shira123

skonczyc szkole medyczna, znalezc prace w zawodzie, nowych przyjaciol, wartosciowego mezczyzne i miec dziecko:) uda mi sie mocno w to wierze:)

rodzice wiedza i siostra, ktora ma sama podobne problemy i mnie namowila do terapii nerwicy.

poza tym nikomu nie powiem

napisalam tylko jednej przyjaciolce ze lecze sie na nerwice i co sie okazalo?? ze ona tez!

nie moglam uwierzyc, taka wesola pogodna dziewczyna!

ona nie mogla uwierzyc ze ja-tez niby wesola optymistka.

no coz my ludzie z nerwica bardzo dobrze gramy....jak aktorki:) inne role

Witaj Neurotica

czytalam troche Twojego bloga, tak smutno piszesz... troche widze siebie w tym, tez choruje na nerwice i depresje od lat, ale

myslalam ze taka moja natura, lecze sie od niedawna.

tez jestem artystka-maluje, pisze wiersze, proze.

a bylas na psychoterapii?

ja ide niedlugo na grupowa, az mi siebie szkoda bo to b.bolesne dla psychiki ale pomaga...trzeba zniesc dzielnie ten bol.

pozdrawiam serdecznie

wlosy/zrobilam sliczne pasemka/, figura/ kiedys mialam anoreksje, teraz lubie swoja figure zgrabna, wysportowana/

duze poczucie humoru, empatia, serdecznosc, chec pomagania ludziom i zwierzetom, wyobraznia

za to mojej wrazliwosci nienawidze

gra w badmintona-rewelacja-:)

pasemka i zmiana fryzury-wygladam extra

witaj moja droga, ja tez mam nerwice/depresje i biore leki paroksetyne, ktora pomogla dopiero po 3 tyg ale pomaga rewelacyjnie, jest niebo a ziemia ztym co bylo, jestem wesola, radosna, roznosi mnie energia. uprawiam tez duzo sportu

i ide na terapie grupowa. nie boj sie lekow:) ja nie mam zadnych skutkow ubocznych.

terapia jest trudna, ale tez pomaga.

pozdrawiam!

misty-eyed, Tobie tez sie uda, zobaczysz. malymi kroczkami do celu.

moj nastepny cel na przełamanie lękow-kilkudniowa wycieczka rowerem, sama, z namiotem

jestem z siebie dumna!

bylam na wycieczce w Gdansku-sama, pociagiem, potem 3 autobusy, tlumy ludzi

i mio lekkich napadow paniki w pociagu dalam sobie swietnie rade!

kiedys to byloby nic ale w moim obecnym stanie...

i to bez tabletki na uspokojenie!

wczoraj bylam w miescie caly dzien zalatwialam sprawy i bylo super, zadnej paniki:))

to dziala-trzeba przelamywac swoje lęki! sprobujcie.

no i odstawilam tabletki od 3 dni nie biore i jestem coraz spokojniejsza.

i zalatwilam sobie terapie za miesiac:))

hej Tomek, jak Cie czytam to jakbym o sobie czytala, tez czesto za latwo poddaje sie, tez rzucilam studia po 1,5 roku.

a moze popros lekarza o skierowanie na psychoterapie-indywidualna lub grupowa.

tylko uprzedzam, na grupowej moze byc bardzo ciezko ale warto.

ja tez mam nerwice., depresje.

pozdrawiam i zycze szybkiej poprawy samopoczucia!

Witam wszystkich serdecznie:)

pare slow o mnie, mam 35 lat ,nerwice i stany depresyjne od baaaardzo dawna, tylko

ze dopiero w lutym dowiedzialam sie ze to nerwica/myslalam ze jestem nerwowa i tyle/

radzilam sobie, nie chodzilam po lekarzach

psychologow unikalam jak ognia:)

bylam silna, odwazna i szalona, mimo problemow

ale nadszedl jakis okropny kryzys, stalam sie roztrzesiona i strachliwa

wszystkiego sie boje, wszystko mnie drazni,objawy nerwicy sie b.nasilily

teraz biore leki antydepresanty i na uspokojenie

ide tez na terapie grupowa od wrzesnia-bylam juz raz

i bylo strasznie, mega przezycie, ale b.chce sobie pomoc

no i chce zmienic zupelnie moje zycie

przeprowadzam sie ze wsi do miasta, ide do szkoly medycznej,

po terapii pojde do pracy

trzymajcie kciuki za zmiany na lepsze:)

oka22, ta wspaniale,zazdroszcze Ci.

ja zamierzam wprowadzic duzo zmian w moim zyciu ale jednoczesnie boje sie tego. ale beda to zmiany na lepsze:)

ja wczoraj, mimo ze prawie cala noc nie spalam, pojechalam z kotka do weta, wyszorowalam lazienke

i bylam na rozmowie o prace.

bardzo szybka jazda na rowerze/ ta adrenalina/ czuje wtedy ze moge wszystko!

zdecydowanie miasto

ja mieszkam 7 lat na wsi 300 mieszkancow odludzie

do miasta 25 km, autobusy 3 x dziennie

ja nie mam prawa jazdy

we wrzesniu przeprowadzam sie do sporego miasta

szkola, praca rozrywki

teraz wszedzie daleko juz mnie to meczy

wies jest super ale tylko na weekendy:)

ja bylam na terapii grupowej-cale 2 tygodnie

potem mnie niestety wypisali bo bylam 2 dni chora/ czy mialam silne objawy/

a tam sa zasady ze nie wolno opuszczac zajec

ale uwazam ze dziala i wracam tam od wrzesnia na 3 mce

dowiedzialam sie o sobie kilku b.przykrych i bolesnych rzeczy

ale prawdziwych/nawet mialam problem sama przed soba

przyznac ze to prawda/

buntowalam sie, klocilam, nie chcialam duzo mowic

stosowalam mechanizmy obronne

ale raz na psychorysunku odslonilam sie zupelnie, przyznalam

jaka jestem naprawde -to bylo b.bolesne ale potrzebne

teraz mam do tego inne podejscie-chce sobie pomoc i wyjsc z nerwicy i depresji,

pozbyc sie objawow, stac sie b.asertywna

mam wiele problemow z dziecinstwa

trzymajcie kciuki!

podsumowujac terapia dziala-jest czas ze czujemy sie gorzej niz przed ale to normalne

taki jest proces leczenia

a w trakcie chodzenia na grupowa nie mialam depresji/ale nerwy byly straszne fakt)

odstawilam lorafen,i biore juz tylko antydepresant i pije nerwomix.

a bylo tragicznie trzeslam sie rano ze strachu, teraz jest w miare ok/jeszcze walcze z depresja

ale dzis sie duzo smialam/min z Kiepskich/:)