Lady Em.

milka89, rozumiem że nie możesz zmienić uczelni. Może Twój terapeuta nakieruje Cię na odpowiedni tor, i terapia pójdzie w innym kierunku. Mam nadzieję że trochę pomogłam To dobrze że masz tam takie koleżanki, na pewno bardzo Cię wspierają. To miłe i na pewno pomocne w Twojej nerwicy.

sport - ruch

milka89, pytam, bo mam fobię szkolną i w drodze do szkoły czułam się fatalnie, miałam mdłości, zdarzało mi się że prawie zemdlałam w tramwaju. Nienawidziłam drogi do szkoły, bo czułam się jakbym jechała na ścięcie. Niby też miałam tam paczkę kumpeli, ale... Mimo wszystko było fatalnie. Do teraz, kiedy już nie chodzę do tamtej szkoły, czuję wielki strach na myśl że będę miała pojechać tamtą drogą.

trans

wpierdol - JP

milka89, może problem więc tkwi w tej uczelni? Myślałaś o tym?

spóźnienie - niegrzeczność

Carlsberg, praktycznie tak, ale jeszcze połączone z zaburzeniami depresyjnymi.

reakcja - moment

denaturat - chemia

arhol, niech będzie

alkohol - wódka

arhol, aaa, rozumiem dłoń przy łokciu?

milka89, nie ma za co, jesteśmy tu po to żeby sobie wzajemnie pomagać A powinien Cię cieszyć, bo mimo panicznego lęku dotarłaś na uczelnię A czy w drodze powrotnej też chce Ci się wymiotować? Może niepotrzebnie myślisz o jutrze. Wiem że to trudne, sama też się nakręcam, ale może warto spróbować? Np. zająć myśli czymś innym. Tak samo w drodze na uczelnię - może włącz relaksującą albo ulubioną muzykę, która by oderwała myśli? Spróbuj takiej metody, a Zomiren zażyj jeszcze wcześniej, oczywiście w dawce ustalonej przez lekarza

chlanie - libacja

arhol, śmiejesz się naprawdę da się nim pociąć. A mam Ci dać po dupsku za te 2 paluchy? Ty byś to załatwił po męsku rozumiem

milka89, może ta dłuższa droga to dobry pomysł. Wiosna jest teraz, słoneczko, cieplutko, może Ci się poprawi Niestety żaden lek za nas niczego nie załatwi. Dopiero w połączeniu z terapią może pomóc. Może faktycznie jakoś się nakręcasz, bo boisz się że nie zadziała, a powiedzmy widzisz wszystko w czarnych barwach. Ale dałaś radę i to jest najważniejsze

missgrabelinka, niczego nie musisz! Jeśli Twój partner Cię kocha to zrozumie że nie chcesz uprawiać seksu. To normalne, a zmuszając sama siebie tylko problem pogłębiasz... A długo to trwa? Bo z tego co widzę masz do tego lekkie obrzydzenie, jeśli można to tak ująć, skoro się tniesz żeby nie odczuwać popędu seksualnego.

test - sprawdzian

emancypacja

matura - egzamin

pisanie - język polski

smak

milka89, to teraz na terapii powiedz że znów wszystko wróciło i się na niej porządnie skup - pamiętaj, leki bez terapii nic nie dadzą. Może to pewien rodzaj emetofobii, nie wiem, może zapytaj psychiatrę czy Twoją nerwicę lękową jakoś konkretnie zdiagnozował. Oczywiście powiedziałaś mu o swoim problemie z wymiotowaniem? Hmm bardzo nie podoba mi się sposób w jaki Twój chłopak zareagował... To tylko pogorszyło objawy. Ale w sumie każdemu mogą puścić nerwy. Ja osobiście nie wiem jak mój chłopak wytrzymuje moje wahania nastrojów. Może zadzwoń do psychiatry jutro i zapytaj się czy to normalne że lek nie zadziałał? Nie potrafię Ci powiedzieć ile wcześniej powinnaś brać Zomiren żeby zadziałał, bo nigdy go nie brałam. Choć wczoraj przed wizytą u dentysty (mam odontofobię) zażyłam Cloranxen, który powinnam brać doraźnie tylko w razie wzmożonego lęku, i on też nie zadziałał, a wzięłam go z godzinę przed

tektura - papier