Mae

Najpierw sam mnie prostak obraża, a potem na mnie sypią się gromy. Chyba nie zrozumiałeś, co ten koleś do mnie napisał (o ile zechciało Ci się w ogóle wysilić trochę mózg, by przeczytać kilka postów), ewentualnie mnie trollujesz. Już się przyzwyczaiłam do złośliwości na tym forum.

Egoizm nie jest zły, dopóki nie staje się egocentryzmem. Każdy zdrowy człowiek powinien kochać siebie (w myśl przykazania: ,,kochaj bliźniego swego jak siebie samego"), by tworzyć prawidłowe relacje z innymi.

Pochwalę konkretnych i niemazgajowatych facetów.

Dalej jest egoistą, bo próbuje się dowartościować.

Brzmi miłosiernie. Oh, wait, mówimy przecież o mizoginie. No ale przecież on taki logiczny był...

Zgodzę się tylko z tym, że nie istnieje altruizm, który z definicji brzmi nierozsądnie. Kto by chciał poświęcać siebie dla innych?

ja czyli on, nie jesteś wart uwagi. Ignoruję. Autor wątku ma niewątpliwie jakieś aberracje umysłowe.

Masz, poczytaj sobie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Erystyka. To nie ma nic wspólnego z rzeczową dyskusją.

cheiloskopia, olej to. Z ćwokami nie warto dyskutować. Ty wiesz swoje i nie pozwól siebie tłamsić z powodu czyichś urojeń i bólu dupska.

Wali mnie to. Gdzie tam widzisz rzeczowość? Rozemocjonowani ludzie nie potrafią myśleć logicznie, stąd wystarczy im histeryczne pierdolamento jakiegoś ,,romantyka". I teraz się domyśl, co autor miał na myśli.

Brak mi słów na Ciebie. Nie wypowiadaj się za mnie, bo w dupie byłaś i gówno widziałaś. Tak. Przyjmuję przeprosiny. Nie widzę w tym niczego chamskiego. Koleś ewidentnie ma problem i powinien się leczyć. Mało mnie obchodzi fakt, że jesteś przerważliwiona na swoim punkcie.

A ja pochwalę feministów z jajcami.

Miałeś chyba na myśli eks ministrę Joannę.

[videoyoutube=LeWhUL7kS80][/videoyoutube]

Imre, to, co Ty napisałeś. To powinno być jasne, bo jestem (a przynajmniej staram się) być obiektywna. Próbuję mieć otwarty umysł i jeżeli widzę, że ktoś pisze spójnie i logicznie, zgadzam się z nim.

O! Faceci też czytują pudelka. Fragment pewnego komentarza leżącego gdzieś w czeluściach Internetu: Nie możesz mieć pewności, że ich charaktery nie byłyby dla siebie stworzone - prawdą jest, że byłoby to duże szczęście, ale znam wiele związków (w tym wielo-dziesięcio-letnich małżeństw), które oparły się na "pierwszym wejrzeniu", a które mogłyby służyć za wzór do naśladowania. Jeszcze brakuje jednorożca rzygającego tęczą.

Mnie się wydaje, że przedstawiłeś najracjonalniejszą odmianę racjonalizmu, bo poddającą w wątpliwość tezy uznane za przez ogół za racjonalne. Poprzez sceptycyzm do prawdy.

Nie obraziłeś mnie. Ja się o takie rzeczy nie obrażam, to tylko moje ego kwili.

Nie szkodzi. No to ja właśnie o tym pisałam. Trzeba być ponad emocje. Przeważnie ludzie zanadto kierują się nimi, popełniając błędy poznawcze, co powoduje nieuświadomienie. Jestem na etapie uwalniania się spod wpływu niepotrzebnych emocji. Do tego potrzebny jest spokój ducha. Poniosły mnie emocje. To było coś w stylu tupnięcia nóżką i focha. Dopiero uczę się asertywności w dyskusjach, stąd moja aktywność na forum.

Ja chyba podałam już jakiś skrajny przypadek typu borderline. Z mojego punktu widzenia masz rację. Co masz konkretnie na myśli? Próby racjonalnego tłumaczenia rzeczywistości czy skrajny racjonalizm, odrzucający wszystko, co irracjonalne?

Chyba prędzej acting outem, bo wyłączają myślenie.

To nie jest moja teoria, ale refleksja. Ludzie boją się racjonalnego myślenia oraz poskramiania niepotrzebnych emocji i nie dopuszczają do siebie myśli, że ludzkim działaniem kierują mechanizmy, tłumacząc to jakimiś irracjonalnymi, często romantycznymi teoriami.

W sumie jeszcze coś: nie rozumiem, czym dla Ciebie jest obsesyjne myślenie i skąd wyciągnąłeś taki wniosek? Skąd wiesz, że to nie Ty myślisz obsesyjnie?

Tu się nie zgodzę, ponieważ dokonuję introspekcji, jednak staram się, by moje przemyślenia były konstruktywne. I proszę, nie zarzucaj mi głupoty, bo statystycznie jestem bardziej samoświadoma niż większość społeczeństwa niezależnie od wieku. Poza tym również mam nerwicę natręctw. Wychodzę z tego wątku, bo nie lubię lania wody.

Rozumiem, rozumiem. Sama stosuję podobne techniki, lecz przeważnie w pewnym momencie moje myśli się zapętlają i wychodzi z tego jeden wielki mętlik, który jeszcze bardziej mnie dezorientuje. Mój umysł to wonsz Uroboros.