowanej wielokrotności, przeciwieństw i elementów nie dających się pogodzić ze sobą. Carl Gustaw Jung