nerwa

Tez macie takie mega zmeczenie z rana? Ja wieczorem czuje sie sto razy lepiej :-/ Teraz wyczytalam, ze przyczyna (oprocz nerwicy) moze byc tez tarczyca, anemia itd. No ale ja sie panicznie boje badan krwii :) -- 17 mar 2015, 10:22 -- A mial ktos z Was anemie? Jak to jest wtedy ze zmeczeniem? Ono jest takie bardziej, ze odczucie niemocy ale jak cos trzeba zrobic, to sila jest? Czy wlasnie jest takie wyczerpanie i nawet jak czlowiek probuje cos robic, to nie ma sil np. w rekach?

olga_xxx, ok, moge wziac z 5 kilo!

a ja uzywalam http://www.tabele-kalorii.pl/ Kurde moze i ja zaczne na nowo liczyc... ale naprawde, no nie jest wcale lekko tak przytyc i tyle kalorii jesc! :) Ja to kiedys jak bylam oslabiona, i poszlam do lekarki to ta powiedziala - "Zadnych badan nie bedziemy robic, trzeba jesc wiecej to sie pani bedzie dobrze czula!" hehhe, i tyle

bezsilna_22, wow super! Powiem Ci, ze tez probuje co jakis czas przytyc, i jest to dla mnie strasznie ciezkie :-/ Po pierwsze, mam wrazenie, ze musze CALY CZAS jesc :) Spisuje te kalorie, i np. juz jest wieczor a ja mam dopiero 1200 :) W najlepszych dniach udawalo mi sie meic kolo 1500, ale do 2 tys nie dalam rady :-/ A chcialabym! Teraz nie licze, bo juz nie mialam do tego zdrowia

Pawelt, no slyszalam, ze rzucanie moze byc ciezkie :-/ Ja nie pale, wiec nie wiem :) Ale trzymam kciuki za Ciebie!!! Usagi87, a po Xanaxie przechodza Ci te mrowienia i oslabienie? Kurcze, bo ja jednak wtedy duzo lepiej sie czuje...

A ja wlasnie wyczytalam, ze przy niewydolnosci krazenia wystepują dusznosci i zmeczenie - czyli to co ja mam :-/ Co prawda wczoraj mialam calkiem niezly dzien (ale rano wzielam kawalek benzo), i sie juz troche uspokoilam, ale dzisiaj znowu zaczynam podejrzewaz niewydolnosc :-/

Aurelitka, no tak, tylko wlasnie ja czuje to ssanie, ale jednoczesnie nie chce mi sie jesc. Jem tylko dlatego ze czuje ssanie, a nie dlatego, ze mi sie tak 'chce'. Nie wiem, jakies takie to dziwne. Ale pamietam, ze kilka miesiecy temu, mialam cos podobnego, i trwalo to 1 dzien i przeszlo... a Ty nie macaj tych wezlow!!!! Ja na szczescie nie umiem nawet nie wiem jak ich szukac, bo sie nie interesowalam tematem, ale wszedzie gdzie przy okazji czytalam, to wszyscy zawsze pisali, ze ona sie powiekszaja od macania.

platek rozy, dobry tekst powiem Ci !!!! Zreszta, ile my to juz razy umieralysmy, nie? :-/ Wiesz co u mnie to tez wlasnie bardziej taki lęk przed lękiem. A teraz to bardziej lęk przed osłabieniem mam :) Bo nawet jak wiem, ze to z nerwow, to jakos sie boje tego stanu, takiej niemocy. bmm, ja to dzisiaj rano obudzilam sie z takim drzeniem! w rekach wlasciwie. Ale pare razy mialam tez tak, ze obserwwowalam drzenie jednej reki bardziej niz drugiej, i myslalam juz, ze pewnie polowa mozgu zaatakowana czy cos, i polowicznie zlapalo. A potem... przypominalam sobie, ze np. ciezko torbe trzymalam ta reka godzine temu -- 14 mar 2015, 10:42 -- Jeszcze jeden rzeczy sie akutalnie boje. Ostatnio miewam takie ssanie w zoladku. A ogolnie jak jestem glodna, to musze cos zjesc szybko, bo robi mi sie az slabo i nerwy sie pojawialaja. Wczoraj wyczytalam, ze od stresu latwo miec hipoglikemie (kortyzol jakos tak wplywa, ze sie obniza cukier we krwii). I teraz jak tak czuje, to sie denerwuje, bo nie wiem, czy to jakis scisk zoladka, czy wlasnie nagle mam niski poziom cukru A np. w nocy jak tak mialam, to jedzenie nic nie pomagalo.

a no, mi tez parkinsonowe trzesienie sie wlaczaja, ale to nawet jak jestem spokojna :) Kurcze, zaraz chyba wezme zimny prysznic, nie lubie, ale moze to pozwoli sie jakos ogarnac... Najbardziej wkurza mnie to, ze np. na poziomie umyslowym, ja wiem, ze stres, ze nie ma co wymyslac, ze to nic takiego. Ale kurde jakos mimo wszystko na poziomie emocjonalnym czy psychicznym, nic nie daje taka racjonalizacja. Ja to czasem mialabym ochote wyjechac do jakeigos klasztoru mnichow, i tam wiesc spokojne zycie bez zadnych bodzcow zewnetrznych :)

Ja juz od kilku dni jestem wyczerpana codziennym denerwowaniem sie, napieciem miesni i zmeczeniem. Juz czasem czuje sie jakbym byla na granicy wytrzymalosci. Robie relaksacje, medytacje, joge - i wieczorami jest troche lepiej, ale caly czas jakbym czula np. w ramionach i rekach i wszedzie ta adrenaline. Dzisiaj sie obudzilam cala roztrzesiona. Kurde, myslicie, ze mozna od teog umrzec? No bo tak prawde mowiac, przeciez kazdy organizm ma jakiegos granice, i nie mozna byc na takim 'alercie' dlugi czas... Zawsze potrzebne jest troche czasu na dojscie do siebie. A ja nie moge jakos.

Mi to kolega powiedzail dzis - po co ty sie tym wszystkim przejmujesz? i tak wszyscy w koncu umrzemy, slad po nas nie zostanie - wiec to wszytko jest malo wazne... :) heh

Do lekarza pierwszego kontatku sie zapisalam, ale... dopiero na wtorek :) kurdeeee, masakra w tych przychodniach jest. No chyba, ze prywatnie pojde. Chociaz troche szkoda mi kasy, jak pewnie powiedza, ze nic. -- 12 mar 2015, 10:58 -- a tez wlasnie ostatnio czytalam, ze to jest po czesci uwarunkowane wlasnie biologicznie, czy tam genetycznie. I po prostu czesc osob bedzie zawsze na luzie, a czesc bedzie sie zawsze denerwowac :-/ I te ktore takie sa, to wlasnie musza dbac o siebie, relaksowac się itd. Taka sprawiedliwosc... ehh :-/

platek rozy, ahhh milocardin.... Pamietam te czasy, mialam go jakies 10 lat temu, uwielbialam jego smak i zapach! :) Ktoregos razu terapeutka go poczula, i niestety zakazala mi brac No wlasnie, zobacz, za duzo sie zwali na glowe i potem taki efekt. Ja nagle tez mam teraz duzo rzeczy do przygotowania, duzo obowiwazkow i to takich gdzie musze byc o danej godzinie (a ja nie lubie takich zobowiazan, bo od razu sie boje, ze co jak sie bede zle czula?). I jakos chyba mnie to wszystko przytloczylo... nawet sie sama zdziwilam, bo na poczatku dobrze wszystko znosilam, ale widac ze wszystko kiedys wyjdzie. Kurde tak sie szykuje zeby zadzownic do lekarza, zeby mnie chociaz osluchal i powiedzial, ze nic w plucach nie slychac.. Ale tez sie boje :) Boje sie lekarzy, wizyty tam (chyba z 5 lat nie bylam), i zastanawiam sie czy dam rade tam w ogole dojechac. Ehhh... zobacz jak to sie zmienia, raz super, bez problemu sie wszystko robi, a za chwile wszystko sie odwraca... co za dziadostwo no!

platek rozy, heeej :) Kurcze no, ja tez wlasnie teraz z praca mam stresy i nagle boom! zaczelo sie. A dziwnie, bo w ogole ostatnie tylgdnie to mialam wrecz super, tyle motywacji, checi do wszystkiego. A nagle sie zaczelo - i najgorsze, ze jeden jakis objaw, a z neigo juz leci na leb na szyje doslownie wszystko, bo juz wlacza sie stres ogolny, to i lęk, i juz zaczynam sie bac gdzies jezdzic :-/ Juz mam ogolne oslabienie, i wszystko po kolei. Ale wiesz, oczywiscie gdzies tam licze na to, ze te objawy od stresu, ale troche sie boje, ze jednak nie - wiec nie umiem sobie powiedziec - dobra olewam to wszystko i zyje dalej. Co do propranolu to kiedys go mialam (na szybki puls) ale chodzilam jak pijana po nim Ja mam raczej nizsze cisnienie, wiec chyba dlatego :-/ -- 12 mar 2015, 10:06 -- a jeszcze mialam dopytac - czy ktos mial tak, ze np. po cos siegacie reką, a potem za chwile ta reka taka wyczerpana jest przez kilka sekund? Kurde bo to tez nie wydaje mi sie normalne

Pawelt, z rok chyba? Wczesniej, mialam przez jakies 2 lata najrozniejsze, a przede wszystkim - dzien w dzien wstawalam oslabiona, ledwo chodzilam. Ale mialam tez stresujacy czas, mieszkalam za granica itd. A jak wrocilam do Polski - wszystko mi przeszlo i zaczelam sie czuc naprawde dobrze. Fakt, ze teraz znowu troche stresujacy okres sie zaczal, no ale tak czy inaczej - jak zyc?! z takimi dusznosciami to ja nie umiem :-/

Ja chyba jednak musze isc do lekarza, chociaz zawsze unikam - i juz tak przetrwalam zawroty, oslabienia rozne, kolatania serca i inne. Ale z tym 'ciezkim oddechem' nie daje rady! W nocy jest w miare ok (Tzn. nie przeszkadza mi to wcale), ale jak sie obudze, zaczyna sie schizowanie. To nakreca lęk i nie jestem w stanie o niczym myslec Dodatkowo jak mysle, ze gdzies mam isc czy jechac, to wydaje mi sie, ze nie dam rady... ehhh A bylo juz tak dobrze z moim zdrowiem!

Ja jakos dojechalam do pracy, ale ciezko bylo - straszny lęk mialam po drodze (juz chyba z rok takiego nie mialam!!). Przyszlam i mega oslabienie, oddech tez plytki i przyspieszony. Nie moglam sie ogarnac. Ale zmusilam sie zeby isc do ludzi i tam dopytac o pare rzeczy, i troche mi sie polepszylo po tych rozmowach. Ale mimo wszystko, dalej nie najlepiej... Kurde naprawde dziwne. a jeszcze mam cos takiego, ze jak cos robie (np. rękami) to nagle jak przestane to takie czuje przez chwile zmeczenie, i jakby mi krew odplywala z nich. To takie chwilowe, ale tez mi wyglada na jakies krążeniowe sprawy ;( Nie wiem czy sie nie zapisac jednak do lekarza... Ale tak nie lubie do nich chodzic! -- 11 mar 2015, 14:05 -- A ja tez sie boje, ze mam anemie bo w sumie malo waze, chce przytyc ale nie lubie jesc :) Wiec co jakis czas mi nawraca obawa przed anemią

muszysko, no ja wlasnie ugotowalam kasze + podsmazylam do tego mieso i rozne wazywa, wszystko wymieszalam i biore na wynos :) Bo niestety musze isc, spotkac sie z szefem. Chociaz z takim oslabieniem i dusznosciami to ja nie wiem czy dojade nawet...

No neistety, to wszystko jest powiazane - organizm z emocjami, stan fizyczny z psychicznym :-/ A ja tez jak cos mi dolega to nie moge przestac o tym myslec, dlatego tez dzis praktycznie nic nei zrobilam heh...

muszysko, jak najbardziej moze byc od terapii. Bardzo czesto się zdarza, ze ludzie w czasie terapii zaczynaja sie czuc gorzej - bo czesto sa omawiane jakies trudne rzeczy, albo np. emocje ktore byly uwiezione gdzies gleboko zaczynaja "wychodzic" - i cialo czesto się przed tym broni. Wiec wlasnie przy takim rozgrzebywaniu, moze byc pogorszenie - ale trzeba to przejsc, zeby potem wszystko "poukladac". Nie wiem jak to fizycznie dziala, ale podejrzewam, ze moga byc jakies miesnie - wlasnie szyja, barki itd. I jak jest napiecie i emocje, to wlasnie one przewaznie są napiete i stad - bole glowy, wlasnie 'gardlowe sprawy' itp. A na terapi na brak emocji raczej sie nie narzeka Sama odczuwam teraz taki jakby ucisk i tez jakbym miala cos w gardle, jakas gule :-/

Kurcze no wlasnie, bo najgorsze w tym wszystkm - to zwracac na te objawy nasze uwage. To je tylko chyba podsyca. Ja wam napisze jaki mialam sposob ktory mi bardzo pomogl. Poltora roku temu mialam stan - wrecz tragiczny - praktycznie codziennie ledwo wstawalam z łóżka, mialam mega oslabienie w miesniach, taką niemoc, zawroty głowy - praktycznie wszystko po kolei :) I zaczelam robić tak, że zapisywalam na kartce - jak się czuje - że wlasnie czuje jakbym nie byla w stanie podniesc niczego, jakbym byla totalnie wyczerpana itp. Potem, dzien toczyl się dalej, staralam sie zmuszac do aktywnosci - i bardzo czesto bylo tak, ze okazywalo się, ze wieczorem czuje sie juz super, pelna energia i w ogole. I wtedy tez zapisywalam - ze wieczorem super, osłabienie przeszło i w ogóle. Potem np. byl kolejny dzien i taka sama historia od rana, wiec czytalam kartki z poprzednich dni, i wtedy do mnie docieralo, ze czulam sie tragicznie, ale "żyłam" mimo wszystko, i potem mi przeszlo, wiec niemozliwe, zeby cos mi realnie dolegalo. I jak tak zaczelam robic, i olewac te objawy (bo sobie wmawialam, ze to chwilowe - a mialam to udokumentowane ), to nagle one zaczeły przechodzic. Jak tego nie zapisywałam, to jakos nie chcialam wierzyć samej sobie (np. ze kilka dni temu bylo to samo, ale potem przeszło). A jak mialam to na piśmie to bardziej wierzylam

Hej pimpek82, :) No powiem Ci, ze po powrocie DUZO, DUZO lepiej. W sumie nie miewalam juz za bardzo akcji lekowych, ogolnie taka nawet radosc odczuwam, ze fajnie jest :) I nie zaluje, ze wrocilam. Wszystkie oslabienia, zawroty glowy, niemoc, kolatanie serca, otumanienia itd. Ktore tam mialam doslownie dzien w dzien - wszystko minelo. Jedyne co, to mialam troche problemow ze spaniem, ale ostatnio tez sie poprawilo. Wczoraj tylko dopadlo mnie cos takiego (szczegolnie to z oddychaniem - to dla mnie nowosc :-/), i od razu to spowodowalo nawet maly atak paniki gdzies na ulicy (ktorego tez nie mialam juz od wielu miesiecy). No ale jak piszesz, ze masz serce przebadane, a mimo wszystko tez sie meczysz, to znaczy, ze faktycznie wszystko moze byc nerwica :-/ eh Mam wrazenie, ze jak juz sie wszystkie objawy 'ogarnie' i przetlumaczy sobie, ze to nic, ze wszystko ok. To potem sie jednak zawsze trafia cos nowego, nieprzewidywlnaego

A mi przez dluuugi czas nic kompletnie nie dolegalo. Az do wczoraj... Nagle zaczelam sie czuc strasznie zmeczona po jakimkolowiek wysilku (nawet niewielkim), jakby tak krew odplywala mi z rak i nog. Dodatkowo - mam taki ciezki oddech. Oczywiscie, z tego co wyczytalam, moze to byc zwiazane z jakas niewydolnoscia serca :-/ Z drugiej strony, wieczorem troche mi przeszlo - poprawil sie oddech, i nawet jak biegalam w miejscu sobie to bylo w miare ok. Ale dzisiaj znowu podobnie. Dodatkowo jestem tuz przed okresem - moze to tez ma wplyw? Mial ktos tak przy nerwicy, ze po lekkim wysilku od razu takie dziwne zmeczenie w miesniach? Czy to faktycznie moze byc cos z sercem... ? ehhhh

platek rozy, kope lat!!!! :) A wiesz, ze o Tobie ostatnio myslalam? Bo ogladalam na necie swieczki zapachowe, jakas firma robi o zapachu starych ksiazek itd. I nawet myslalam czy by nie zamowic - i tak pomyslalam - że ciekawe czy Ty takie mialas bo wiem, ze sie rozeznajesz w tych tematach.

t.it, mi na samolot pomagalo nawet 1/4 tego 0,5 mg :) Pierwsze pare minut - troche lęku, a potem juz spoko.