aska

witaj.na początku ci powiem ,ze musisz nabrac dystansu do choroby i nie myslec co mi sie stanie tylko mam to w nosie.to oczywiscie łatwe nie jest.a po drugie idz do lekarza i popros o zmiane leków.pozdrawiam cie serdecznie i życzę wytrwałosci w walce z chorobą

kochajacy dziwne ,że teraz odwołujesz się do logiki i nauki.jesteś wierzący jak udowdnisz ,że Bóg istnieje? na prawdę zawsze Ci sie wydaje że masz racje .odpusc sobie ,bo każdy ma prawo miec swoj pogląd.a ty na siłę chcesz przekonywac.nie odpisuj mi bo nie będę się wdawać z tobą w dyskusje.a na marginesie wierzę w Boga ,chodzę do kościoła (a raczej przed bo w środku nie daję rady) i nie potrzebuję nauki żeby sobie uświadamiać ,że Bóg istnieje.nie wszystko da się udowodnić. :nie widzieli a uwierzyli:-mówi ci to cos?

czasami przerazaja mnie różne objawy nerwicy .ma ona tyle twarzy.sprój leczenia

Telimenka nie daj się.pomysl sobie ,że to tylkojeden egzamin z wielu.mnie sie wydaje ze nauczyciele to powinni pomagac swoim uczniom a nie ich dołowac.skooa ta pani tak robi to albo ma ze sobą problem albo z natury jest zła i czerpie przyjemnosc z niedoli innych.taką osobą na prawde nie warto się przejmować.życzę Ci dużo szczęścia na egzaminie,oczywiscie zdania na 5 i trzymania nerwów na uwięzi

Jurand nie myśl ciągle o smierci bo tylko si e nakręcasz.ja od jakiegos czasu z tym walczę i znalazłam na to sposób,który z pewnością nie zabierze Ci z głowy wszystkich ;bań; ale może trochę pomoże.jak rodzinka pojedzie to nie mysl co sie moze stac tylko ,że nic nie ma prawa sie stac bo przeciezz nigdy sie nic nie stało.jezeli to nie pomoze to myśl(ja tak myślę)co ma sie stac to niech sie stanie i już. ja nie mam na to wpływu.takie życie.wiem ,że to nie łatwe ale pomożesz sobie i rodzinie ,bo jak znam życie to pewnie ich ciągle zadręczasz swoimi ;troskami;

współczuje takiej wyrozumiałaej rodzinki.moja jest nie lepsza ,chociaz pod zupelnie innymi wzgledami.jestes dzielny i bardzo madrze podchodzisz do sprawy.życzę duzo zdrowia i szybkiego wyleczenia

a ja szczególnie .ostatnio leczyłam zęba laserem bo nie jestem w stanie znies warkotu maszyny . a i jeszcze szpikulcem nie pozwolę sie dotknąc.jetem z łodzi .ten lekarz od laserów jest na chojnach poszukaj w gratce lub ekspresie w ogłoszeniach .tam bedzie bo ja adresu nie pamietam

nie pomogę ci bo sama mam ten problem.najwazniejszy dla mnie jest syn majuz 12 lat i jak wychodzi na dwór to drżę o niego strasznie.siedzę wtedy cały czas w oknie i patrze czy;nikt go nie bije,czy pies go nie gryzie ,czy nie ma problemów z kolegami.najchętniej nie puszczałabym go z domu ale tak sie nie da.za miesiąc jedzie na kolonie nie wiem jak to wytrzymam.drugi powód to mój mąż.nie mogę znieś jak ma jakies problemy w pracy.przezywam to gozej jak ja bym je miała.maqm wtedy taki niepokój w sobie ,że ktoś mógłby mu coś nieprzyjemnego powiedziec.wiem że to dorosły chłop i da sobie radę.ale to nic nie pomaga.on to zauważył i już teraz mało mi mówi jak coś nie tak jest. kocham ich dwóch tak strasznie mocno że nie wyobrazam sobie ani minuty bez nich.czasami sobie tłumaczę ,że człowiek nie ma wpływu na wszystko i co ma się stać to się stanie.no ale lepiej być przezornym i stac w oknie.męczy mnie to strasznie.koło bez wyjscia

ja jestem niecierpliwa ale tylko w stosunku do innych.nie znoszę jak każę coś synowi zrobić a on; zaraz' i czekam i czekan a to 'zaraz 'trwa dla mnie godziny.więc szału dostaję

to zazdroszcze .tez bym chciała

a ja lubie 2+1

mam tak samo.wystarczy ze słońce świeci a mi już tlenu brakuje.wolę jak pada ,albo jest chłodno,albo przynajmniej wietr jest.a w ogóle zauważyłam ,że zimą dużo lepiej sie czuje

to będą moja pierwsze wakacje ,w które nie wyjadę.idę do pracy.a nie wyobrazam sobie nie zobaczyć Bałtyku.kocham morze

mnie powróciło po roku czasu dobrego sie czucia ,bez leków.teraz na wiosnę sie trochę gorzej poczułam ale jakosc daje rade.chyba nie jest silniejsza jak wczesniej raczej słabsza a może tak mi się wydaje bo umiem teraz sobie radzić z lękami

a ja zamykam oczy i marze o plaży w grecji na której byłam 5 lat temu i sobie wyobrazam jak to było świetnie, ciepło.ale nigdy nie zamykam kopuły do konca to dla mnie dyskomfort.a teraz otwieram swoje solarium i bardzo sie z tego cieszę.a w ogóle solarka to miejsce ,które niesamowicie mnie odpręza

moj obecny problem ma się do prawa jazdy.robiłam zdałam ,kosztowało mnnie to wiele biegunek i nerwów ale zdałam i co z tego jak boję sie jezdzic . zanim wsiądę do auta mam przed oczami wypadek więc co mam załatwic robie to jadąc autobusem . a potem siadam i ryczę nad sobą ,że mam auto , prawko a nie jedę bo się boję . i wściekam śię na siebie żem taka ofiara losu, ciapa i jeszcze nie wiem co.bardzo mnie to rusza ale nie umiem sobie z tym poradzic

a u mnie ciągłe nieporozuminia rodziców ,pijanstwo ojca,spychanie mnóstwo obowiązków na mnie mi ędzy innymi chowanie młodszego brata ,opieka nad całym domem , w koncu śmierć mamy po długiej chorobie ,potem macocha wyuzdana i bardzo cwana i moja niemoc w sprawach rodzinnych.i chyba to wszystko co mnie wepchło w nerwice .a może jeszcze coś o czym nie wiem.niby niedużo w porównaniu z innymi a jednak starczyło

Lidka są leki które pomagaja a nie otępiają i dz do lekarza i poprosc o zmianę leków i bądz dobrej myśli. a tak na marginesie to fajną przyjaciółkę miałaś.dobrze że to skonczyłas bo toksyczna przyjażn jest gorsza niż brak przyjażni.POZDRÓWKA

oczywiscie masz racje.to wszystko w głowie siedzi,ale...... czasami jest taki stan ,tak cie męcząlęki,nie masz fizycznej siły bo ledwo włuczysz nogami więc nie ma mowy żeby sie samemu ratować.weż pod uwagę ,że tak na prawde kazdy inaczej choruje a przy tym kazdy to inna osobowośc.to jest tak skomplikowana choroba ,że kazdemu co iinego pomaga.warto jednak wziąść się w garść i starać się samemu walczyć o ile to mozliwe

dzieki za odp.szkoda tylko ,że ta podświadomosc czasami ma więcej do powiedzenia niż świadomosc.ja mam wrazenie ,że to wszystko dzieje sie obok mnie a ja jakbym w kokonie jakims siedziała i bierdzie oglądała.przecież to moje marzenie ,które jako jedno z niewielu się spełnia .więc dlaczego mnie to nie cieszy?chociaż niby cieszy ale tak jakby nie do konca . i myślą przewodnią jest że nie uda sie ,że coś sie popieprzy.ale jestem ;teges;

BUBO Naucz się jednej rzeczy ,że tesciowa to tylko tesciowa .masz męza i niech on dla ciebie będzie najwazniejszy.wierz mi a wiem to z doswiadczenia tescioej nigdy nie dogodzisz . żyj dla siebie i swojej połowicy .reszta sie nie liczy.ty jesteś najwazniejsza a nie matka twojego męża.a tymbardziej ,że jesteś chora,życzę powodzenia

właśnie spełniam marzenie swojego życia i zamiast się cieszyć mam tyle lęków...........to jest chore ,marzyłam o tym tyle lat nagle mam ,i co? zamiast cieszyć się to chodzę i martwię sie.ta nerwica to normalnie nie da pożyć, ani cieszyć sie z życia

zgadzam sie BÓG to BÓG a kosciól to kosciól.ja chodze do koscioła bo czuję taką potrzebę ale księżą nie wierze.własciwie to oni często psóją wiare w naszych oczach.mało w nimch tolerancji i zrozumienia nie mówiąc już o milosci.nie kazdy ale wiekszosc na pewno.pamietam moja pierwszą siostrę katechetke miała na imię apolonia i nas strasznie straszyła nie tylko wyglądem ale gadką.zbrodnia i kara ,zakazy i nakazy .a gdzie w tym miłosc i miłoscierdzie.wystarzy posłuchać programów prowadzących przez księzy lub z ich udziałem,zero zrozumienia ,ciągła krytyka.nie chce się słuchać.wierzę w BOGA,WIEM ŻE JEST MIŁOSCIA I DOBROCIĄ,ale tylko w takiego BOGA jakiego mam w sercu a nie tego z lekcji religii

ludzi złych

wiedzieć i to jak najwięcej.gdyby nie forum i w nim informacje to miałabym reumatyzm,guza w głowi ,chory błędnik,niedowidzeniei dużo innych.lekarz mi nie powiedziała ,żę to wszystko od nerwicy ,że są tak silne objawy fizyczne.dzięki forum wiem ,że nie zwariuję,nie dostanę zawału ani wylewu przy ataku.więc chyba warto wiedzieć i być trochę spokojniejszym.