kaffe_och_blod

A przy przyjaciołach też robisz wrażenie osoby pełnej życia?

Nie myśl o tym co się dzieje w domu, kompletnie. Myśl tylko o tym jak z niego wydostać i usamodzielnić się, chociaż w małym kawałku. Niech to będzie Twoim problemem, niech Cię motywuje to. Jak się usamodzielnisz - Twoje problemy w większym stopniu znikną. Uwierz w siebie.

Tada! W końcu. Zrobiłem zadanie. Od wieczora się z nim męczyłem. A teraz czas na ...na sen.

Mama ma w ogóle jakiś znajomych? Jak próbowałaś jej pomóc? Była ze swoimi problemami gdzieś? Może powinna się udać do kogoś innego.. Pocieszanie jako tako - obawiam się, że nic nie da. Ktoś musi się po prostu nią zająć. Będzie lepiej. Mówię Ci, zobaczysz. Jak wyprowadzisz się - pewnie odpoczniesz od wszystkiego. A później dojdą inne problemy pewnie, że nie będziesz myślała o aktualnych. Ale cóz, takie jest życie chyba...:-)

Oh, na pocieszenie mogę Ci powiedzieć że również mam 21lat a pracuję od 15/16. Do tego dochodziła szkoła. No i od niedawna studia. Też poniekąd jestem zmęczony wszystkim, nawet widząc tą beztroskę tych z dziennych. Czasem chciałbym sobie pomieszkać w akademiku. Tak by jedynym moim zmartwieniem był kac. Niestety wiem, że z wiekiem chyba będzie coraz gorzej. Już teraz czas mi tak zasuwa, że kiedy się nie obejrzę - mija tydzień. Może potrzebujesz odetchnąć, odpocząć po prostu? Ja bym nie pogardził tym. Lecz to chyba niewykonywalne :-)

2up^To jest Polska. By tu przetrwać musisz kombinować. A jak nie kombinujesz..ktoś inny wykorzystuje to. Więc chcąc, nie chcąc. Nie ma wyjścia.

Na pocieszenie powiem Ci, że większość osób tak ma. Czy to na rozmowie o pracę czy egzaminie na prawo jazdy. Co zrobić, by polepszyć swój stan? Mieć w tyłku egzaminy i nie przejmować się tym, jak Ci pójdzie. Pomaga.