achino2017

No i na jaki inny lek ta zmiana? Na kolejny SSRI lub też działający podobnie SNRI?

Po escitalopramie ciężko nawet wstać i się umyć, nie mówiąc o wyjściu. A obniżenie dawki wywoła lęki. To jest chyba lek tymczasowy, dla poskromnienia ciężkich stanów.... nie wyobrażam sobie brać całe życie. Zamierzam odstawić, gdy tylko uda mi się obniżyć dawkę benzodiazepin.

Zapewne było to "ciężkie" uzależnienie, takie trwające pięć dni lub tydzień.

Buahahahhaha!!!!! Jakie pytanie, tego jeszcze nie było. Otóż leczenie trwa AŻ DO ŚMIERCI.

2 lata, o których piszę, to CIĄG. A znajomość z alprazolamem to jakieś 6 lat, w trakcie których brałem coraz częściej i częściej, i coraz więcej. Więc to nie jest tak, że liczą się tylko 2 lata, choć rzeczywiście jeszcze 2 lata temu potrafiłem czasem nie zażyć benzo przez kilka dni. Pytałem o to psychiatrę i powiedziała, że ona uzależnia. Nie widzę też dowodów naukowych, że jest pomocna w odstawianiu benzo (chyba nie ma ani jednej substancji o udowodnionym działaniu w odstawianiu benzo za wyjątkiem szokowej, obarczonej ryzykiem wstrząsu terapii wlewami z flumazenilu). Poza tym wiele osób pisze, że pregabalina daje mnóstwo skutków ubocznych. Może jeszcze raz zapytam, ale jakoś nie robię sobie nadziei.

Mnie też seks nie sprawia żadnej przyjemności. Uzależnienie od alpry 2 lata, do tego SSRI. Nie wiem, czy brak ochoty na seks wynika z choroby podstawowej, działania lekarstw czy uzależnienia. Wiem jedynie, że kiedy brałem fluwoksaminę, która w najmniejszym stopniu spośród SSRI zaburza f. seksualne, oraz Trittico, a benzodiazepiny jedynie doraźnie, to miałem wysokie libido a życie seksualne było satysfakcjonujące. Ostatnio byłem u psychiatry, która powiedziała, że uzależnienie od 3 mg alprazolamu to zależność od bardzo wysokiej dawki i że ona nie wie, jakie mogą być skutki takiego uzależnienia. Zapisała mi opakowanie 0,25 mg alpra, abym mógł sobie odstawiać. Powiedziała, że odstawianie może zająć mi rok lub kilka lat i że może w ogóle się nie udać. Ja sam wiem, że można benzodiazepiny odstawiać, ale nie mam zielonego pojęcia, co zrobić z lękiem. Na razie podnoszę escitalopram do 15 mg, okruszkami kurwa,

zbanować trolla

Według tej prof. Ashton, specjalistki od uzależnień od benzodiazepin, klonazepam jest najbardziej złośliwą, podstępną benzodiazepiną, którą najtrudniej odstawić. Jest to napisane na jej stronie.

Alkohol powinien być zakazany, albo podlegać najsurowszym ograniczeniom: kupno tylko na podstawie spisania danych z dowodu i ścisle monitorowanie, ile spitus wychlewa. W razie nadmiernego spożycia prokurator i sąd. 95% przestępstw popelnialnych jest pod wplywem alkoholu. Zamiast alkoholu panstwo powinno wspierac miękkie narkotyki i leki, po ktorych nie ma agresji i aż takiej dewastacji zdrowia.

Albo fluoksetynę. Sertralina jedynie w bardzo wysokich dawkach podnosi dopaminę.

Zab. lękowo-depresyjne mieszane czyli nerwica lękowa, zespół lęku napadowego z obj. somatycznymi, lęk uogólniony plus depresja. Do tego fobia społeczna, lekkie ZOK. Przerabiałem wszystko od jakichś 17 lat. Wszystkie SSRI, SNRI, niektóre TLPD (Anafranil, Doksepin), Wellbutrin, reboksetyna, atypowe miksy (moklobemid + mianseryna), mirtazapina, buspiron, sulpiryd, chloroprotiksen. Najdłużej byłem na Fevarin + Trittico, ale w związku z uzależnieniem od benzo musiałem zrezygnować z Fevarinu, bo zwiększa on siłę działania alprazolamu o jakieś sto procent. Poza tym jego potencjał przeciwlękowy jest tak mały, że nigdy nie odstawiłbym alprazolamu.

WYSILEK fizyczny pprawia samopoczucie, ale jak w tak straszliwym stanie psychicznym zmusic sie do jego podjęcia? O Od około 5 lat nie byłem na spacerze, nie byłem w lesie, zapomniałem jak wygląda las. Bardzo bym chciał, ale w takim roztrzęsieniu nie mogę. Podnoszę stopniowo escitalopram do 15. Martwię się trochę, bo dużo łykam NLPZ (stale mnie bolą mięśnie, kark, górna część pleców, chyba od unieruchomienia i bezczynności), ale NLPZ PLUS SSRI = ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Podjalem tez decyzje o zaprzestaniu weekendowego picia, ktore wywolywalo u mnie mega kaca na 3 dni i zwiekszalo DRASTYCZNIE spozycie benzodiazepin oraz innych lekow, a także przynosilo wiele szkod, takich jak kac somatyczny, kac moralny, zwiekszone ryzyko urazow, zwiekszone ryzyko padniecia ofiara przestepstwa, rabunku, zgubienia pieniedzy, dokumentów, utraty kontroli nad wydatkami, pogorszenie depresji, zaburzeń lękowych, zwiększone ryzyko zapadnięcia na grypę, przeziębienie, inne choroby. Mój plan na chwilę obecną to zwiększenie dawki escitalopramu do 15 mg i stopniowe schodzenie z benzodiazepin. Na poniedzialek mam wizyte u psychiatry i nie będzie to chyba mila rozmowa. Jeżeli ktoś chce odstawić benzodiazepiny, to zasluguje na więcej uwagi, porad i dobranie jakiegoś zestawu leków, a nie tylko wypisanie recept na esci i "radź pan sobie sam".

Fuck, HELP!!!!!!!!!!!! Czemu czuje sie tak chujowo?!!! Jakby mi DOPAMINY (i GABA też) w mozgu brakowalo. Jestem jak jakieś zombie, ciągle bym tylko leżał, kompletnie nic mi się nie chce, na nic nie mam siły, zimno mi. Tak, piszę na forum, bo wypijam własnie 4 kawę, za chwilę opadnę z siły i pójdę spać (a wstałem 2 h temu). Geja się nie pyta o wiek.

Jak można w przypadku uzależnienia od benzo, jeszcze brać pregabalinę, która też uzależnia? Mogę zwiększyć esci, ale jak na 10 mg już jestem warzywem, to na 15 chyba już nie wstanę z łóżka nawet na chwilę. Czy wstanę?

Kończą mi się benzo, mam zapas może do poniedziałku, i wpadam, w panikę, że zabraknie ich i nikt mi nie zapisze. Oni nie chcą zapisywać tych leków. Wysłałem psychiatrze smsa z pytaniem, czy mogę przyjść w poniedziałek po recepty (bo przyjmuje tylko w środy i poniedziałki) i zero odpowiedzi. Na dyżurach nie chcą wypisywać benzo, w szpitalach nie chcą. Rodzinny już nie chce. Co to za życie - od recepty do recepty, życie narkomana, który trwa w ciągłym lęku, czy mu starczy jego narkotyku. A jak nie starczy, to zagrożenie życia - drgawki i może śmierć. Do czego mnie te kurwy lekarskie doprowadziły, do jakiego stanu? Przysięgam na Boga, że 2017 to ostatni rok w moim życiu.

Tak, tak. Rozmawiam z kilkunastoma lekarzami od 20 lat. Moja choroba jest nieuleczalna.

Mhm. U mnie 2,5 miesiąca leczenia escitalopramem w dawce 10 mg. Aktualny stan to głęboka depresja, lęki uniemożliwiające wyjście z domu, a nawet wykonanie najprostszych życiowych czynności oraz myśli samobójcze.

To co należy zrobić w przypadku "oklapnięcia emocjonalno-seksualnego" po escitalopramie? Suplementacja jakimś źródłem choliny, np. fosfolipidami (Essentiale Forte)?

Prościutkie pytanie: jeżeli ludzie na escitalopramie czują się otumanieni, bez energii, impotentni, anorgazmiczni, zdemotywowani, zamknięci w sobie, wyprani z emocji, to jak to możliwe że niemal natychmiast pomagają im dopaminergiki, takie jak pirybedyl? Skoro escitalopram rzekomo podnosi poziom dopaminy, to skąd to spektrum objawów ubocznych? I dlaczego dodanie dopaminergika natychmiast pomaga?

Model biologiczny depresji zakłada utrzymywanie się u osoby zdrowej względnej równowagi między oddziaływaniami poszczególnych neuroprzekaźników. Podniesienie poziomu jednego z nich, w tym przypadku serotoniny, sprawia, że ten neuroprzekaźnik zaczyna dominować w obrazie klinicznym. Osoby przyjmujące SSRI stają się uspokojone, usatysfakcjonowane, ospałe, bez motywacji, cierpią na anhedonię, impotencję, mają zaparcia itd. Osoby takie nie będą odczuwały efektów zgodnych z powszechnie znanym obrazem działania noradrenaliny czy dopaminy. Podanie leku zwiększającego poziom norepinefryny (np. reboksetyna) wywoła efekt zgodny z oddziaływaniem noradrenergiczym - energia, działanie, brak snu, brak apetytu lęk - a wraz z tym brak skutków, które kojarzymy z oddziaływaniem serotoniny czy dopaminy. Neuroprzekaźniki zatem przez cały czas KONKURUJĄ między sobą, a dominacja któregoś z nich decyduje o obrazie klinicznym. Dlatego też SSRI w sposób WZGLĘDNY obniżają poziom dopaminy w mózgu, czego dowodem jest skuteczność antidotów takich jak dopaminergiki w łagodzeniu takich objawów jak anhedonia, anorgazmia, brak libido, brak motywacji. Tyle mam do powiedzenia. Mało naukowe, lecz logiczne.

Grabarz Ci w niczym nie pomoże. Każde dziecko wie, że wraz ze wzrostem serotoniny spada poziom dopaminy (zwanej prolaktynostatyną), która odpowiada za motywację, poszukiwanie przygód, aktywność, odczuwanie przyjemności, podejmowanie ryzyka, zainteresowania, pasje, silne uczucia aż do euforii, hiperseksualność, emocjonalność i miłość.

Tak, tylko na mnie i na dziesiątki-setki tysięcy innych ludzi tak działają. Wystarczy dokonać obliczeń - liczba użytkowników danego leku podzielić przez procent skutków ubocznych. Albo wejść w jakikolwiek wątek dotyczący leków SSRI, gdzie ludzie masowo piszą we wszystkich językach świata o oziębłości płciowej, impotencji, anhedonii, braku energii, zmęczeniu, ospałości, braku zainteresowań, braku motywacji, bezczynności itd. itp. I poczytać, jak usiłują z tym walczyć, dodając różne antidota: leki dopaminergiczne, sulpiryd, selegilinę, buspiron, bupropion, amantadyne, trazodon, bromokryptynę, bromantan, cyproheptadyne, cuda-niewidy.

Ja na SSRI nie patrzę z dystansu ,jak badacz, ja je odczuwam i opisuję swoje objawy; mam za sobą ok 20 lat doświadczenia jako królik doświadczalny, łykałem już wszystko. Poza tym, jeżeli piszę, że generalnie SSRI pogarszają motywację do działania, osłabiają libido, wywołują zmęczenie, anhedonię itd. to nie stwierdzam niczego odkrywczego - wystarczy zajrzeć do wątków o tych lekach, albo przeczytać ulotki.

A nie popada w żarłoczność i nie jest ospała po tej mirtazapinie?

Nie ma dowodu, że poprawa samopoczucia po tak długim okresie wynika z zażywania leku, a może innych czynników: poprawy sytuacji w środowisku, pomyślnego ułożenia spraw osobistych itd. itp.